محمودرضا رحیمی نویسنده ، کارگردان و مدرس تئاتر که نمایش “دایره گچی قفقازی” را در سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر به روی صحنه برده ، از برخی بی نظمی های حاکم در این دوره از جشنواره ناراضی بوده است . وی در گفت و گو با خبرنگار تئاتر فستیوال ، در مورد این بی نظمی ها و اینکه جشنواره امسال نتیجه چه مسائلی می باشد ، گفت که آن را می توانید در ادامه بخوانید :

محمودرضا رحیمی در مورد مشکلاتی که در جشنواره امسال با آن روبرو شده بود ، توضیح داد : در جشنواره به یکباره با یک اتفاق خیلی عجیب روبرو شدیم و آن هم این بود که برای اینکه گروه ها بتوانند نمایش ها را ببینند ، هیچ بلیتی تبیین نشده بود . این قضیه با مفهوم کلی جشنواره کاملا در عناد است . متاسفانه سال ها است که فروش بلیت جشنواره تبدیل به یک فضیلت برای مدیران شده است و ما شاهدیم که حتی وقتی غیز از جشنواره ، اجرای خاصی از یک هنرمند بسیار گرانقدر در تئاتر به نام یوجینیو باربا می گذارند ، قبل از اینکه گروه های تئاتری و حتی اساتید فن در دانشگاه ها خبردار شوند ، بلیت ها فروخته می شود .

وی ادامه داد : به نظر من این حرکات ، حرکات پویا و فرهنگی نیست و نمی تواند به تئاتر ما کمکی کند . سال ها است که این صحبت ها را در محافل مختلف کرده ایم ولی به نتیجه ای نرسیده ایم . تئاتر ما نیاز به تصمیم گیری های جمعی دارد نه به حضور یک مافیا و یا یک جریان خاص که کاملا مشخص است که در طی سال های گذشته چه صدماتی را به تئاتر ما زده اند .

کارگردان نمایش “انگشتری ژنرال ماسیاس” جشنواره سی و ششم را اینگونه توصیف کرد : به نظر من جشنواره امسال برآیندی است از لطماتی که تئاتر تجاری به انواعِ دیگرِ تئاتر در کشور می زند . حضور بالقوه یا بالفعل تئاتر تجاری قطعا نمی تواند مورد انتقاد باشد . در هر کشوری که دارای فرهنگ پیش روی تئاتر است ، یکی از شقوق تئاتر ، تئاتر تجاری است ولی اینکه عده ای به نام تئاتر پیش رو پرچم تئاتر تجاری را به احتزاز درآورند و سایر نحله های تئاتری را به نابودی بکشند ، این مدنظر من نیست . به نظرم برآیند این اتفاقات کاملا در جشنواره امسال بوقوع پیوسته به گونه ای که حتی تماشاگری که بلیت می خرد ، پشت در می ماند .

رحیمی اضافه کرد : در طول ۲۵ سالی که در تئاتر فعالیت می کنم ، هیچ گاه برای منافع خودم صحبت نکرده ام و خدا را شکر همواره با صحبت هایم باعث رهایی و پیشرفت خیلی ها شده ام و البته همواره خودم حذف شده ام و به این اتفاق افتخار می کنم . اداره کل هنرهای نمایشی آنقدر لطف دارد که در طی تمام این سال ها برایم کارت vip صادر کرده اند ولی بحث بر سر یک رویداد فرهنگی است . در جشنواره من باید دم در سالن اجرای خودم بایستم و مراقب باشم اگر عزیزی از شهرستان می آید و نتوانسته بلیت تهیه کند ، بتواند نمایش را ببیند . چرا که برایم بسیار مهم است که این عزیزان وقتی به تهران می آیند ، بتوانند کارهایی که دوست دارند را در جشنواره ببینند . اگر واقعا تجربه کارکنان تئاتر شهر نبود ما روز اجرا در خصوص میهمانان مان به مشکل بر می خوردیم .*

کارگردان نمایش “دایره گچی قفقازی” در خصوص بی نظمی های جشنواره امسال ادامه داد : دوستان هر زمان که تصدی گری را به عهده گرفته ا ند ، مدام مرام نامه صادر کرده اند و گویا احساس آن ها این است که مسئله ما در تئاتر نبود یک مرام مشخص ، روش و یا اخلاق است . در صورتیکه خودشان هیچگاه این اخلاق و مرام را تعیین نکرده اند و این مرامنامه بی نتیجه بوده چرا که تنها به عمل کار برآید . چون این موضوع در رفتارشان مشاهده نمی شود ، باعث شده که دوستان در تئاتر به آن ها اعتماد نداشته باشند و نتیجه آن بی نظمی حاکم در این جشنواره است که نشان دهنده اهداف خاصی است که گروه خاصی دنبال می کنند .

***

*پی نوشت : نظر تئاتر فستیوال هم بر این است که اگر تجربه کارکنان تئاتر شهر نبود ، نه تنها اجرای نمایش “دایره گچی قفقازی” بلکه کل جشنواره در بی نظمی برگزار می شد .