یادداشتی بر نمایش ” آسید کاظم ” به کارگردانی سارا داروفروش
انتخاب یک نمایشنامه تقریبا بی نقص و دلچسب .
گروه بازیگران جوان ، با انگیزه و با استعداد .
کارگردانی ِ مبتنی بر شناخت سوژه ، ساده اما اصولی .
اینها شاخصه های بارز اجرای ” آسید کاظم ” محمود استاد محمود به کارگردانی سارا دارو فروش است .
در به روی صحنه بردن یک اثر نمایشی خوب توسط یک گروه جوان ، انتخاب یک نمایشنامه محکم و استوار گامی است مهم و اساسی که می تواند سایر اجزاء یک نمایش را به شدت تحت تأثیر خود قرار دهد و دارو فروش در این زمینه انتخابی هوشمندانه داشته است . تجربه ای از کارگردانی یک نمایشنامه خوب و به ظاهر مردانه توسط یک زن ، و نتیجه ای دلچسب ، به ویژه که کارگردان درک درستی از سوژه و حال و هوای آن داشته است و نگاه زنانه اش به ماجرا ، رنگی بدیع به آن زده است ، رنگی که هر مخاطبی را مجذوب نتیجه می کند .
به جز درک درست سوژه توسط کارگردان ، استفاده درست از فضا و کاربرد آکسسوار های ساده و معنادار و طراحی دکور و صحنه ساده ، ارزان و منطبق بر اثر و میزانسن های اصولی و منطبق بر فضای قهوه خانه و القا کننده فضای زورخانه ، از خصوصیات کارگردانی ” آسید کاظم ” توسط دارو فروش است . گرچه شاید بتوان تنها عیب این اجرا را انتخاب سالن نمایش دانست . چرا که میزانسن ها با سالنی مانند سالن نمایش ” استاد فنی زاده ” منطبق نیستند و تعداد زیاد بازیگران ، باعث دیده نشدن بازی آنها و بسته شدن دست و پای بازیگران می شود و احتمالا اجرای این اثر در سالن فرهنگسرای ارسباران اجرایی دلچسب تر بوده است .
بازیگران بسیار اصولی و حرفه ای اند و گرچه جوان اند اما به خوبی از عهده اجرای نقش های خود برآمده اند و به خوبی پرسوناژها را در مرز تیپیکال بودن و شخصیت شدن به سوی شخصیت شدن هدایت کرده اند . گرچه شاخصه این گونه نمایش ها بازی های تیپیکال است اما نزدیکتر کردن پرسوناژها به شخصیت های باورپذیر و تعریف شده بر عهده بازیگر است و با توانایی او ارتباط مستقیم دارد .
بازیگران ” آسید کاظم ” به ریزترین و کوچکترین مسائل دقت یک بازیگر واقعی تئاتر را داشتند مثلا وقتی ممدریزه (مهدی علی نژاد ) دیزی می خورد ، چنان از گوشت کوب و قاشق و کاسه ی خالی برای بازی اش استفاده می کند که تماشای باور می کند کاسه پر است از غذا و او مشغول کوبیدن دیزی ! و از این قسم نکات ریز ، اما مهم در بازی این بازیگران کم نیست ، حتی آنجا که به اشتباه یکی از پرژکتورهای صحنه را به زمین می اندازند چنان از این اتفاق ( که در تئاتر طبیعی است و مترقبه ) در بازی شان استفاده می کنند که تماشاچی خوش حال می شود که چنین اتفاقی رخ داده است !
” آسید کاظم ” یک عیب کوچک دیگر هم دارد و آن نوازنده تار است که گاهی خارج می زند و فالش و حین اجرا مدام در حال کوک کردن ساز است . البته اگر کارگردان نوازنده ها را از کنار گوش تماشاچی به جای دیگری از صحنه انتقال می داد این ایراد کمتر دیده می شد (یا شنیده می شد ! ) .
و نهایتا اینکه ” آسید کاظم ” سارا دارو فروش یک اثر دیدنی است ، چرا که کارگردانی او رنگی نو است بر نمایشی به ظاهر مردانه ، نگاهی دلچسب ، همراه با کارگردانی اصولی و مبتنی بر سوژه و بازی های خوب . یک نمایش ساده اما دیدنی .
المیرا نداف – نویسنده مهمان
کرهای استاد محمد همیشه به دل می نشیند.
منم کار رو دیدم و بسیار لذت بردم. البته با خواندن نقدش بسیار بیشتر لذت بردم.
Merci az naqde khubetun
خوشحالم که یک کارگردان خانم تونسته خودشو توی تاتر مردانه ی ما ثابت کنه.
Ejraye namayeshhaye irooni aslan kare rahari nist. Chon kheili zood tabdil be ye kare tekrarie typical mishe .
Kheili khube ke in kar tuye in dam nayoftade.
بازیگر آسیدکاظم خیلی مصنوعی بازی می کرد. دلچسب نبود اصلا.
من کار را دیدم و با تمام ضعفی که در اجرا داشت قابل قبول بود . فقط خیلی سالن کوچیک بود و بازیگرا تو هم گره میخوردن … کاش یه سالن بزرگتر اجرا میشد.
چه جالب که کارگردانش خانم بوده ، اون هم چنین نمایشنامه ی مردانه ای که خانم نداف هم اجرا رو قبولش داشته و مثبت نوشته راجب کار … جالب شد که برم ببینم.
این نمایش ارتباط خیلی خوبی با تماشاگر برقرار کرد و به معنای واقعی فرهنگ قهوه خانه را روی صحنه برد . ممنون از عوامل و کارگردان جوان این نمایش .
نمایش خوبی بود . واقعا باید خودمان به فکر فرهنگ غنی خودمان باشیم . فرهنگی که هر روز بیشتر از قبل از بین می رود .
Vaqean movafeqam. Kash kargardan haye javan kami bidhtar ba namayeshname haye irani sar va kar dashte bashand.
درود بر یکایک دوستان تئاتر فستیوال
همگی خسته نباشید
جا داره از یکایک شما عزیزان بابت زحماتی که می کشید تشکر کنم