نمایش “ستاره شناس” نوشته دیدیه ون کولارت و کارگردانی اصغر نوری در اولین روز از سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در بخش غیر رقابتی جشنواره در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت . به بهانه حضور این نمایش در جشنواره خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان داشته است که در ادامه می توانید آن را بخوانید :
اصغر نوری در رابطه با حضور نمایش “ستاره شناس” در سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر توضیح داد : ما نمایش ” ستاره شناس” را از مهر ماه در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر اجرا کردیم . اجرای عموم این نمایش با استقبال خوبی مواجه شد و تقریبا هر روز سالن پر شد . رکورد فروش سالن سایه را تا آن موقع شکستیم . سپس با هم فکری اعضای گروه تصمیم گرفتیم با ” ستاره شناس” متقاضی شرکت در بخش غیر رقابتی جشنواره تئاتر فجر باشیم . تمایل من و اعضای گروه این بود که در بخش غیر رقابتی باشیم نه در بخش مسابقه . خوشبختانه کار ما هم در این بخش پذیرفته شد و در جشنواره حضور داریم .
کارگردان نمایش “ستاره شناس” با اشاره به اینکه این متن را در سال ۱۳۹۴ ترجمه کرده است ، در رابطه با دلایل انتخاب این متن از دیدیه ون کولارت برای ترجمه گفت : معیار من برای ترجمه ، انتخاب متن هایی است که هم در ایران قابل اجرا باشد و هم مضمون متن از جامعه ما دور نباشد . یعنی حرف متن ، برای مخاطب ایرانی قابل درک و فهم باشد و بتواند بعضی از مسائل خود را در آن متن ببیند . تکنیک های دراماتیک متن نیز برای انتخاب ترجمه یک اثر بسیار مهم است . وقتی در سال ۱۳۹۴ این متن را برای ترجمه انتخاب کردم ، “ستاره شناس” این سه مولفه را داشت و من آن را دوست داشتم ، فکر می کردم مخاطب هم می تواند با آن ارتباط برقرار کند . “ستاره شناس” به لحاظ تکنیک نمایشنامه نویسی نیز ، حرف تازه ای برای گفتن داشت . من دیدیه ون کولارت را خیلی خوب می شناسم ، چون رمان های او را خوانده ام و حتی برخی از رمان هایش را برای ترجمه انتخاب کرده ام . این متن از نمایشنامه های خوب این نویسنده است .
نوری در ادامه در رابطه با انتخاب این متن برای اجرا توضیح داد : اگر صادقانه بگویم ، من در آن برهه زمانی ، ابتدا تصمیم داشتم ، دو متن از نمایشنامه های خودم را در سالن سایه اجرا کنم . ولی متاسفانه شورای تئاترشهر آن دو متن را برای اجرا نپذیرفتند و به دلیل اینکه فرصت اجرا در این سالن را داشتیم ، با گروه تصمیم گرفتیم که “ستاره شناس” که از متن های ترجمه شده خودم بود را به روی صحنه ببریم . وگرنه همیشه ترجیح من برای کارگردانی ، متن هایی است که خودم آن را می نویسم .
این نویسنده و کارگردان تئاتر داستان نمایش “ستاره شناس” را اینگونه توضیح داد : شخصیت های اصلی این نمایشنامه دو زن هستند که به دلیل مشکلاتی که در زندگی خود دارند ، به روان پزشک مراجعه کرده اند . روان پزشک فرد خاصی است که معمولا در مطب خود حضور ندارد . او دو بیمار را انتخاب می کند تا آن ها با هم گفتگو کنند . ما در نمایش نیز دو زن را می بینیم که در غیبت روانپزشک با یکدیگر حرف می زنند و قصه زندگی خود را برای یکدیگر تعریف می کنند . سپس به صورت فلش بک قصه زندگی آن ها را به روی صحنه می بینیم که یک مرد همزمان در زندگی هر دوی آن ها حضور دارد . این طرح کلی نمایشنامه “ستاره شناس” است .
اصغر نوری در رابطه با سوژه نمایش و پیامی که به مخاطب منتقل می کند ، گفت : حرف نمایشنامه هم برای جامعه اروپایی و هم جامعه ایرانی می تواند صدق کند . همیشه وقتی می خواهیم یک سری از مشکلات روانی خود را حل کنیم ، به دلیل اینکه مشکل را خوب نمی شناسیم به سمت دیگری می رویم . در واقع نمایشنامه به این موضوع اشاره دارد که اگر ما بدانیم که از زندگی چه می خواهیم ، می توانیم شادتر و راحت تر زندگی کنیم و بعضی از مشکلاتمان را حل کنیم و یا بعضی از مشکلات را اصلا حل نکنیم و آن مشکل را به عنوان یک حقیقت وجودی خود قبول کنیم . شخصیت پزشک این نمایشنامه این دو خانم را با خودِ حقیقی خود روبرو می کند . پیام این نمایشنامه این است که اگر ما تا با خودِ حقیقی مان روبرو نشویم ، هیچ وقت نمی توانیم مشکلات روانی خود را برطرف کنیم .
او با بیان اینکه اجرای جشنواره ای نمایش ” ستاره شناس ” نسبت به اجرای عموم خود تغییری نداشته است ، در رابطه با حضور در این دوره از جشنواره گفت : خوشبختانه ما در روز اول جشنواره اجرا داشتیم و از دو روز گذشته سالن کاملا در اختیار ما بود . به راحتی توانستیم دکور و نور را ببندیم و هیچ مشکلی نداشتیم . به نظر من سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر یکی از منظم ترین جشنواره هایی است که من تا به حال دیده ام . ما در دو روز اول جشنواره اجرا داریم و پیش بینی نمی کنم که مشکلی داشته باشیم چون این نمایش اجرای عموم خود را پشت سر گذاشته است و از آن اجرا نیز خیلی فاصله نگرفته ایم و اجرای ما آماده است . از دست اندرکاران جشنواره نیز تشکر می کنم .
اصغر نوری در پایان افزود : حرف آخر من این است که برای یک هنرمند و کسی که کار هنری می کند ، محل اجرای اثر هنری او به نوعی محل کار او است . برای هر صنفی ، محل کارش می تواند مقدس باشد . برای ما هم که تئاتری هستیم ، مکان تئاتر و سالن تئاتر مقدس است و از طرفی آنجا محل کار ما است . من فکر می کنم که ما هر تاثیری که در جامعه می توانیم بگذاریم ، در محل کارمان است نه در بیرون از محل کارمان . خوشبختانه می توان گفت که محل کار ما به دلیل ویژگی های خاصی که دارد ، تاثیرات بیشتری می تواند روی مردم چه به لحاظ تکنیک و چه به لحاظ همکاری با آن ها بگذارد . ما به هیچ وجه نباید محل کارمان را خالی بگذاریم .
