داوود فتحعلی بیگی دبیر هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی سنتی در اختتامیه جشنواره با خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گو کرد و این دوره از جشنواره را ارزیابی نمود که می توانید در ادامه بخوانید :

داوود فتحعلی بیگی ، دبیر هجدهمین جشنواره نمایش آیینی و سنتی در رابطه با برگزاری این جشنواره ، گفت : من از برگزاری این جشنواره بسیار به وجد می آیم و بسیار نسبت به آن تعصب دارم و باید بگویم که این جشنواره را به اندازه فرزندانم دوست دارم .

وی در خصوص اعلام برگزیدگان جشنواره توضیح داد : بسیاری از دوستان اصرار داشتند که در بخش های مختلف داوری صورت گیرد ، ولی به دلیل آنکه بسیار تنوع برنامه داشتیم و طیف جمعیتی حاضر در جشنواره ، از سن پنج سال تا ۷۵ ساله را شامل می شد ، نمی توانستیم آن ها را در کنار هم قضاوت کنیم . اگر می خواستیم هر بخش و هر گروه سنی را با خودش مقایسه کنیم ، باید بیست گروه داوری می چیدیم ، که کاری بسیار سخت و دشوار است . به همین علت تصمیم گرفته شد ، از طرف کانون نمایش های آیینی و سنتی جوایزی به دوستانی که به طور مستمر و پیگیر در این عرصه فعالیت می کنند ، داده شود . البته دوستان دیگری نیز بودند همچون آقای جواد انصافی ، داوود داداشی و … که در سال های گذشته از آنها تقدیر به عمل آمده است .

دبیر دوره هجدهم جشنواره نمایش آیینی و سنتی در پاسخ به اینکه آیا دو سال دیگر نیز شما دبیر جشنواره خواهید بود ، گفت :  فردا را چه کسی دیده است ؟ من فکر نمی کنم دیگر توانایی پذیرفتن این مسئولیت را داشته باشم ، چون کار بسیار سختی است و ترجیح می دهم که اگر بودم در کنار باشم .

داوود فتحعلی بیگی دلیل دعوت نشدن از نمایش “بنگاه تئاترال” به کارگردانی هادی مرزبان را در این دوره از جشنواره ، حضور خود در آن نمایش به عنوان بازیگر عنوان کرد و گفت : چون در نمایش “بنگاه تئاترال” من حضور داشتم ، ترسیدیم که شائبه ای ایجاد شود. بنابراین صلاح نبود که این کار در جشنواره حضور داشته باشد .

دبیر هجدهمین جشنواره نمایش آیینی و سنتی در پایان افزود : من امیدوار هستم که نسل جوان چراغ نمایش های آیینی و سنتی را پرنورتر از گذشته نگه دارند و مدیران فرهنگی جامعه در سطح کلان به این اقبال ، توجه و علاقه‌ مندی مردم نسبت به هنرهای ایرانی توجه ویژه ای داشته باشند و شرایط بهتری را برای عرضه این گونه آثار فراهم کنند تا مردم ما بتوانند با شرایط خوب و با فراغ بال هنرهایی را که از دل این فرهنگ جوشیده و بیرون آمده ارتباط برقرار کنند ، به تماشای آن ها بنشینند و بتوانیم از این طریق بخشی از هویت ملی ، میهنی و فرهنگی خودمان را حفظ کنیم.