علی پیله‌ور کارگردان و بازیگر تئاتر این روزها نمایش «غرب مغموم» نوشته مارتین مک‌دونا نمایشنامه نویس مطرح ایرلندی را در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران به روی صحنه برده است . به بهانه اجرای این نمایش خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان جوان داشته است که در ادامه می توانید آن را بخوانید :
علی پیله ور کارگردان نمایش ” غرب مغموم ” در رابطه با گروه نمایش گفت : “من و اکثر بازیگران این نمایش حدود پنج سال است که در کنار یکدیگر فعالیت هنری می کنیم و در بسیاری از نمایش ها با هم همکاری داشته ایم . زمانی که من متن ” غرب مغموم ” را در دست گرفتم به دلیل اینکه شخصیت ها را نسبت به کاراکترهای داخل متن می شناختم با اعضای گروه در رابطه با متن ، نمایش و کاراکترها صحبت کردم و با توجه به اینکه از قبل با فرهنگسرای نیاوران برای اجرای این متن هماهنگ کرده بودم ، به این نتیجه رسیدیم که کار را در این سالن به روی صحنه ببریم .”
وی در خصوص متن «غرب مغموم» نوشته مارتین مک‌دونا توضیح داد : ” این متن یکی از مشکل ترین و سخت ترین متن های مک دونا است ، زیرا متن ویژگی و پیچیدگی هایی دارد که لازم است دیالوگ ها و فضای گروتسک بودن متن و حتی زمان متن را به درستی درک کرد ، همچنین باید کارگردان فضای نمایش و کاراکترها را بشناسد تا بتواند به متن وفادار بماند و از قالب متن خارج نشود .”
وی با بیان اینکه متن های مک دونا زنجیروار است و امکان کوتاه کردن متن را به کارگردان نمی دهد ، گفت : ” مدت زمان اجرای کامل این متن ۱۲۵ دقیقه است ، ما با توجه به اینکه حدود یکسال بر روی متن کار کردیم ولی نتوانستیم با کمک دراماتورژی مدت زمان اجرا را کم کنیم و تنها ۱۷ دقیقه از آن کم شده است زیرا دیالوگ ها در متن های مک دونا زنجیروار است و کلمه به کلمه آن بهم مربوط است و اگر یک لحظه غفلت می کردیم تمام اثر نابود می شد .”
کارگردان “غرب مغموم” در خصوص تمرینات این نمایش گفت : “ما از مرداد سال ۹۵ متن را در دست گرفتیم و به مدت ۲۰ جلسه شروع به خوانش و روخوانی متن کردیم و سپس وقتی با فضای کار آشنا شدیم در پلاتو تمرینات خود را آغاز کردیم و تا تیرماه ۹۶ به صورت مداوم تمرین داشتیم .”
علی پیله ور با بیان اینکه تئاتری را باید انتخاب کرد که انتقادی باشد ، توضیح داد : ” من از سال ۸۹ فعالیت هنری خود را آغاز کردم ، تاکنون ۱۲ اجرا داشتم و همچنین در جشنواره های مختلف شرکت کردم . ولی عقیده من بر این است که باید تئاتری را کار کرد که انتقادی باشد ، نکات آموزنده داشته باشد و بتوان از آن درس گرفت . من پیش از این نمایش ، متن هایی از پیتر شفر را برای اجرا انتخاب کرده بودم به عنوان مثال در “کمدی سیاه” نوشته پیتر شفر در مورد تمامی شخصیت ها ، اخلاق و رفتارهای افراد مختلف جامعه بحث می شود و همه را به چالش می کشد . همچنین در سال گذشته متن “چراغ آخر ” نوشته شاهین کهن که در مورد کودکان کار بود را به روی صحنه بردم و امروز متن “غرب مغموم” که در آن بنیاد مذهب ، خانواده و قانون را زیر سوال می برد و هیچ چیز بر سر جای خود نیست . من در نمایش هایی که به عنوان بازیگر حضور دارم نیز سعی می کنم متن هایی را بازی کنم که خودم چیزی از آن متن یاد بگیرم چه به برسد به حال کسی که به دیدن نمایش می آید .”
بازیگر نمایش “غرب مغموم” در ادامه در مورد نمایش های کمدی گفت : “من همیشه می گویم خندیدن خوب است ما جامعه ای داریم که به خنده نیاز دارد . باید بخندیم تا دلمان شاد باشد و روحیه مان شاد باشد . اما اینکه نمایشی را ببینیم که از اول تا آخر آن خنده باشد ، هیچ چیز دستمان را نمی گیرد اگر می خواهیم بخندیم باید به دیدن نمایشی برویم که کمدی انتقادی باشد ، مهم این است درست بخندیم به عنوان مثال گروتسک با آنکه پایان طنز تلخ دارد ، ولی در آن مهم درست خندیدن است ، اجرایی که واقعا انتقادی باشد تا بتواند درسی به مخاطب دهد .”
وی در پایان با اشاره به بازخورد خوب تماشاگران از این نمایش اذعان کرذ : ” تا امروز بازخورد خوب و مثبتی از تماشاگران این نمایش داشتیم و مخاطبانی که این نمایش را دیدند از کار راضی بودند . خوشبختانه با توجه به زمان طولانی نمایش ، مخاطب خسته نمی شود و تا پایان منتظر است تا ببینند چه اتفاقی می افتد . من در پایان از دوستان و تمامی تئاتری ها خواهش می کنم که تئاترهای خوب را دنبال کنند ، همچنین به دیدن نمایش ما بیایند و نگاهی به تئاتر ما داشته باشند .”
