در مراسم تشییع مصطفی عبداللهی هنرمند فقید عرصه تئاتر ، فرصتی به وجود آمد تا خبرنگار تئاتر فستیوال با دو تن از مدیران تئاتر کشور ، آقای مهدی شفیعی ( مدیر کل اداره ی هنرهای نمایشی ) و خانم پریسا مقتدی (رئیس مجموعه تئاتر شهر) در مورد این هنرمند گفتگویی کوتاه داشته باشد . متن این گفتگو به شرح زیر است:
مهدی شفیعی با عرض تسلیت به هنرمندان تئاتر و خانواده ی عبداللهی در مورد مصطفی عبداللهی گفت :
آخرین دیداری که من و مصطفی عبداللهی داشتیم ، ( البته بیمارستان که به خدمتش رفتم ضریب هوشی اش پایین آمده بود ) در فروردین ماه و برای نمایش ” در اعماق ” بود . مصطفی خوب و مثل همیشه سر حال و پر انرژی بود . حس عجیبی داشتم که مصطفی به گونه ای دارد رفتن خودش را مدیریت می کند . می خواهد روی صحنه برود و زمانی که نمایشش روی صحنه باشد با جامعه ی هنر وداع کند . این حس را همان زمان داشتم و حال واقعا به یقین رسیده ام که مصطفی عبداللهی بعد از ۱۴ سال مقاومتِ صبورانه اش ، خودش رفتنش را مدیریت کرد . او دیگر از بیماری و شاید از رنجی که خانواده اش می کشیدند خسته شده بود . همیشه هم در صحبت های آخرش می گفت که بیماری یک درد است و رنجی را که خانواده و نزدیکان یک بیمار می کشند درد دیگری است . نجابت و بزرگواری مصطفی عبداللهی و خاکی بودنش ، ساده بودنش و صداقتش در جامعه ی تئاتری زبانزد بود . این را بی تعارف عرض می کنم که نبود مصطفی عبداللهی و نبود اخلاق این چنینی در جامعه ی تئاتر حتما خسران است .
****************************
خانم پریسا مقتدی نیز درباره ی مصطفی عبداللهی و آشنایی با ایشان گفت :
خوشبختانه مصطفی عبداللهی در طول سالیانی که چه در حوزه ی تئاتر ، چه رادیو و چه تلویزیون ، تصویر و سینما فعالیت می کرد بسیار موفق و پر تلاش ظاهر شد . در همان مدت کوتاهی که من با ایشان چه در رادیو و چه تلویزیون آشنایی داشتم مهم ترین خصیصه و بارزه ی شخصیت آقای عبداللهی ، هر چند خیلی از دوستان که تجربه ی کاری بیشتری با ایشان داشته اند این را گفته اند ، اخلاق بسیار بالای ایشان بود . نه به این دلیل که الان از پیش ما رفته اند چون واقعیت های زیادی برای این حرف وجود دارد . امیدوارم ایشان الگویی برای نسل جدید تئاتر ، هم در زمینه تعهد به تئاتر و هم درمورد به رعایت اخلاق مداری باشند .
وی در ادامه ضمن عرض تسلیت گفت :
ما داغـداریم و من امیدوارم که زمان خیلی طولانی بگذرد و دیگر هنرمندی را در این شرایط نبینیم . دوست دارم اینجا یادآوری کنم که با تلاش ۱۴ ساله ی آقای عبداللهی و خانواده ی عزیزش ، همسر عزیزش ، فرزندان عزیزش برای مبارزه با این بیماری ، آقای عبداللهی جاودانه شد و من جاودانه شدنش را تبریک می گویم .