۱- سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر در دوران کرونا برگزار شد ؛ در عصر قرنطینه و ماسک و الکل ، در عصر رعایت فاصله فیزیکی و ظرفیت سی درصدی سالن ها .
ما در تئاتر فستیوال ، سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر را پوشش ندادیم ! ما در خانه ماندیم و هرچند بعد از یک سال دوری از تئاتر ، بسیار دلتنگش بودیم ، اما در روزگار کرونا ، حفظ جان انسان ها را از حفظ تئاتر و جشنواره مهم تر دانستیم . ما بر این باوریم که تقدم جان انسان ها یک شعار نیست و نباید خود ما آغازگر زنجیره ای از این بیماری باشیم که حلقه ی آخر آن ندانیم از کجا سر بر می آورد .
ویروس کوچک کرونا در یک سال گذشته ، باعث تغییراتی بزرگ و اساسی در زندگی یک یک ما و در همه ی زمینه ها شد و روند زندگی همه ی مردم جهان را مختل کرد و همچنان هم مختل کرده است.
ما امیدواریم که با تهیه ی واکسن و انجام واکسیناسیون عمومی به زودی بتوانیم به زندگی پیش از کرونا بازگردیم و حتما در آن روزگار ، مجددا ماییم و عشق به تئاتر و رسانه .
۲- سی و نهمین جشنواره ی تئاتر فجر ، به علت کرونا با بخشی همراه شد به عنوان “تئاتر آنلاین” !
اتفاقی جدید و غیرشفاف و تعریف نشده که از اساس تعریف تئاتر را زیر سوال می برد و به نظرمان آن چنان از ماهیت تئاتر به دور است که دیگر نمی توان آن را تئاتر نامید .
این اتفاق بزرگترین اشتباه در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر بود .
ما نباید به خیال اینکه با تئاتر آنلاین چراغی را روشن نگه داشته ایم ، در تئاتر کشورمان بدعتی ایجاد کنیم که تئاتر اساسا به نَفَسِ تماشاگر زنده است نه به ارتعاشات خطوط نامرئی .
کرونا خسارات زیادی به زندگی های ما و شرایط زیستی ما وارد کرده است . حال چرا باید با دست های خودمان تاثیرات منفی کرونا را چند برابر کنیم و آن اثرات منفی را ماندگار و همیشگی ؟! آیا می توانید تضمینی دهید که این روند غلط ، بعد از اتمام دوران کرونا به فراموشی سپرده شود ؟
۳- ۴۰ عددی مقدس در ادبیات و فرهنگ ماست . ۴۰ نماد تکامل است ، رسیدن به کمال و ثبات .
و حال که جشنواره ی تئاتر فجر در شرف چهل سالگی است، یک سوال مهم و اساسی مطرح است :
آیا جشنواره تئاتر فجر نیز ، هم زمان با چهل سالگی خود می تواند به کمال برسد ؟! آیا بعد از گذشت سی و نه دوره از این جشنواره و آزمون و خطاهای هر ساله و البته بی شک ، تلاش برای بهبود شرایط و رسیدن به ثبات ؛ اکنون به نقطه ای رسیده ایم که بتوانیم در چهل سالگی جشنواره تئاتر فجر ، با افتخار اعلام کنیم که به سن پختگی جشنواره رسیده ایم و بالاخره از آزمون و خطا رهایی یافته ایم ؟!
آیا در این فکر هستیم که در این مدت به جا مانده تا چهلمین دوره این جشنواره ، نقاط ضعف باقی مانده را برطرف کنیم و به یک جمع بندی اساسی درباره ی نحوه ی برگزاری آن برسیم ؟!
به یاد داشتن یک نکته بسیار مهم است : برای رسیدن به پاسخ سوالاتی این چنینی ، تا چهل سالگی جشنواره مان ، تنها ۱۱ ماه زمان باقی است .
۴- در نهایت سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر برگزار شد و به پایان رسید . و این دوره از جشنواره هم ثبت شد در تاریخ سی و نه ساله ی آن .
امیدواریم که سال بعد و سالهای بعد از آن ، با ریشه کن شدن کرونا ، روزگار بهتری را تجربه کنیم و همگی در نهایت سلامت بتوانیم در کنار همدیگر به سالن های نمایشی برویم و در کنار یکدیگر و با ظرفیت صد در صدی سالن ها ، به تماشای تئاتر بنشینیم .
محبوبه صادقی – سردبیر وبسایت خبری ، تحلیلی تئاتر فستیوال
