صبح پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ مصطفی عبداللهی ، بازیگر و کارگردان توانمند سینما و تئاتر و پیشکسوت رادیو دار فانی وداع گفت . در مراسم ختم این هنرمند بزرگ به سراغ امیر عباس توفیقی رفتیم و با او در رابطه با حضور و فعالیت مصطفی عبداللهی در رادیو گفتگوی کوتاهی داشتیم ، که به شرح زیر است :
امیر عباس توفیقی گفتگوی اش با تئاتر فستیوال را با این شعر آغاز می کند :
ای ساربان آهسته ران کآرام جانم میرود/ وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می رود
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن/ من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود
وی در ادامه در رابطه با از دست دادن دوست و همکار قدیمی خود گفت : امروز یکی از سخت ترین و بدترین روزهای زندگی من بود . امروز رفیقی را از دست داده ام که احساس می کنم عمود خیمه ی من بود . پشت و پناه من بود . ما سالیان سال سنگ صبور هم بودیم . هر روزمان با هم می گذشت ، در هر نمایشی که او کار می کرد با هم بودیم ؛ ما در نمایش های بسیاری چون “کبودان اسفندیار” ، “حکم” ، “انبوهی از هیچکس “، “مرگ تصادفی یک آنارشیست” و “در اعماق” با هم بودیم . مصطفی برای اجرای نمایش ” در اعماق ” به من گفته بود که این نمایش وصیت نامه هنری من است ، و امروز برای من سخت است که او در بین ما نیست . روح او همیشه با من است ولی به هر جهت یک ارتباطی بین ما بود که الان دیگر نیست .
توفیقی درباره ورود مصطفی عبداللهی به رادیو گفت : حدود بیست سال قبل آقای میکائیل شهرستانی یک گروه بازیگری را در یک دوره سه ماهه برای رادیو تربیت کرده بودند که افرادی چون مصطفی عبداللهی ، رویا فلاحی ، بهناز بستان دوست و … از افراد آن گروه بودند . این گونه مصطفی وارد رادیو شد و پس از آن در چند نمایش نقش بسیار مهمی را بر عهده داشت . او کم کم رادیو را شناخت و به آن علاقه پیدا کرد ، تا جایی که در چند سال قبل ایشان در رادیو استخدام شد . در آن زمان در رادیو یک طرحی به نام طرح سازماندهی بود که ایشان شامل این طرح شده بودند و از آن پس قرارداد او با رادیو سال به سال تمدید می شد و امسال هم تمدید شد .
او در این رابطه همیشه به من می گفت : از این که در جایی کار می کنم که حقوق آن برایم یک آب باریکه محسوب می شود تا هر وقت من نبودم این آب باریکه برای خانواده ام باشد راضی هستم . این موضوع برای او خیلی مهم بود ، کم کم به رادیو علاقه مند شد و چند نمایش را در رادیو کارگردانی کرد .
وی در ادامه از حضور این هنرمند در جشنواره های مختلف یاد کرد و افزود : مصطفی در بسیاری از جشنواره ها از جمله جشنواره مونولوگ در رادیو که در زمان جناب آقای دکتر گیل آبادی برگزار می شد نیز شرکت می کرد و همیشه به عنوان بازیگر برگزیده انتخاب می شد . او در جشنواره های دیگر نمایش رادیویی نیز به عنوان بازیگر نخست انتخاب شده بود . در در این اواخر نیز رادیو ، جشنواره ای را برگزار کرده بود و من به مصطفی پیشنهاد دادم که کاری را برای جشنواره ارائه دهیم و او کارگردانی کند .
مصطفی معمولا برای انتخاب کست ( cast ) چه در تئاتر و چه رادیو ، با من مشورت می کرد . من نمایشی را به او پیشنهاد دادم ، نمایشی که میرطاهر مظلومی در آن بازی می کند و من نقش روبروی او هستم و جوانی که می تواند ، محرابی نقشش را بازی کند . همچنین من با خانم اشرف السادات اشرف نژاد هم صحبت کردم که تهیه کنندگی کار را بر عهده بگیرد . مصطفی قبول کرد و ما چند روزی این کار را تمرین کردیم و این نمایش با اقبال روبرو شد و در آن جشنواره تمام جوایز را درو کرد ، بهترین تهیه کنندگی از آنِ سرکار خانم اشرف السادات اشرف نژاد شد ، من به عنوان بهترین بازیگر برگزیده و میرطاهر مظلومی به عنوان بازیگر برتر معرفی شدیم .
بعد از این اتفاق همه از موفقیت مصطفی در رادیو و این که توانسته بود همه جوایز را درو کند ، تعجب کرده بودند ، ولی چیزی که در آن موقع برای من خیلی عجیب بود این بود که جایزه بهترین کارگردانی این جشنواره را به دیگری دادند.
وقتی من مصطفی را دیدم گفتم عجیب است ، این همه بازیگر را تو هدایت کردی با تهیه کننده و نویسنده تو صحبت کردی ، کار را تو دراماتورژی کردی ، چطور می شود که به تو جایزه کارگردانی را ندادند و جایزه بهترین کارگردانی این جشنواره را به کسی دادند که اسم نمی آورم ولی در آن جشنواره هیچ یک از عواملش در هیچ بخشی جایزه ای دریافت نکرده بود .
مصطفی در جواب من ، فقط لبخند زد و گفت : جایزه ای را که شما بردید ، جایزه من است ، چه فرقی می کند مهم این است که کار من انتخاب شد و همه شما جایزه بردید .
بازیگر نمایش ” در اعماق ” با اشاره به موفقیت مصطفی عبداللهی در رادیو گفت : مصطفی در رادیو هم موفق بود ، او روح بلند و مناعت طبع داشت و آنقدر بزرگ بود که با لبخند از کنار موضوعات می گذشت . او آدمی شوخ طبع و دوست داشتنی بود .
وی در ادامه در رابطه با بازی سعید سلطانی فر در نقش کلاه دوز نمایش ” در اعماق ” به جای فرشید صمدی پور ، که به دلیل بیماری اش نتوانست در اجرای عمومی این نمایش حضور پیدا کند ، گفت : به توصیه میکائیل شهرستانی ، گرداننده و بزرگ گروه ” در اعماق ” ، سعید سلطانی فر برای این نقش انتخاب شد و به این گروه پیوست ، او در مراسم ختم مصطفی عبداللهی به من گفت : ” من هیچ گاه با مصطفی عبداللهی برخورد نداشته ام ، حتی چند کلام هم با او صحبت نکرده ام ولی این فضا و این نمایش تاثیر بسیاری بر من گذاشت و هر روز که می گذرد من احساس می کنم ، عبداللهی من را برای بازیگری و تئاتر بزرگ کرده است . “
تاثیر مصطفی عبداللهی در تک تک بچه های گروه این طور است ، حتی برای کسی که با او هم کلام نبوده ، ولی در اثر او و در نبودش بازی می کند . به همین دلیل است که من می گویم مصطفی عمود خیمه ام بود و از نبود او کمرمان شکست .
امیرعباس توفیقی در پایان از یکایک همکاران و دوستان رادیویی ِ عبداللهی که در مراسم او حضور داشتند تشکر کرد و گفت : مصطفی در رادیو هم دوستان بسیار خوبی داشت ، من به جای خانواده مصطفی از یکایک آنها که در رادیو به مصطفی نزدیک بودند ، از جمله سینا نیکوکار ، مجید امری ، سعید طاهری و محمدرضا امیدفر که از افکتورهای بسیار خوب رادیو که امروز در کنار من بودند و به مراسم آمده بودند و البته چند تن از دوستان که شهرستان بودند و نتوانستند به این مراسم بیایند ، تشکر می کنم .
انشاالله روحش شاد باشد و بهشت برین جایگاهش باشد ، مصطفی هم در رادیو بود و هم در رادیو کار کرد و در رادیو درخشید .
انگار هنرمندان با هم هماهنگ می کنند که دسته جمعی فوت کنند . آقای دوستی هم بعد از عبداللهی عزیز از این دنیا رفتند .
Mard bozorgi ra az dast dadim . Khoda ishan ra biamorzad .
نمی دونستم آقای عبداللهی در رادیو هم مشغول به کار بودند
جایشان خالی است . خدا آقای توفیقی و امثال ایشان را حفظ کند تا تئاتر ایران بیشتر از این سیر نزولی را طی نکند . انشالله .