اشاره : یادداشت زیر نوشته ی سیاوش چراغی پور ، بازیگر تئاتر است که در ویژه نامه ی تئاتر فستیوال با نام بهار فستیوال به مناسبت فرا رسیدن بهار ۱۳۹۴ منتشر شده است .
یاد اون روزا بخیر … دوران بچه گی … زمستانهای واقعی … انتظار کشیدن های بی پایان برای اومدن عید … نوشتن های روی تخته سیاه … ۱۵ روز مانده به عید… خونه تکونی و خرید عید… دلمون میخواست فلان کفش رو می خریدیم اما کفش کناریش رو برامون می خریدن … ولی بازم شاد بودیم … رها بودیم و بی دغدغه … آخه بهار بود دست خودمون نبود که… سرمست بودیم و سبکبال … بهار بود و بازی های کودکانه در کوچه های خاکی شهرمون … مشقهای فراوان که معلم برای سیزده روز عید تعیین کرده بود و ما همون روز اول یه خط در میون همه رو می نوشتیم تا از شرش خلاص بشیم… و عیدی گرفتن… آخ که چه کیفی داشت … آخ که چقدر همه چیز ساده بود و صادقانه … و هر سال پدر … پدر نازنین و بزرگوار سر سفره هفت سین برامون دعا می کرد که سال رو با عشق و دوستی و برکت شروع کنیم …
ولی نمه نمه که نه ، شاید حتی کمی هم با سرعت مثلا “بزرگ شدیم”… الان دیگه خیلی از سالها بدون دیدن زمستان بهار از راه میرسه … الان دیگه راستش رها نیستیم و بی دغدغه… الان هر سال سر سفره هفت سین یاد دعای زیبای پدرم می افتم … برای همه دعا می کنم سال رو با چیزهایی که دوست دارن شروع کنن و ادامه بدن زندگی و کارشون رو با چیزهای بهتر … آرزو می کنم برای خانواده تئاتر بوی بهار، بوی موسم نو باشه ، موسمی که با خودش عطر گشایش سالن های تئاتر رو داشته باشه ، عطر اجراهایی که نگران تعطیل شدن نباشن . بهار موسم شادی و سلامتی و برکت باشه برای خانواده تئاتر . من نوروز ۹۳ رو با چیزی که دوست داشتم شروع کردم … با تئاتر … س مثل سقراط … با نمایش سقراط . و قراره سال ۹۴ رو هم دوباره با سقراط شروع کنیم و بیاموزیم از این فیلسوف بزرگ که گفت: خودت رو بشناس … خودت رو مثل یک انسان بشناس …. حد و مرزت رو بشناس … و …..
نوروزتون خجسته
همیشه شاد باشید و سلامت
برای دریافت ” بهار فستیوال “ کلیک کنید .
