نمایش “جلوی تئاتر شهر ” به کارگردانی محمد حسین اسلامی در تماشاخانه عمارت نوفل لوشاتو در حال اجرا است . از همین رو خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
در رابطه با متن و چرایی انتخاب نمایشنامه “جلوی تئاترشهر” توضیح دهید . چه ویژگی هایی داشت که برای اجرا انتخاب کردید ؟
برای اجرای این متن چند دلیل داشتم . اول آن که ساختار این متن بیشتر شبیه یک نمایش رادیویی بود تا اینکه یک اجرای صحنه ای باشد . از این رو اجرای این نمایشنامه برای من یک چالش محسوب می شد که یک متن غیر صحنه ای را روی صحنه ببرم . علاوه براین متن به زبانی حرف میزند که شاید کلیشه ترین حرف ها، تازه خودشان را نشان می دهند. از سوی دیگر اجرای این متن به نوعی دغدغه شخصی من بود تا بعضی اتفاقات در تاریخ سیاسی کشور فراموش نشود .
در رابطه با گروه نمایشی تان و مدت زمانی که با هم تمرین کرده اید بگویید :
گروه نمایش “خیال” از بهمن ماه سال ۱۳۹۴ تشکیل شده است و اجرای نمایش “جلوی تئاتر شهر” سومین اجرا پس از نمایش “آسگاردیا” در اسفندماه سال ۱۳۹۵ و “چشم اندازی از پل” در فروردین ماه سال ۹۷ از این گروه است . این گروه برای اجرای نمایش “جلوی تئاتر شهر” حدود ۵ ماه به صورت غیر پیوسته تمرین کرده و آموزش دیده است .
نواختن موسیقی زنده چه کمکی به نمایش تان می کند ؟ در این رابطه توضیح دهید :
موسیقی زنده در این اثر علاوه بر ویژگی فضاسازی در حین اجرا ، باعث القای فاصله گذاری و یکی از مهم ترین ابزار های ما برای تبدیل این نمایش به یک متاتئاتر بوده است .
با توجه به چهار مونولوگی که در این متن وجود دارد ، توانایی بازیگران بسیار با اهمیت است . انتخاب بازیگران به چه صورت انجام شد ؟
تلاش من و آقای سلمان علی قارداشی به عنوان نویسنده نمایش بر این بود تا بتوانیم متن نمایش را با توجه به جوان و مستعد بودن بازیگران به بازی آن ها نزدیک کنیم و از سوی دیگر بازی ها در جهت متن درآید و زمان زیادی را صرف نزدیکی بازیگران به نقش ، آمادگی ذهنی و بدنی آنها کردیم. چرا که نقش ها آنقدر به زندگی عادی مردم نزدیک هستند که اگر خوب ایفا نشوند از سمت مخاطب پس زده می شوند .
چرا سالن خصوصی را برای اجرا انتخاب کردید ؟
سالن های دولتی صف های به شدت طولانی برای اجرا دارند. ماه ها و سال ها برای اجرا باید منتظر ماند ولی از لحاظ مالی به صرفه تر هستند. از این رو به سمت سالن های خصوصی کشیده شدیم . حتی اگر به قیمت ضرر و زیان مالی برای مان تمام شود .
در نهایت از اجرای تان راضی بودید ؟
من هیچوقت از کار خود راضی نمی‌شوم. همیشه کمبود هایی وجود دارد . گاهی قبل از اجرا از آن ها آگاه می شوم و گاهی از بازخوردهای مخاطبان متوجه این ضعف ها می شوم. من به پیشرفت پله پله اعتقاد دارم و اجرای این نمایش را پیشرفت فوق العاده ای نسبت به کار قبلی خود می دانم و بازخورد های مثبتی از آن گرفته ام.
و صحبت پایانی ؟
تلاش میکنم تا این مسیر ادامه داشته باشد. از تئاتر فستیوال بابت این مصاحبه ممنون هستم . امیدوارم روزی در کوچک ترین سالن های شهر حتی یک صندلی خالی هم نداشته باشیم. چون هر صندلی خالی یک ضربه به پیکره ی تئاتر مستقل و خصوصی ایران است.
