یادداشتی بر نمایش 《لیلی نام تمام دختران ایران زمین است》به کارگردانی امیرمحمد سپه وند و نویسندگی امیر مهندسیان از شهرستان خرم آباد
به بهانه ی اجرا در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر لرستان
“لیلی نام تمام دختران ایران زمین است “. یک جمله که جان کلام متن را القا می کند . این نام نمایش نامه ای است که در اولین روز بیست و هشتمین جشنواره ی استانی تئاتر لرستان توسط امیر محمد سپهوندی به روی صحنه رفت . نمایشنامه ای که آن را امیر مهندسیان نوشته است و در آن صدرا بهاروند ، مسعود بیرانوند ، وهاب ناصری منش و مهدی نظری نقش آفرینی می کنند . اگر بخواهیم از نمایشنامه آغاز کنیم باید بگویم که متن از ایده بکر و دست نخورده ای برخوردار است . یک قرارگاه نظامی دور افتاده که در آن سه سرباز و یک سرباز ارشد دیدبانی می دهند . قصه خیلی ساده است. دغدغه های جوانانی که کیلومترها از زندگی دوراند و فقط یک را انجام می دهند و آن هم جنگیدن است و حفظ آمادگی جنگیدن . بزنگاه دگرگون ساز لحظه ای است یکی از همین سربازان لباس زنانه ای را که پاره و پلاسیده است پیدا می کند و …
متن مسئله را خیلی ساده نشان می دهد و قصه روان روایت می شود و شاخ و برگ جانبی متن به بدنه ی قصه ضربه نمی زند و اکثر نقاط وصل داستان آن درست و به جا نگاشته شده اند. شخصیت ها شناسنامه ی مشخص دارند و چیزی از جریانات روانی شخصیت رک و رو بیان نمی شود و در ادامه باید گفت شخصیت ها هر کدام نمادی از یک قومیت ایرانی است و قرار گاه همان ایران است . اگر بخواهیم به صورت کلی متن مهندسیان را بررسی کنیم و زیر لایه های آن نفوذ نکنیم باید گفت که متن همه چیز را در خود تمام می کند. کارگردانی در راستای القای کلی متن است ( به استثنای سانسور های وارده) و پا را از متن فرا تر نمی گذارد ( به استثنای پایان بندی ) و بعضی از نمادها الکن می مانند . (رابطه دال و مدلولی) و در مورد موسیقی هم باید گفت که موسیقی کاربردی است . یعنی موسیقی به عنوان زیر متن صحیح عمل می کند .
و اما در مورد بازی ها … می شد بازی های بهتری را شاهد بود ( در بعد تحلیلی) و اینکه بین چهار بازیگری که در این کار بازی می کنند ، وهاب ناصری منش و مسعود بیرانوند به قاعده ی تحلیل صحیح تر به عنوان بازیگر مولف درخشان تر ظاهر می شوند و دو باریگر دیگر را کمتر می توان هم درجه با آنها دانست. در کل از امیر محمد سپهوندی اثری دیدیم که ریسک نمی کرد و در حیطه ی کارگردانی فقط متن را اجرا می کرد .
میلاد فرج زاده – تئاتر فستیوال
البته این را هم باید می گفتید که اسم این نمایش برگرفته از یکی از کتاب های عرفان نظر آهاری ست . “لیلی نام تمام دختران زمین است”
متاسفانه من این نمایش را ندیدم ولی این کتاب فوق العاده است و به همه دختران ایران پیشنهاد می کنم اون رو بخوانند حتما .