سپیده فرازی، دبیر ششمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر تاکید می‌کند تغییرات ایجاد شده در این دوره، برای ارتقاء کیفی این رویداد تئاتری ضروری بوده است.جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر که میان دانشجویان تئاتر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، امسال با رویکردها و تغییرات تازه‌ای برگزار می‌شود.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از ایران تئاتر ، سپیده فرازی که دبیری این دوره از جشنواره را بر عهده دارد، درباره تغییرات به وجود آمده گفت: «امسال دومین دوره‌ای است که جشنواره ما سراسری شده است و دانشجویان از دانشگاه‌های دیگر هم می‌توانند در این جشنواره شرکت کنند. پارسال ما از دورترین نقاط ایران و جاهایی که تئاتر اصلاً به عنوان رشته دانشگاهی وجود ندارد، کار دریافت کردیم که باعث شگفتی بسیار خودمان شد. امسال هم جشنواره، بین دانشگاهی است و ما منتظریم از نقاط مختلف کشور کار دریافت کنیم.»
او در ادامه گفت : «با توجه به این استقبال گرم و گسترده، جلسات متعددی با دبیران سال‌های گذشته، استادان و داورها داشتیم و سعی کردیم مشکلات جشنواره مونولوگ را بررسی کنیم و به رویکردهایی جدید برسیم.»
دبیر ششمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر با اشاره به چهار رویکردی که در متن فراخوان به آن‌ها اشاره شده است، اضافه کرد: «سوالی که برای خودم مطرح بود و از همه می‌پرسیدم، این بود که ضرورت اجتماعی مونولوگ در کجاست؟ چرا با وجود نیاز شدید جامعه ما برای برقراری دیالوگ، روز به روز به سمت انزوا می‌رویم و دانشجویان‌مان مونولوگ نوشتن را به دیالوگ نوشتن ترجیح می‌دهند؟ آیا فقط از کم کاری است یا مسئله‌ای فراتر در میان است؟ مونولوگ پروژه‌ای یک نفره است و خیلی‌ها را به همین دلیل مجذوب خودش می‌کند. کاری که می‌شود خودت بنویسی، کارگردانی کنی و بازی کنی. این مسئله از همان میل به انزوا که روز به روز در جامعه ما بیشتر می‌شود سرچشمه می‌گیرد. در رویکردهای جشنواره امسال، سعی کردیم کار گروهی را تقویت کنیم و بچه‌ها را به آن سمت ببریم. مثلاً بخش پژوهش که واقعا نیاز به کار گروهی دارد و از نظرم از مهم‌ترین بخش‌های جشنواره است.»
این دانشجوی سال دوم تئاتر دانشگاه هنر، محدودیت‌های به وجود آمده در فراخوان جشنواره ششم را ناشی از سخت‌گیری‌های بی‌جا ندانست و بلکه آن‌ها را راهی برای بالاتر بردن سطح کیفی جشنواره عنوان کرد: «با استادان و دانشجویان قبلی که صحبت می‌کنیم، همه از کیفیت دوره‌های اول جشنواره حرف می‌زنند. هر چند از لحاظ کمی جشنواره در سال‌های اخیر رشد به خصوصی کرده است، اما بسیاری معتقدند کیفیت آثار به همان نسبت پایین‌تر آمده. این رویکردها هم برای رفع همین مشکل است. مثلاً در این دوره، متن‌ها حتماً باید تولیدی باشند و آثار نویسندگان دیگر را به هیچ وجه قبول نمی‌کنیم، حتی اگر تعداد شرکت‌کننده‌ها به دنبال این مسائل پایین‌تر بیاید. به نظرم با این روش، علاقه‌مندان و کسانی که به طور جدی پیگیر تئاتر هستند در این میان مشخص می‌شوند.»
سپیده فرازی در باره سختی‌های برگزاری این جشنواره توضیح داد: «ما برای برگزاری این جشنواره، خیلی سختی کشیدیم. حتی مسائل مالی در میان بود که ما تصمیم گرفتیم اگر نشد، خودمان از جیب خودمان بگذاریم تا جشنواره برگزار شود. ما، دانشجویان دانشگاه هنر، به شدت روی جشنواره مونولوگ تعصب داریم. دغدغه ما تئاتر است و می‌خواهیم که کار کنیم. برای همین تمام سختی‌ها را به جان خریدیم و با معاونت فرهنگی دانشگاه هماهنگی‌های لازم را کردیم. فقط برای این که این جشنواره هر چه بهتر برگزار شود.»
