یادداشتی برنمایش “سیستم گرون هلم”

سیستم گرون هلم، سیستمی روانشناسانه است که فرد مورد نظر خود را در موقعیت های احساسی و روانی مختلف تحت فشار قرار می دهد تا میزان تحمل و مقاومت او را بسنجد.

سیستمی که در مصاحبه ی یک کنسرن بین المللی از آن استفاده می شود تا از بین چهار نفر برای پذیرش ریاست این پست یکی را انتخاب کند. و حالا این انسانها هستند که تصمیم می گیرند تا کجا با این سیستم پیش بروند و آن را تحمل کنند و در کمال ناباوری باید دید که انسانها که اشرف مخلوقات این عالم هستند چگونه برای رسیدن به این شغل نه تنها از روی همدیگر رد شده بلکه خود را به پایین ترین شأن نیز تنزل می دهند.

این سیستم از فرد مورد نظر خود چیزی جز یک موجود پَست شارلاتان انسان نما که وجهه ی خوبی نیز دارد نمی خواهد. شارلاتانی با نقابی از یک انسان متمدن و امروزی که می تواند به راحتی تن به این بازی کثیف در بازار جهانی دهد. بازاری که از انسان چیزی جز یک ماشین مکانیکی بدون حس همدردی و احساس نمی خواهد.

چهار شخصیت معرفی شده در این نمایش باید در بخشی از مصاحبه ی خود قشر خاصی از جامعه را به مخاطب نشان دهند و این شخصیت ها را آنگونه که می بینند به تصویر می کشند:

کشیشی که به نام خدا و کلیسا کارش را پیش می برد، سیاستمداری که “رفاه اجتماعی” بازیچه ی دست اوست و از آن سوء استفاده می کند، دلقکی که فقط به درد خنداندن مردم می خورد و دست آخر نیز ماتادور(گاوباز) که در طبقه ی هنرمندان جا می گیرد و فردی بی خاصیت نشان داده می شود.

“سیستم گرون هلم” می خواهد جنبه ی دیگری از انسان را که این روز ها بیشتر شاهد آن هستیم به رخ بکشد، انسانی که جز خودش و خواسته های خودخواهانه اش چیزی را نمی بیند. انسانی که در جامعه ای و بدتر از آن بازار کار ضد انسانی زندگی می کند و پا به پای بازی آن پیش می رود.

“جوردی گالچران” نویسنده ی اسپانیایی این نمایشنامه با “سیستم گرون هلم” به شهرت جهانی رسید و کوشک جلالی ” سیستم گرون هلم” را با ترکیبی از درام،کمدی و نمایش روانکاوانه برای مخاطب به روی صحنه آورد. نمایشی که در پس صحنه های کمدی خود که مخاطب را می خنداند، تلنگری به روح آدمی می زند تا بیاندیشد و با خود فکر کند که اگر خود در چنین موقعیتی قرار می گرفت چه می کرد؟؟!

آرزو شفق – تئاتر فستیوال