اعضای” کانون تئاتر کودک و نوجوان خانه تئاتر” در رابطه با بیست و پنجمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان و حواشی پیش آمده در آن که منجر به اعتراض  تعدادی از اعضا و ارسال نامه به هیات مدیره شد ، به دلیل عدم رسیدگی به اعتراضات ، نامه ای خطاب به شهرام کرمی مدیر کل اداره هنرهای نمایشی نوشته اند و آن را در قالب بیانه ای برای انتشار در اختیار تئاتر فستیوال قرار داده اند .

متن بیانیه به شرح زیر است :

“اعضای محترم کانون تاتر کودک و نوجوان خانه ی تاتر پیرو اتفاقات نامبارک و حواشی جشنواره ی تاتر کودک و نوجوان که منجر به اعتراض تعدادی از اعضا و ارسال نامه به هیات مدیره شد ، علی رغم جلساتی که قبل از اعلام نتایج آثار پذیرفته شده با مدیر محترم مرکز هنرهای نمایشی و دبیر محترم جشنواره داشتیم و به دلیل اینکه دبیر محترم اختیار نهایی را به مدیر کل محترم نسبت دادند ، هفته ی گذشته دوشنبه نامه ای به مدیر کل محترم ارسال کردیم و خواستار پاسخ کتبی و شفاف سازی از طرف شخص ایشان شدیم اما متاسفانه امروز پس از پیگیری متوجه شدیم که ایشان نامه را به دبیر محترم ارجاع داده اند و به دلیل تکرار این سیکل معیوب پاسکاری ، همانطور که در نامه هم اشاره شده ، تصمیم به انتشار و رسانه ای کردن نامه گرفتیم.
موارد دیگری که به دلیل اطناب کلام در این نامه نیامده نیز در نامه ی دوم انتشار می یابد.

به نام خدا
جناب آقای کرمی
مدیر کل محترم اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام
ما، اعضای هیات مدیره ی کانون تاتر کودک و نوجوان خانه ی تاتر، در این زمان و قبل از برگزاری بیست و پنجمین جشنواره ی بین المللی تاتر کودک و نوجوان، یادداشت محترمانه، صادقانه، صریحانه،خاشعانه، خاضعانه و اعتراض آمیزانه ی خود را در خصوص موارد ناصحیح و طراحی نادرست و اتفاقات نامبارک در حال وقوع که به اعتقاد اکثریت قریب به اتفاق ما چیزی جز تنزل و پس رفت برای جشنواره نخواهد داشت، توسط این نامه خدمت جنابعالی که در حال حاضر متولی اصلی تاتر دولتی و مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی محسوب شده و پیش از این با عناوین و مسئولیت های مختلف، حامی و دست اندرکار این گونه ی نمایشی بوده اید ارسال می داریم.
دبیر محترم بیست و پنجمین جشنواره (سرکارخانم کاظمی) در نشستی که برای رفع ابهامات با ما داشتند و صحبت های مفصلی که با ایشان داشتیم _و پیش از آن در فراخوان جشنواره_ صراحتا اذعان نموده اند که نمایش های کودک و نوجوان در یک سبد ارائه شده و به صورت مخلوط داوری خواهند شد. چرا که اصولا تاتر ، تاتر است و کودک و نوجوان ندارد و یا اگر هم دارد ، ما کارشناسی درستی در این زمینه انجام نداده ایم و یا نباید که انجام دهیم و یا اصولا کارشناس آگاهی در این زمینه وجود ندارد . پس تاتر یا خوب است یا خوب نیست ، یا تاتر است یا تاتر نیست ، درست مثل تاتر بزرگسالان.
جناب آقای کرمی، طرح این موضوع و پافشاری روی آن، آنقدر برای ما تعجب آور است که مثلا بگویند : سبزی در قورمه سبزی همان طعمی را دارد که بلغور در آش.
چطور ممکن است چیزی که این همه سال برای آن زحمت کشیده شده به همین راحتی و با تعبیر نادرست دبیر محترم جشنواره به بیراهه کشیده شود؟
آیا واقعا منطقی و قابل قبول است که تاتر کودک با دایره ی لغات خاص این گروه سنی و زبان ساده محور این گروه و مفاهیم خاص و غیرپیچیده ی این گروه و نوع بازی بازیگران و موضوعات روانشناختی آن و تصاویر ارائه شده و موسیقی خاص و … با کاری تولید شده برای نوجوان، با مقیاس های بسیار متفاوت تر و فضاهای بسیار متفاوت تر مقایسه شود یا به مسابقه گذاشته شود و نام این رویداد بزرگ هردمبیل را جشنواره ی بین المللی بگذاریم.
آیا واقعا در همه جای دنیا تاتر کودک و نوجوان این گونه تفکیک می شود ؟ آیا واقعا در این سرزمین کارشناسان کاربلدی در این زمینه وجود ندارند ؟
و یا هنرمندان ، اصولا نمی دانند که برای چه گروه سنی ای نمایش تولید می کنند؟
آیا واقعا دبیر محترم جشنواره به چنین باوری رسیده است؟ که اگر چنین باشد پس ضد و نقیض بودن و ضد و نقیض عمل کردنش برای چیست؟ چگونه است که در فراخوان مربوط به چنین تفکیکی دست زده و گروه سنی کودک را ۶تا ۱۲سال و گروه سنی نوجوان را ۱۲تا ۱۶سال معرفی می نماید؟ در صورتی که به زعم ایشان درست تر این بود که به جای تاتر کودک و نوجوان، تاتر بچه ها اطلاق می شد و همه ی گروه های سنی ۶تا ۱۶سال را ، درهم ، در بر می گرفت.
در این صورت ، عنوان هشت اثر برای کودکان و هشت اثر برای نوجوانان، خود به خود ، کارایی خود را از دست می داد و در مجموع به ۱۶ اثر برای بچه ها دست پیدا می کردیم و چه بسا که دیگر احتیاجی نبود بعضی کارهای گروه نوجوان را در هشت اثر گروه کودکان بگنجانیم یا بچپانیم یا جابزنیم.
سوال اساسی تر اینجاست که اگر واقعا قرار باشد ، تاتر کودک و نوجوان را مثل تاتر بزرگسال بررسی کنیم ، پس چرا برای بازبینی و انتخاب آثار از افراد حرفه ای تر در تاتر بزرگسال استفاده نمی کنیم. آیا واقعا حرفه ای تر و کارشناس تر از افرادی که عمرشان را برای تآتر کودک و نوجوان صرف کرده اند ، پیدا نمی شد ؟
آیا واقعا منطقی تر نبود که از افراد اسم و رسم دارتری استفاده می شد که خودشان هم متنی برای شرکت در مسابقه نداشته باشند . (کاری که در دوره های قبل ، از آن پرهیز می شد و بازبینان محترم آثارشان را از شرکت در مسابقه خارج می کردند.)
چگونه است که برای شورای سیاستگذاری از افرادی استفاده می شود که کوچک ترین آشنایی با مقوله ی کودک و نوجوان ندارند ، اما …؟
این ضد و نقیض ها از کجا آمده است؟
جناب آقای کرمی
حتی اگر واقعا چنین ادعای باطلی درست باشد و چنین تفکیکی به درستی در آثار کودک و نوجوان ما مشاهده نشده باشد ، بازهم درست تر این است که جشنواره با پافشاری و تکرار در این جداسازی، هنرمندان را در طول سال های متمادی به ارتقا در این تفکیک راهنمایی کند ، نه بالعکس.
نکته ی تأسف آور دیگر اینجاست که هرگاه موارد فوق و موارد دیگری که برای جلوگیری از اطناب کلام در این نامه از ذکر آن چشم پوشی کردیم، با دبیر محترم مطرح می شود ایشان ما را به مدیر کل هنرهای نمایشی ارجاع می دهند و معمولا پاسخ حضرتعالی نیز در جواب به این مسائل رجوعی دوباره به دبیر محترم جشنواره است و این سیکل معیوب همچنان باقیست بی آنکه مشکلی حل شود و
اصلاحی صورت پذیرد.
همچنان که طی جلساتی که قبل از اعلام نتایج نهایی آثار پذیرفته شده با شما و دبیر محترم داشتیم، شما قول دادید که مشکلات را مرتفع سازید ، اما هیچ اتفاقی نیفتاد و دبیر محترم نیز موارد ذکر شده از ناحیه ی ما را تعبیرات و تفسیرات نادرست ما قلمداد کردند.
دبیر محترم بیست و پنجمین جشنواره در فراخوان خود می فرمایند:
((می خواهم از شما هنرمندان فعال تاتر کودک و نوجوان دعوت کنم که بیایید وابستگی هایی که در طول ۲۴دوره ی گذشته به خودمان تحمیل کرده ایم را آرام آرام کنار بگذاریم تا بتوانیم چگونگی وجود این جشنواره را از نگاهی گسترده تر ببینیم.))
کدام وابستگی ها؟ کدام تحمیل ؟ کدام نگاه گسترده تر؟
جناب آقای کرمی!
سالهاست برای برپایی و احیای این جشنواره خون دل خورده اید و خورده ایم.
نقش موثر و ماندگار شما را در دوره های دبیریتان هیچ گاه از یاد نبرده و نخواهیم برد.
امروز ، هنرمندان این عرصه از شما می پرسند :کدام وابستگی ها را در طول این سالها به ما تحمیل کرده اید که امروز باید آرام آرام آن را کنار بگذاریم تا با شعار های تازه از راه رسیده و دهان پرکن به نگاهی گسترده تر دست پیدا کرده و شاهد اتفاقات نامبارک و حواشی آزارنده ی خودمحوری ها و خودباوری های دوستان هم قطار خود باشیم.
خواهش می کنیم یکبار برای همیشه، شفاف و بی واسطه با ما سخن بگویید و سوالات ما را به صورت کتبی پاسخ بدهید. در غیر این صورت این حق را برای خود محفوظ می دانیم که پس از انتشار این نامه در مطبوعات و رسانه ها ، نامه ی دوم که شامل سایر موارد قابل بحث جشنواره می باشد را نیز ارسال کنیم.
با آرزوی موفقیت
هیات مدیره ی کانون تاتر کودک و نوجوان”