زمانی که شما بخواهید از سوژه ای صحبت کنید که به شکل های مختلفی در انواع قالب ها پرداخته شده بایستی قصه ی خود را به گونه ای تعریف کنید که بتوانید همچنان مخاطب را با خود همراه کنید.
در درجه ی نخست بایستی قصه بگویید که یکی از ارکان های مهم در یک اثر نمایشی محسوب می شود و سپس قصه را با عوامل دیگر نظیر موسیقی، نور ، دکور، میزانسن و … زینت ببخشید.
نمایش با من بمان به سوژه ای می پردازد که این روزها همه جا از تلویزیون و اخبار گرفته تا فضای مجازی به صورت گسترده با آن سر و کار داریم یعنی جنگ میان فلسطین و اسرائیل. سوژه ای که اگر بخواهید عموم مردم را با خود همراه کنید باید از شعارزدگی بپرهیزید و فرمی نو و تاثیرگذار انتخاب کنید.
با من بمان قصه می گوید، قصه ای که می تواند تا انتهای نمایش تو را با خود بکشاند. بازیگرانی دارد توانا و شایسته و کارگردانی خلاق که با طراحی صحنه و میزانسن های عالی می تواند تو را تحت تأثیر قرار بدهد.
طراحی صحنه با من بمان یک طراحی ساده، خلاقانه و کاربردی است. فضاسازی ها به وسیله زنجیرهایی شکل می گیرد که در روند قصه به قلاب‌هایی که از سقف آویزان است، وصل می شود. استفاده از زنجیر که خود نمادی از اسارت است المانی است که با سوژه نمایش همخوانی دارد.
در مجموع رمز موفقیت با من بمان را می‌توان استفاده از فرمی خلاقانه در رابطه با سوژه ای به ظاهر تکراری دانست. فرمی که می تواند تو را تا انتها با خود همراه کند و حتی متاثر کند.
شیما میرعبداللهی _ دپارتمان نقد تئاترفستیوال
