نمایش ” اقیانوس آرام ” به نویسندگی و کارگردانی علی حاتمی نژاد در ششمین روز از سی و سومین جشنواره تئاتر فجر در تالار استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفت . علی حاتمی نژاد که چند سالی است با گروه تئاتر “کربن” در مشهد مشغول کار تئاتر است ، در ادوار مختلف جشنواره فجر حضور داشته است . خبرنگار تئاتر فستیوال ، به بهانه ی حضور او در سی و سومین جشنواره تئاتر فجر گفت وگویی را با او انجام داده است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .
ایده ی شکل گیری نمایشنامه ” اقیانوس آرام ” ، از کجا نشئت می گیرد ؟
بحث نمایش در مورد مهاجرت است ، چیزی که این روزها خیلی باب شده و من خودم آن را تجربه کردم و دیدم این دغدغه در جامعه ی ما هنوز خیلی وجود دارد و به نوعی درگیر این مسئله هستند . یکی این مطلب و دیگر ، نگاهی است که من دوست داشتم به فرهنگ منطقه خراسان داشته باشم ولی نه با نگاه آیینی . می خواستم به روزش کنم یعنی امروز این اتفاق می افتد . این دو دغدغه ی اصلی من برای نگارش این متن بود .
در کارگردانی سعی کردید بیشتر به چه المان هایی توجه کنید تا مفهومی را که مد نظرتان بود ، بهتر به مخاطب منتقل شود ؟
یکی از سختی های متن این بود که تعدد لوکیشن داشت . بنابراین در کارگردانی سعی کردم با توجه به لوکیشن که عوض می شد ، از تصویر استفاده کنم . اما زیاد از تصاویر رئالیستی استفاده نکردم ، نشان دادن موقعیتی از فضا ، برای من کافی بود . برای بحث سرگردانی از مرغ های دریایی استفاده کردیم که همیشه در حال مهاجرت اند . سرگردانی ، معلق بودن ، این که از سرزمینی که در آن زندگی می کنی ، به جای دیگر می روی و قطعا دیگر آن آدم قبلی نیستی . این حالت سیال بودن را سعی کردم در کارگردانی نشان دهم .
سال های گذشته هم در جشنواره تئاتر فجر شرکت داشتید ؟ با چه کارهایی ؟
بله . به عنوان نویسنده و کارگردان با کار امسالم ، چهار کار به نام های ” طبقه همکف ” ، ” بگذار گاهی در حوالی خیالات پرسه بزنم ” ، ” بگذار آفتاب گاهی بر دریچه چشمانت ببارد ” و در مقام نویسنده هم با سه کار به نام های ” من ایرجم ، پسر فریدون ” ، ” سه قطره خون روی یخ ” و ” من تمامی مردگان بودم ” ، در جشنواره شرکت داشتم . عبدالله برجسته دو کار را کارگردانی کرده است که در بخش مسابقه بین الملل اجرا شد .
کیفیت برگزاری سی و سومین جشنواره تئاتر فجر را چگونه ارزیابی می کنید ؟
همچنان بحث مالی و بودجه که دارد کمتر می شود و این مسئله واقعا به همه لطمه می زند . هم به مسئولین ، هم به هنرمندان و فکر می کنم باید یک آسیب شناسی جدی در مورد این قضیه شود و بعد این که حفظ شأن هنرمند خیلی مهم است . ولی فعلا که بودجه دارد خیلی کم می شود و دست دبیر جشنواره هم نیست ، دست مقامات وزاتخانه است که متاسفانه سال به سال دریغ از پارسال است .
وضعیت تئاتر در شهرستان ها از نظر استقبال مردم و حمایت های سازمان های دولتی به چه صورت است ؟
حمایت های دولتی دو ، سه سال است که کلا قطع شده است . ولی خوشبختانه از وقتی تئاتر شهر مشهد ، در مرکز شهر ، پارک ملت ، راه اندازی شد ، شاهد استقبال خوبی از جانب مخاطبان هستیم و می توانم بگویم دومین شهر پر طرفدار و پر تماشاگر تئاتر بعد از تهران هستیم .
و حرف پایانی .
امیدوارم حمایت ویژه نسبت به همه ی هنرمندان باشد ، من قائل به هنرمند تهرانی ، شهرستانی نیستم . همچنان به حمایت جامع و کامل نیاز داریم ، واقعا نمی شود یک شبه از تئاتر دولتی به تئاتر خصوصی برسیم و قطعا دولت باید از تئاتر به عنوان یک کالای فرهنگی نه یک کالای تجاری حمایت کند .
