محسن حسینی نویسنده ، کارگردان و بازیگر تئاترقصد دارد نمایش “دیوان غربی – شرقی” را در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر و پس از آن برای اجرای عموم به روی صحنه ببرد . او که این روزها مشغول تمرین این اثر نمایشی با گروه خود است ، به خبرنگار تئاتر فستیول از روند تمرینات نمایش “دیوان غربی – شرقی” و همچنین اجراهای بین المللی این اثر گفت .

محسن حسینی با بیان اینکه نمایش “دیوان غربی – شرقی” که قرار است به روی صحنه برود ، نوشته گوته و به روایت من است ، گفت : “دیوان غربی – شرقی” به صورت مجموعه شعری است که گوته بر اساس احساسات شاعرانگی و عاشقانگی خود نسبت به شرق ، حافظ ، ایران و قرآن آن را نوشته شده و من آن را بازخوانی کرده ام . پروژه در ستایش عشق ، هنر و طبیعت است که از نکات کلیدی هستند که به آن ها بسیار توجه شده است .

وی در ادامه افزود : این اثر در پنج تابلو به هم پیوسته بر اساس متن “دیوان غربی – شرقی” که حتما متون دیگری مثل دیوان حافظ به آن اضافه خواهد شد ، به روی صحنه می رود و همانطور که از اسم آن برمی آید ، “دیوان غربی – شرقی” ، باید به گونه ای طراحی شود که بتواند هر دو جهان (غرب و شرق) را با فضای حرکات طراحی شده ، گفت و گو و مولتی مدیا در در کنار هم قرار دهد  .

بازیگر نمایش “دایی وانیا” در مورد تمرینات این نمایش توضیح داد : ۱۰ روز است به صورت جدی روزی ۴ – ۵ ساعت تمرین می کنیم و تا دو ماه دیگر تمریناتمان ادامه دارد . احتمالا دو اجرا در جشنواره فجر داشته باشیم و بلافاصله در سالن چهارسو اجرای عموم می رویم .

کارگردان نمایش “مده آ” در مورد عوامل اجرای “دیوان غربی – شرقی” گفت : خودم ، رویا نونهالی ، روزبه مهر که در “تارتوف” درخشید و بسیاری از کسانی که در پروژه های قبلی ام با آن ها همکاری داشتم مثل فاطمه صارمی ، سپیده صیفوری ، الناز تاریخی و … از بازیگران کار هستند . در واقع بچه های گروه خودم هستند که در پروژه های “شهرزاد و هفت قصه اش” و “من ؛ آنتونن آرتو” که چند سال پیش به طرز بیرحمانه ای کنار گذاشته شد و “مزرعه ی مین” بازی می کردند و به این پروژه دعوت شده اند . همچنین خانم مروارید مهر بخش موسیقی و اجرای زنده ی موسیقی بر روی صحنه را بر عهده دارد . طراح حرکت ، نویسنده و کارگردان کار نیز خودم هستم .

محسن حسینی در پایان در مورد اجراهای بین المللی این اثر توضیح داد : به هر حال این اثر ، پروژه ای است که برای خارج از کشور طراحی می شود چون در ابتدا بنا بود که به صورت پروژه ی مشترکی میان ایران و آلمان باشد که مرکز هنرهای نمایشی و آلمان به توافق نرسیدند چرا که هزینه هنرمندانی که می خواستیم از آلمان بیاوریم زیاد بود . هزینه محل اقامت ، بلیت پرواز و دستمزد آن ها حدود هشتاد هزار یورو می شد که سفارت تنها بخش کمی از آن را می توانست تقبل کند ، به همین دلیل ما این بخش را کنار گذاشتیم . ولی اجرا به گونه ای طراحی می شود که با تیمی که در فرانکفورت داریم بتوانیم در برلین ، فرانکفورت و وایمار که شهرهای گوته هستند ، اجرا برویم . حال باید ببینیم ساز و کارهای آن فراهم می شود یا نه چون باید رایزنی هایی انجام شود تا بتوانیم فروردین ماه در آنجا اجرا برویم . در ایران ۳۲ اجرای عموم و دو اجرای جشنواره داریم . همچنین برنامه داریم که در شهرستان ها هم بتوانیم اجرا برویم .