عبدالله برجسته که تاکنون نمایش هایی چون “من تمامی مردگان بودم” ، “من ایرجم پسر فریدون” ، “مردان همیشه به خانه باز می گردند” و … را به روی صحنه برده ، در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر با نمایش “تاریکی” به نویسندگی رئوف دشتی و علی حاتمی نژاد حضور یافته است . نمایش “تاریکی” که از مشهد در جشنواره فجر شرکت کرده است ، با نگاهی متفاوت به زندگی نادرشاه افشار می پردازد . خبرنگار تئاتر فستیوال به بهانه ی حضور این نمایش در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر گفت وگویی با عبدالله برجسته ، کارگردان نمایش “تاریکی” داشته که در ادامه آمده است .

الناز امیرخانی – تئاتر فستیوال : عبدالله برجسته با بیان اینکه اعضای گروه تئاتر کربن ۱۰ سال است که در کنار یکدیگر مشغول به فعالیت هستند ، گفت : این گروه دو نویسنده ی خوب دارد ، آقای حاتمی نژاد و آقای دشتی . ما قبل شروع کار با همدیگر خیلی صحبت می کنیم که امسال چه کاری شروع را و از چه زاویه ای به آن نگاه کنیم . خوشبختانه شانس بزرگی که من آوردم این است که نویسنده هایم کنارم هستند ، زنده هستند و حضور دارند . لحظه به لحظه با هم هستیم و ایده های زیادی به ذهنمان می رسد .

وی در ادامه گفت : مثلا نمایش قبلی مان را راجع به شاهنامه ی فردوسی ، ادیپ و الکترا کار کردیم که در واقع بیشتر اقتباسی بود . امسال تصمیم گرفتیم کمی معاصرتر و روی شخصیت های تاریخی کار کنیم . خیلی جست و جو کردیم و به نادر شاه افشار رسیدیم به این دلیل که هم قهرمان ملی و هم خراسانی است و اینکه نزدیکی بیشتری از لحاظ جغرافیایی داریم . به همین دلیل روی نادر دست گذاشتیم و بعد دیدیم چه زندگی و شخصیت دراماتیکی دارد . دوازده سال بیشتر حکومت نمی کند ، در همه ی این مدت روی اسب بوده و می توانم بگویم گاف زندگی نادر ، همین کور کردن پسرش بوده است . خیلی از مورخان اعتقاد دارند اگر این اتفاق برای نادر نمی افتاد ، نادر واقعا بهترین شاه ایران می شده است . دیدیم این اتفاقات خیلی دراماتیک است ، پیش رفتیم ، گفت و گو کردیم و این نمایش نوشته شد . شروع به کار کردیم ، لحظه به لحظه با  همدیگر جلو رفتیم و در نهایت به این فرم اجرایی رسیدیم که نادر را از زاویه ی دیگری ببینیم .

برجسته درباره فرم اجرایی نمایش که به صورت مدرن اجرا می شود ، گفت : در کار قبلیم نیز نوع دیالوگ ها و زبان کار به همین شکل مدرن بود . از طرفی فکر می کنم الان دوره ی تاریخی نشان دادن نادر با همان فرم قدیم گذشته است ، برای همین سعی کردیم کمی فرم اجرایی را مدرن کنیم .

کارگردان نمایش “تله موش پرنسس” راجع به طراحی صحنه نمایش “تاریکی” و المان های خاصی که در آن استفاده شده بود ، توضیح داد : ما نادر را در یک آب و خاک محصور کرده بودیم . اگر بگوییم نقشه ای که همیشه روی پشت نادر وجود دارد  قلمروی پادشاهی و یا قصر اوست ، در واقع می خواستیم قصر نادر را نشان دهیم . برای مدرن تر شدن ، از ترکیب آب و خاک که جزء عناصر حیاتی ماست استفاده کردیم ، سرزمینی که نادر در آن حکومت می کرده هم دارای آب و خاک بوده و به این ترتیب او را داخل یک قصر محصور کرده است . برای همین به صورت پازل پیش رفتیم و به این ترکیب رسیدیم . یک شخصیت نادر دیگر هم وارد این نمایش کردیم ، که نادرشاه افشار واقعی است و می بیند که سرنوشتش چگونه شده است و حتی واکنش هایی نشان می دهد . همه ی این ها در نهایت چیزی شد که در طراحی صحنه دیدید .

این کارگردان تئاتر که از مشهد در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر شرکت کرده است ، درباره استقبال مردم از تئاتر در مشهد گفت : خوشبختانه چند سالی است که فعالیت های  تئاتر دست خود بچه های تئاتری در مشهد افتاده است و ما به شدت اجراهای منظم عمومی داریم . تماشاچی بلیت می خرد ، سال گذشته چهارصد میلیون تومان بلیت تئاتر فروختیم . خودمان تبلیغات می کنیم ، خودمان خبرگزاری داریم ، در مشهد سایت داریم ، بلیت اینترنتی می فروشیم . هر روز چهار الی پنج سالن ما درگیر تئاتر است . الان در مشهد تماشاگر هروقت اراده کند می تواند به همراه خانواده اش به تماشای تئاتر برود . فکر می کنم این ها حرکات مثمر ثمری بوده است و الان در جشنواره نتیجه اش را می بینیم . مشهد با پنج اثر بیشترین سهمیه را در تئاتر فجر در بین استان ها دارد و این به دلیل پیشینه ای است که تئاتر مشهد دارد . با اینکه دولت به ما کمکی نمی کند ، سعی می کنیم با بلیت فروشی و آوردن مردم به سالن های تئاتر ، اوضاع خودمان را سامان دهیم . کار قبلی خود من شصت میلیون تومان در مشهد بلیت فروخت . ظرفیت مشهد به شدت بالاست و خدا را شکر مردم هم از کارها استقبال می کنند و ما داریم به صورت مستقل کار می کنیم .

کارگردان نمایش “ترجمه عشق” در مورد تاسیس سالن های خصوصی در مشهد به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : در مشهد بچه ها به هزینه خودشان سالن خصوصی زده اند . ما الان دو سالن داریم ، سالن شمایل و سالن استاد انوشیروان ارجمند که دوستان با هزینه خودشان راه اندازی کرده اند . درجشنواره فجر استانی که در مشهد برگزار شد ، در این سالن ها هم کار اجرا  شد و تعامل خیلی خوبی بین بخش دولتی و خصوصی اتفاق افتاده است .

وی در مورد امکان اجرای عموم نمایش “تاریکی” در مشهد و یا تهران گفت : قبلا اسم این بخش جشنواره که ما در آن شرکت کرده ایم ، چشم انداز بود و ویژگی آن ، این بود که کارها را برای اجرای عموم تامین مالی می کردند . متاسفانه الان این قانون را برداشته اند و بخش تازه ها هیج تفاوتی با بخش های دیگر ندارد و خیلی سخت تر هم هست . چون در بخش مرور مثلا شصت شب اجرا می کنیم و یک شب به جشنواره می آییم . اما الان ۱۰ کاری که در این بخش هستند ، اولین اجرایشان را باید در جشنواره داشته باشند که هیچ حمایتی هم نمی شود . پس این چه بخشی است ؟ اگر در مرور شرکت کنیم که خیلی بهتر است . اما به هر حال این نمایش ها تازه های تئاتر ایران در سال آینده هستند ، اگر حمایت مالی بشوند که چه در تهران چه در شهرستان بتوانیم اجرا کنیم ، باعث خوشحالی است .

بازیگر نمایش “بیژن و منیژه” درباره کیفیت برگزاری جشنواره ی فجر و نحوه ی مدیریت آن گفت : به نظرم تقویم جشنواره خیلی منظم بود ، دبیرخانه ی امسال خیلی منظم دارد کار می کند . کیفیت کارها را هنوز ندیدم که بتوانم نظر بدهم اما اسامی که حضور دارند اسامی بزرگی هستند و به نظر می رسد جشنواره ی خوبی است .

عبدالله برجسته در پایان گفت : دوست دارم که از گروهم که چهار ماه در شرایط سخت تمرین کردند و کنارم بودند و صادقانه در این چهار ماه من را تحمل کردند و از خانواده ام تشکر کنم .