فرض کنیم یک خانواده ۴ یا ۵ نفره تصمیم می گیرند که در برنامه خانواده ی خود ، تئاتر دیدن را هم بگنجانند . مثلا تصمیم می گیرند که در ماه یک تئاتر ببینند ! برای این که در یک سالن نسبتا خوب بتوانند به تماشای تئاتر بنشینند باید به طور متوسط نفری ۲۰ هزار تومان هزینه ی بلیط بدهند . که در واقع می شود حدود ۱۰۰ هزار تومان !
قرار داشتن اکثر سالن های تئاتر در مرکز شهر و در نتیجه در طرح ترافیک و البته ترافیک سنگین ، هر خانواده ای را مجاب می کند که حتی در صورت داشتن اتومبیل شخصی ، از آن استفاده نکنند .استفاده از حمل و نقل عمومی هم تفریح یک بار در ماه خانواده را تبدیل به کابوسی وحشتناک می کند که در مجموع باید حداقل ۴ ساعت را در مترو و اتوبوس یگذراند . پس می ماند آژانس که به طور متوسط ، رفت و برگشت ۵۰ هزار تومان هزینه خواهد داشت .
حال فرض کنیم این خانواده ی۴ یا ۵ نفره تصمیم نگیرند که در رستوران شام بخورند و به یک ساندویچ ساده قناعت کنند که هزینه ی ۴ یا ۵ نفر حدودا ۵۰ هزار تومان تا ۷۰ هزار تومان خواهد شد ! در اینصورت هزینه ی تماشای تئاتر آن هم در ماه یک بار ، برای چنین خانواده ای، حداقل مبلغ ۲۰۰ هزار تومان خواهد بود !
حال در نظر بگیریم که این خانواده ، تصمیم به ناپرهیزی بگیرند و در یک رستوران شام بخورند . آن وقت در کمترین حالت باید ۱۰۰ هزار تومان به مبلغ فوق اضافه می شود و یا اینکه خدایی ناکرده روشنفکر بازی در آورند و تصمیم بگیرند قبل یا بعد از تئاتر ، سری هم به کافه های همان اطراف بزنند که البته در این حالت هم باید ۱۰۰ هزار تومان برای این موضوع در نظر بگیرند ! که در این شرایط هزینه ی یک شب تماشای تئاتر می شود حدود ۴۰۰ هزار تومان !
البته که هنر تئاتر همیشه هنر گرانی بوده و هست . اما توجه به یک نکته خیلی اساسی و مهم است : همیشه می گوییم چرا مخاطبین تئاتر کم هستند و خیلی مواقع سالن های تئاتر خالی می ماند ! بی شک گران قیمت بودن تئاتر بی تاثیر نیست ، اما مجددا همان خانواده ی ۴ نفره را فرض کنیم که از ۲۰۰ هزار تومان تا ۴۰۰ هزار تومان هزینه کرده اند که به تماشای تئاتر بنشینند ، اما حاصل چیزی که تماشا کرده اند نه تنها تئاتر نیست بلکه سخیف ترین و توهین آمیزترین نمایشی است که می توان اجرا کرد . آیا ماه دیگر آن خانواده ، باز هم به تماشای تئاتر می نشیند ؟! البته که بی شک نه !
در این نوشتار ، بحثمان این نیست که چرا بهای بلیت تئاتر گران است و باید ارزان شود . بلکه طرف حسابمان تمامی کسانی است که تئاتری را به روی صحنه می آورند ، تئاتری که باید شریف باشد و بداند که مخاطبش به سختی هزینه یک شب تماشای تئاتر را پرداخت می نمایند و در نتیجه صحنه ی تئاتر ، مکانی است برای خلق اثر نه هر شلنگ تخته بازی و شلوغ کاری به اسم تئاتر ! تئاتر رو بنا نیست که با آوردن چند چهره ی سینمایی و تلویزیونی بتوان بازارش را داغ کرد . چنانچه امروزه می بینیم که این ترفند برای مردم از سکه افتاده است و یقینا در آینده نیز محکوم به شکست است . تئاتر زیر بناست . تئاتر هنر مادر است که می توان با آن سایر هنرها را نیز رونق داد .
پس بی شک اگر تئاتر این روزها مخاطبین خود را از دست داده است و سالن های تئاتری خالی از مخاطب شده است ، باید یک بازنگری اساسی در آثار اجرا شده داشت و باور داشته باشیم که این مردم شریف ، شایسته دیدن تئاتر شریف هستند و نه کمتر !
من تو آژانس کار میکنم ، عشم هم تاتره شاید سالی ۱بار هم سینما نرم اما حتمن ماهی ۴، ۵ تا کار میبینم
واقعا احتیاج داشتم به سایتی که بتونه منو راهنمایی کنه
با حرفهای نویسنده هم موافقم واقعا با این اوضای اقتصادی نمیشه ریسک کرد و هر کاری رو دید …
خدا کنه باقدرت طرح پیشنهاد رو دنبال کنید
بعد تازه خانوم نصیرپور میگن بهای بلیت کمه
تقصیر خودشونه اگه کارها مخاطب ندارند
بعد واقعن شما خانوادگی تئاتر می بینید؟ینی بصورت وجدانن عرض کردم. کلن خوبید؟ دیگه چ خبر.
موافقم با نویسنده
باید کاری ک خوبه پیشنهاد بشه تا مردم پولشون رو دور نریزن
این موضوع نه فقط واسه خونواده ها ، واسه ما دانشجوها که دردناکتره
کافه مون رو که نریم نمیشه ! بیچاره ایم وقتی که این همه پول بدیم واسه یه کار افتضاح
واقعا تئاترهایی که این روزها اجرا میشه اصلا ارزش این همه هزینه و وقت گذاشتن رو ندارند
Taze Fekr kon bilit kharidio, az 3 saat zoodtar ham rah oftadi ye ekipe10 nafare! Va DIRRRR beresi kolan asaare fakhero nabinie
کاملا موافقم .
متاسفانه تئاترهای خوب هم به پای این تئاترها می سوزند، وقتی یه خانواده اینقدر هزینه می کنه که تئاتر رو وارد سبد فرهنگی کنه بعد با این فاجعه روبرو می شه . دیگه کلا تئاتر رو کنار میذاره
اونوقت تئاترهای نوپا ما جوون ها بدون مخاطب شکست می خورن