نمایش خیابانی “پلاستیک” به نویسندگی و کارگردانی بهنام کاوه از شهر آبادان در محوطه تئاترشهر به مدت دو روز در چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر نمایشی انجام داده است که میتوانید در ادامه بخوانید :
لطفا توضیح مختصری راجع به نمایش «پلاستیک» بدهید.
نمایش “پلاستیک” به محیط زیست ایران می پردازد. من جمله ای دارم که میگویم «من زمین را دوست دارم» و این موضوع دغدغه ی من است. الان چهار سال است که من به طور مداوم در زمینه محیط زیست کار می کنم و دوست دارم به مردم ایران و جهان این مسئله را برسانم که هر ساله اتفاقات اقلیمی در ایران و جهان در حال رخ دادن است و جنگی به نام جنگ زباله ها زمین و ایران ما رو از بین می برد. شما می بینید که جنگل ها، دریاها، رودخانه هامان تحت تأثیر این اتفاقات است. اتفاقاتی که مردم (البته خیلی ها . رعایت می کنند) و دست های پنهان به وجود می آورند. دست های پنهانی که رشته کوه های زاگرس را از درخت خالی می کند و بلوط ایران دارد از بین می رود. من خودم از آبادان و جنوب کشور می آیم و می بینم که رودخانه های عریض، کوچک تر می شوند، صید ماهی خلیج فارس کمتر می شود . جنگی که به نام جنگ هشت ساله بود که اقلیم ما و نخل های ما را از بین برد . ولی الان جنگی به نام جنگ زباله ها ، در حال نابودی آن اقلیم است .
شما در دوره های مختلف جشنواره تئاتر فجر شرکت داشتید. روندی که جشنواره فجر طی این سال ها طی کرده است را چگونه می بینید؟ با توجه به اینکه امروز نخستین روز از جشنواره تئاتر فجر بود، اجرای خود را در جشنواره چگونه ارزیابی می‌کنید ؟
هر دوره از جشنواره شورای سیاست گذاری خودش را دارد که من به آن مدیریت فرهنگی می گویم و ما به عنوان هنرمند، مدیریت هنری خودمان را داریم. من در جشنواره با ۴۲ گروه در حال رقابت هستم و کیفیت اجرای کارم باید به گونه ای باشد که مردم مدیریت هنری من را ببینند. مدیریت فرهنگی از لحاظ سالن داری، محوطه داری بخش خیابانی، اسکان، غذا را می‌سپاریم به مسئولان که امسال بهتر شده است. اسکان بهتر شده، تعداد هتل ها بیشتر شده و همچنین احترامی هم که از مردم می بینیم بیشتر شده است. مردم با حوض هنری محوطه تئاتر شهر دیگر آشنا هستند. من وقتی روی صحنه آمدم ، ابتدای نمایشم خراب شد ولی ندیدم کسی اخم کند و همراهی کردند . من کارم بی کلام بود ولی سعی کردم با کلام آن را اجرا کنم چون تجربه داشتم و اینجا می شود مدیریت هنری. شما اگر مردم داری کنید، مدیریت هنری به وجود می آید. من احساس می کنم که این اجرا حتی از اجرای داوری هم بهتر بود چون سعی کردم اون صمیمیت به وجود بیاید. این حوض هنری محوطه تئاتر شهر یک گردهمایی فرهنگی ایرانی است. همه را دور هم جمع میکند. اگر توجه کرده باشید من قبل از شروع نمایش با لهجه اصفهانی، کردی و … با مردم صحبت میکردم و این جذابیت جشنواره فجر است.
وضعیت تئاتر (صحنه ای و خیابانی) در آبادان چگونه است؟ به طور کلی می توان گفت در آبادان تئاتر وجود دارد؟
آبادان پیشینه و سابقه ی زیادی در زمینه تئاتر و سینما ، ورزش و هنر دارد اما متاسفانه همانطور که به مدیریت فرهنگی و مدیریت هنری اشاره کردم ، در اینجاست که به مشکل برمی‌خوریم.
در زمینه مدیریت هنری من بهنام کاوه در آبادان از فروردین تا اسفند در جاده ها از این شهر به آن شهر در حال سفر هستم. من در نقطه به نقطه ایران اجرا کرده ام و دیالوگ من این است خیابان کسب و کار من است. من هیچ جای ایران غریبه نیستم ولی در شهر خودم غریبه هستم. مدیریت فرهنگی ما به گونه ای بوده که تئاتر صحنه‌ای را کم و اجرای تئاتر خیابانی در بیرون از آبادان انجام می شود. الان نزدیک ۱۴ سال است که اسم آبادان در بخش خیابانی هست ولی ۸ سال است که تئاتر صحنه ای را نداریم. من دوست دارم از همینجا به بچه های آبادان بگویم که مدیریت فرهنگی درست شود و آبادان به اوج خودش برسد. الان بیشتر بچه های فرهنگی و هنری آبادان در تهران هستند نقطه ای که باید هنرش از آن صادر شود یعنی آبادان به اینجا تهران منتقل شده است.
