دکتر محمدرضا خاکی : تئاتر ما به خودش احترام نمی گذارد./ نمی خواهم به هر قیمتی تئاتر کار کنم.


نمایش “روال عادی” نوشته ژان کلود کری یر و به کارگردانی دکتر محمدرضا خاکی که در سال ۸۹ در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت ، قرار بود اردیبهشت ماه سال جاری برای بار دیگر در تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رود که به دلیل برخی مسائل اجرای این نمایش به بعد از جشنواره تئاتر فجر موکول شد . اما متاسفانه به دلیل برخی مشکلات پیش آمده دکتر خاکی با وجود شروع تمرینات این نمایش ، از اجرای “روال عادی” منصرف شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال طی گفت وگویی علت این ماجرا را جویا شد که می توانید در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

الناز امیرخانی – تئاتر فستیوال : دکتر محمدرضا خاکی راجع به انصراف از اجرای نمایش “روال عادی” به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : قرار بود نمایش “روال عادی” را اردیبهشت ماه اجرا کنیم که مسئله ای پیش آمد و به تعویق افتاد . برای اجرا بعد از جشنواره نیز ، در ابتدا قرار شد در سالنی که می خواستیم اجرا برویم گروه دیگری نیز در ساعت دیگری اجرا داشته باشد ، اما یکدفعه تبدیل به دو گروه شدند و بعد هم سه گروه و عملا نمی شد چنین اتفاقی بیافتد .

او در ادامه اضافه کرد : بررسی کردم و دیدم خیلی از مسائلی را که من اصرار دارم در کارم وجود داشته باشد ، به دلیل اجرای همزمان سه نمایش عملی نیست ، به خصوص بحث دکور و جا به جایی آن و زمان اجرا ، که در نهایت وقتی جمع بندی کردم ، دیدم اجرا نشود بهتر است .

کارگردان نمایش “دیده بانان” با ذکر اینکه نمایش “روال عادی” را پنج سال پیش اجرا کرده است ، گفت : “این نمایش مبتنی بر نور است ، حالا من چطور می توانستم هر شب نورها را جا به جا کنم . اگر چند دقیقه قبل از اجرا یکی از نورها خراب شود کاری نمی توان کرد . واقعا شرایط مناسبی نبود . دیگر سن و سالی از من گذشته است . من دیگر میل وخودپرستی تئاتر کار کردن ندارم که بخواهم به هر قیمتی کار کنم .

وی افزود : اگر قرار باشد شرایط مناسبی برای اجرای این نمایش وجود نداشته نباشد ، اجرا نمی رویم ، حداقل خاطره ای را که از اجرای قبلی باقی مانده است را خراب نمی کنم . آخر سال است و نزدیک عید ، ساعتی را هم که برای اجرا به ما پیشنهاد کردند ، اصلا ساعت مناسبی نبود . تمرینات نمایش انجام شده بود و گروه برای اجرا تقریبا آماده بود ، حتی پوستر را هم آماده کرده بودیم و می خواستیم به پوستر قبل چیزی اضافه کنیم اما در مجموع به این نتیجه رسیدم که این کار را با این شرایط ، فعلا اجرا نکنم . در نهایت ترجیح دادم فعلا عذرخواهی کنم تا انشاالله در فرصت دیگری این نمایش را اجراکنیم .

کارگردان “روال عادی” با بیان اینکه برای اجرا در اردیبهشت ماه هیچ مشکلی نداشتند و همه چیز آماده بود ، گفت : همه چیز آماده بود که یکدفعه فهمیدیم آقای ایوب آقاخانی موهایش را برای بازی در یک سریال بلند کرده و آنجا هم قرارداد دارد . با این شرایط نمی شد اجرا کرد ، یک کمیسر پلیس باید خیلی مرتب و تمیز باشد . نمی شود که با موی بلند بیاید و اجرا کند . برای همین گفتیم صبر کنیم . صبر کردیم ، اما این روند ادامه پیدا کرد ، حتی من پیشنهاد دادم که به مدیر آن سریال بگویید ما پولش را می دهیم ، ایشان یک کلاه گیس بخرد . این اتفاقات فقط در تئاتر و سینمای مملکت ما می افتد. به همین دلایل گفتم چرا خودم را عذاب بدهم .

این استاد دانشگاه در ادامه گفت : کارگردان در این دوره و زمانه تبدیل به کسی می شود که بار همه چیز باید بر روی دوش او باشد . دکور ، نور ، گریم ، اکسسوار ، پوستر و … همه این ها با کارگردان است . ما با دید دیگری به تئاتر آمدیم . الگو های ما افراد دیگری بودند . من وقتی نوجوان بودم و تئاترهای آقای انتظامی ، نصیریان و جوانمرد را می دیدم ، برایم الگوهای بزرگی بودند. من دو بار با آقای نصیریان در جشنواره ها داور شدم ، آقای نصیریان وقتی داوری می کند نیم ساعت قبل از اجرا آماده است . با آدم های نسل جدید هم داوری کردم ولی تازه بیست دقیقه بعد از اجرا می آیند ، بعدش هم که آمده اند گاهی چرت می زنند .

دکتر محمدرضا خاکی در پایان گفت : درست این است که وقتی می خواهیم کاری را اجرا کنیم شرایط فراهم باشد ، اوضاع آرام باشد ، تماشاگر با خیال راحت بیاید بنشیند و کارش را ببیند . تئاتر ما خودش به خودش احترام نمی گذارد . وگرنه چرا سالن باید نیم ساعت به نیم ساعت اجرا بگذارد . من واقعا اگر بخواهم تئاتری اجرا کنم باید با طیب خاطر کارمان را اجرا کنم . حال اگر خدا خواست و دوستان لطف کردند و زمان دیگری برای ما در نظر گرفتند ، اجرا می رویم که مصداق “تا سه نشه بازی نشه” بشویم ، چرا که دوبار نشده است ، انشاالله بار سوم بشود . نمایش “روال عادی” در زمان خودش خیلی انعکاس خوبی داشت و اجرای مجددش بعد از پنج سال تجربه ی خوبی بود . ولی قسمت نبود مگر اینکه در سال آینده سالنی به ما بدهند و بتوانیم اجرا برویم .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *