یکی از بازیگران نمایش “اینجا همانجاست” که به نویسندگی و کارگردانی رضا مرادی نژاد روزهای پایانی اجرای خود را در تماشاخانه تازه تاسیس تئاتر کلاسیک پشت سر می گذارد ، علی باقری بازیگر باسابقه ی تئاتر و سینما است . علی باقری که در این نمایش نقش یک ژورنالیست را بازی می کند ، در طی گفت و گویی که با خبرنگار تئاتر فستیوال داشت ، از بازی در نمایش “اینجا همانجاست” ، تفاوت بازی در دو مدیوم تئاتر و سینما ، مشکل اصلی گروه های نمایشی و … گفت که می توانید در ادامه بخوانید .

علی باقری در مورد پیوستنش به گروه نمایش “اینجا همانجاست” ، گفت : یکی از بازیگرهای نمایش که قبلا این نقش را بازی می کرد ، به خاطر مشکلی که برای خانواده اش پیش آمده بود ، یک هفته قبل از اجرا مجبور شد که از کار برود . رضا مرادی نژاد که دوست چندین ساله ام است ، با من تماس گرفت . فرصت خیلی کم بود ، با هم صحبت کردیم و بعد از خواندن متن چون متن را از نظر اخلاقی دوست داشتم ، پذیرفتم که به این کار و مجموعه اضافه شوم  .

باقری که تجربه ی بازی در دو مدیوم تئاتر و سینما را دارد ، در مورد تفاوت ها و اولویت خود برای بازی در این دو مدیوم توضیح داد : برای من اصلا قابل مقایسه نیستند . با اینکه اسم هر دوی آن ها بازیگری است و هر دو از تخیل سرچشمه می گیرند ، منتهی تکنیک های خیلی متفاوتی دارند . یک نفر می تواند بازیگری تئاتر را بیشتر دوست داشته باشد ، دیگری بازیگری سینما را ، من خودم جدای همه ی حواشی ، بازیگری سینما را بیشتر دوست دارم ولی بازیگری تئاتر برایم خیلی لذت بخش است .

این بازیگر تئاتر در مورد اصلی ترین مشکلی که گروه های نمایشی با آن روبرو هستند به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : مشکل اصلی تئاتر حمایتی است که باید به لحاظ مالی صورت گیرد . ما خوشبختانه جزء گروه های خوش شانس بودیم ، تهیه کننده و سرمایه گذاری داشتیم که از روز اول پشت کار ایستاد ، حتی دنبال سود کردن نبود و کار را خیلی حمایت کرد . ولی مشکل اصلی بچه های تئاتر مسئله ی مالی است . من خیلی از بچه های بااستعداد را می شناسم که ایده های درخشانی دارند منتهی مدام به دنبال فردی هستند که روی آن ها سرمایه گذاری کند یا اینکه هزینه ی اولیه ی تئاتر را بدهد .

او در همین راستا ادامه داد : ضمن اینکه تماشاخانه های جدیدی که باز شده اند ، علی رقم اینکه موقعیت خیلی خوبی برای تئاتر هستند ، طبیعی است باید برای کسانی که این تماشاخانه ها را راه اندازی کرده اند ، بازده ی مالی داشته باشند وگرنه توجیهی برای ادامه ندارند . به همین خاطر بخشی به هزینه های تئاتر اضافه شده که به تامین هزینه های این سالن ها مربوط می شود . فکر می کنم به غیر از گروه های محدودی که حرفه ای هستند یا تئاترهایی که بازیگرهای مطرحی دارند و مطمئن هستند که سرمایه شان برمی گردد و سرمایه گذارها در آن شرایط خیلی راحت تر ریسک می کنند ، مسئله ی مالی مشکل اصلی بچه های تئاتر باشد .

بازیگر نمایش “ایوانف” امیررضا کوهستانی که قرار است به زودی اجرای مجدد آن به روی صحنه رود ، در مورد تاسیس تماشاخانه های جدید توضیح داد : خیلی خوب است که تماشاخانه ها و سالن های جدید به تئاتر ما اضافه می شود . زمانی را به یاد دارم که قبل از اینکه حتی تماشاخانه ایرانشهر ساخته شود ، ما فقط تئاتر شهر را با چند سالن داشتیم ، در تالار وحدت کم و بیش تئاتر اجرا می شد ، تئاترهایی که باید خیلی فاخر می بود و البته تماشاخانه سنگلج هم بود . ولی امروز تماشاخانه های زیادی داریم ، به همین دلیل فرصت تئاتر کار کردن برای بچه های تئاتر بیشتر است . مخصوصا در حال حاضر که خروجی های تئاتر از دانشگاه ها به نسبت قبل خیلی بیشتر شده است و این بچه ها باید جایی  برای ارائه ی کارشان داشته باشند .

 بازیگر نمایش “اینجا همانجاست” با بیان اینکه چگونگی افتتاح یک تماشاخانه و میزان تبلیغات در شناساندن یک تماشاخانه تازه تاسیس به مخاطبان تاثیر دارد ، در مورد تماشاخانه کلاسیک گفت : من دقیقا نمی دانم تماشاخانه کلاسیک با چه کاری یا به چه شکل افتتاح شد منتهی خیلی سالن خوبی است . مسئولینش خیلی خوب و رفیق هستند و خیلی همکاری می کنند ، خیلی خوشحالم که اینجا اجرا دارم . ولی ای کاش که برای مردم مقداری شناخته شده تر بود ، البته طبیعی است چرا که تازه کارش را شروع کرده است . امیدوارم این تماشاخانه هر چه زودتر آنقدر رونق بگیرد که نیاز نباشد به کسی آدرس بدهیم ، فقط بگوییم تئاتر کلاسیک و همه آن را مثل همه ی سالن های معروف بشناسند و برای دیدن کار به اینجا بیایند .

علی باقری در پایان درباره ی نقش رسانه تئاتر فستیوال گفت : خیلی ممنونم که از جایگاه خودتان می آیید و کارهای مهجورتر در سالن های تازه تاسیس را حمایت می کنید . من فکر می کنم هم سالن ها ، هم نمایش هایی که کمتر روی آن ها تبلیغات می شود ، به حمایت افرادی مثل شما نیاز دارند . خیلی مهم است که تبلیغ شود و واسطه ای برای آشنایی مردم که حالت ایده آل اش است و قشرهایی که تئاتر می بینند وجود داشته باشد . چرا که تئاتر تفریح فرهیخته گان است و مثل سینما یک تفریح عام نیست  .