نمایش ” در اعماق ” به کارگردانی زنده یاد مصطفی عبداللهی از روز یکشنبه ۲۷ اردیبهشت ماه در سالن اصلی تئاتر شهر به روی صحنه رفت . اواسط اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ در زمانی که مصطفی عبداللهی در بیمارستان بستری بود و  گروه نمایش ” در اعماق ” تمریناتشان را بدون حضور کارگردان می گذراندند، خبرنگار تئاتر فستیوال به سراغ بازیگران این نمایش رفت و با بازیگران این نمایش گفت و گوی کوتاهی برقرار کرد . در ادامه می توانید گفت و گو با سیامک حلمی بازیگر نقش دایی را مطالعه کنید : 

سیامک حلمی بازیگر نمایش ” در اعماق ” در رابطه با تمرینات این نمایش گفت : زمانی که میخواستیم کار را شروع کنیم آقای عبداللهی با بیماری سرسخت و مهلکی روبه رو شده بود . حتی نمی توانست روی ویلچر هم بشیند و کار کند . یک روز در میان می آمد و کار را به سختی انجام داد وقتی شیمی درمانی می شد ، باید سه تا چهار روز استراحت می کرد . ولی با همان حال او را به محل تمرین می آوردند . در اتاق تمرین کار را با ایما و اشاره و در شرایط بسیار خاصی انجام می داد .

نزدیک به پنجاه سال با او دوست هستم و نمایشنامه های زیادی را با هم کار کردیم ، در زمان تمرین با عکس العمل هایی (reaction ) که روی صورتش بود می دانستم که چه چیزی می خواهد بگوید و از من چه می خواهد و  آن را بلافاصله اجرا می کردم . خلاصه با سختی فراوان ، کار را برای جشنواره آماده کردیم . دو اجرا در جشنواره رفتیم که بنا به دید تماشاگران و نظرات بسیاری از کسانی که کار را دیدند ، مساعد بود .

بازیگر نقش دایی در نمایش ” در اعماق ” در پاسخ به اینکه اجرای تئاتر چقدر در شرایط آقای عبداللهی تغییر ایجاد می کرد ، گفت : ایشان آنقدر به کارشان عشق می ورزند که اجرا و تمرین یک نمایشنامه ، برای او یک نوع تئاتردرمانی بود . حتی زمانی که ما در تالار محراب تمرین می کردیم ، وقتی که اوضاعش اسف بار بود ، می آمد  و می نشست و به محض این که تمرین را که شروع می کرد و بازی ها شروع می شد ، حال ایشان خود به خود خوب می شد . ولی باورنکردنی بود و چه معجزه ای در تئاتر است ، آن زمان حال  ایشان خوب بود . تمرین که تمام می شد ، دست هایش را می گرفتیم و با ماشین او را می رساندیم . روز بعد هم همین طور . اجرای این نمایش که آقای شهرستانی لطف کردند ، آمدند و کار را دنبال می کنند و نگذاشتند که این کشتی که در حال حرکت بود به گل بنشیند و ما داریم حرکت را میبینیم و انشاالله یک چیزی باشد که در خور مردم باشد . و بتواند مصطفی عبداللهی را راضی نگه دارد . و خداوند در این صحنه ی مقدس به ما کمک کند .

حلمی در ادامه در رابطه با تغییرات بوجود آمده در میزانسن های نمایش ” در اعماق ” را در راستای بهتر شدن نمایش دانست و گفت : دکور و صحنه نمایش هیچ تغییری نکرده است ، فضا همان فضاست ، آدم ها نیز همان آدم ها هستند و قهرمان های قصه ، همان کسانی هستند که در قصه وجود دارد ، فقط یک سری حذفیات بود که تنها وقت اجرای نمایش را بیشتر می کرد و زمان اجرا را به دو ساعت و خورده ای می کشاند . بنابراین هرس شد . اضافه گویی ها کمتر شد ، دیالوگ ها موجز تر شد . اگر پنج یا شش خط بود ، به دوخط رسید که کاملا مفهوم را می رساند . از لحاظ میزانسن هم کار بنا بر دید و فضای فکری کارگردان کمی تغییر کرد . ولی همه این ها در راستای بهتر بودن نمایش است . حتی آقای عبداللهی در آن زمان که تمرین می کردیم نیز آن قدر مشکلات جسمی و روحی داشت که نمی توانست روی پایش بلند شود ، و میزانسن ها را برای بازیگران توضیح دهد . فقط می خواست اجرا شود . می خواست شرایط نمایشنامه به نزج برسد که در دوران جشنواره هم به نزج خودش رسید . و اکنون هم که آقای شهرستانی بسیار تلاش کردند و بیش از حد برای این نمایش پویایی به خرج می دهند .

وی در پایان درباره تمرینات نمایش به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : ما حدود ده یا دوازده روز که تمرین را شروع کرده ایم . با توجه به تغییراتی که در میزانسن ایجاد شده و همچنین حذفیاتی که در قصه به وجود آمده است ، کار کمی سخت است چرا که ما قبلا با دیدگاه دیگری کار می کردیم ، همه ی دیالوگ ها ملکه ذهن ما شده ، حالا باید تغییر کند ، در این فاصله ی خیلی کم ، آقای شهرستانی با قدرت تغییرات را ملکه ذهن ما کردند ، مثلا در نقش من خیلی از چیزهایم تغییر کرده است ، چیزهایی که قبلا کار کرده بودم الان چیز دیگری ست ، و نسبت به گذشته خیلی بهتر شده است ، داریم انجام می دهیم و از خداوند می خواهم که بچه ها با این تالمات روحی که دارند ، برای آقای عبداللهی بتوانند اجرای خوبی داشته باشند .