مهدی شاه پیری که در شانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی با نمایش “آبجی آب انبار” شرکت کرده است ، دارای فوق لیسانس کارگردانی است . این کارگردان تئاتر عروسکی علاوه بر فعالیت د رعرصه ی تئاتر عروسکی ، بازیگری تئاتر را نیز در کارنامه ی خود دارد . به بهانه ی اجرای نمایش “آبجی آب انبار خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با او داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

مهدی شاه پیری در رابطه با اجرای نمایش “آبجى آب انبار” در شانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک گفت : ” نمایش “آبجى آب انبار” برداشتی آزاد از رمان “آبجى خانوم” صادق هدایت است و ما تقریبا پنج ماه براى این نمایش زمان گذاشتیم ، از پیش تولید و نوشتن متن و تا اجرای این نمایش در جشنواره . اجرای اول نسبتا خوبى داشتیم و تقریبا  ۷۰ درصد راضی بودیم . البته مثل همیشه اجراى جنرال (General  ) درستی هم نداشتیم و عدم برنامه ریزى در اجراى اول ما اخلال وارد کرد.

وی با بیان این که این نمایش برای جشنواره عروسکی تهیه شده است گفت : ” ما نمایش “آبجی آب انبار” را برای این جشنواره آماده کردیم و قبلا هیچ اجراى دیگری نداشتیم و نه جایی نوشته شده و نه کار شده است. “

این کارگردان در مورد عروسک های نمایش و ماکتى که در صحنه وجود داشت توضیح داد: ” من چند سالی است که در مورد این موضوع فکر می کنم که چگونه مى شود در یک نمایش از ویدئو پروژکشن استفاده کرد و تصاویر سینمایی را وارد تئاتر کرد .این موضوع همیشه در ذهنم بود که از یک ماکت استفاده کنیم و بعد وارد یک شهر بزرگ شویم ، در واقع بتوانیم لانگ شات شهر را ببینیم . من این موضوع را با نویسنده در میان گذاشتم و این شروع نمایشنامه ما شد. “

وی در ادامه گفت: ” همان طور که در نمایش دیدید ، نمایشنامه ما در مورد حرف مردم است.  این که چگونه حرف مردم می تواند روند برخی از زندگی ها را عوض کند . من خیلی دوست داشتم این شهر را ببینیم و می خواستم به صورت مینیمالیستى یک عنصر تئاتری در صحنه داشته باشم بدون اینکه صحنه یک شهر را نشان دهم.  به گونه ای در این نمایش فاصله گذاری انجام دادم .”

شاه پیری در رابطه با تغییرات ایجاد شده در متن نمایش “آبجی آب انبار” گفت : “طرح اولیه را خودم همراه با خانم مهرنوش بلمه نوشتیم و بعد با آقای فرهاد امینی و ویدا دانشمند در میان گذاشتیم و صحنه به صحنه جلو رفتیم ، هر صحنه ای را که می نوشتیم  آنچه را که لازم بود کم و زیاد مى کردیم و تصاویرى که در ذهن داشتم را به متن اضافه کردیم و در نهایت فرهاد امینی بود که تصمیم می گرفت چه اتفاقاتی در متن بیفتد و من از خیلی چیزها خبر نداشتم ولی صحنه به صحنه پیش می رفتیم.”

وی در رابطه با اجرای عموم نمایش “آبجی آب انبار” گفت : “صد در صد اگر بشود و به مشکلی بر نخوریم این نمایش را به روی صحنه خواهیم برد ، امیدوارم در این فضایی که در مورد کار نکردن آتار هدایت و یا کافکا وجود دارد برای اجرای عموم به مشکل برنخوریم چون این داستان ها ، داستان های فولکلور ایران هستند و ظرفیت زیادی دارند .”

این بازیگر تئاتر در مورد شخصیت اصلی نمایش گفت :” آبجی خانوم همانند داستان هدایت  شخصیت اصلی این نمایش بود ، او یک دختر زشت است و ما برای اینکه بتوانیم آن شخصیت را دراماتیک کنیم گفتیم که این دختر زشت است ولی موهای بسیار زیبایی دارد همچنین چیزهای دیگری را نیز به آن اضافه کردیم ، در داستان آبجی دختری زشت است چون نمی تواند ازدواج کند بیشتر به سمت مذهب و وسواسی بودن می رود ، ما برای این که آنرا دراماتیک کنیم یک خصلت خوب به این شخصیت دادیم که بتوانیم روی آن کار کنیم و بعد به سمت قصه های هزار و یک شب رفتیم و متن را از آن فضای رئالیستی که هدایت نوشته بود در آوردیم و سعی کردیم کمی آن را فانتزی و به صورت عروسکی اجرا کنیم ، به همین دلیل ما افسانه های مختلفی را خواندیم و در واقع نمایشنامه ی ما از جایی شروع می شود که داستان هدایت تمام می شود .”

وی افزود : “من هر داستانی را که گنجایش این را داشته باشد که بتوانم از آن اقتباس کنم ، درام  خوبی از آن در بیاورم و به آن بپردازم را انتخاب می کنم و بسیار آن را دوست دارم . مشکل هنرهای نمایشی ما قصه است . ما قصه نداریم بهترین کاری که می توانیم در این حوزه انجام دهیم این است که به متن هایی که پایه های محکمی داشته باشد چنگ بزنیم و چه چیزی بهتر از ادبیات ، رمان و داستان از نویسنده های بزرگ که آدم خیالش راحت است .”

شاه پیری با اشاره به استفاده از متن های اسماعیل فصیح و احمد محمود در مستند و سریال گفت : ” ما می توانیم از این متن ها استفاده کنیم و بعد آن را دراماتیک کنیم در این صورت آدم خیالش راحت است که قصه دارد و ما هم چیزی به آن اضافه می کنیم ، همانند کاری که هالیوود انجام می دهد ، مشکل ما قصه است ما در نمایش “آبجی آب انبار” سعی خود را کردیم اما هنوز آن اتفاق در کار من نیافتاده و در نیامده است ، می دانم که یک سوم کار من تا داستان جلو رود ، خسته کننده است ولی ما سعی کردیم که قصه ای را با اقتباس از داستانی دیگر تعریف کنیم .”

این کارگردان تئاتر با اشاره به تمرینات سه ماهه گروه برای به روی صحنه بردن نمایش ” آبجی آب انبار” در جشنواره عروسکی در رابطه با حضورش در دوره های پیشین گفت : ” من دو سال پیش به صورت مشترک با خانم طلیعه طریقی با نمایش “تغییر در موقعیت یک قوری” در جشنواره عروسکی شرکت کردم ، همچنین در جشنواره های دیگر به عنوان عروسک گردان یا بازیگر حضور داشتم برای مثال در دوره قبل در نمایش “تیستوی سبز انگشتی” به کارگردانی خانم پور مختار و خانم جدی کار بازی می کردم و در گروه خانم صبری نیز هستم .”

مهدی شاه پیری در رابطه با کیفیت برگزاری جشنواره از کمبود بودجه برای به روی صحنه بردن نمایش انتقاد کرد و گفت : ” در رابطه با کیفیت برگزاری جشنواره همان حرف همیشگی و کلیشه ای وجود دارد ، جشنواره خیلی نظم و اصول پیدا کرده و به نظرم سال به سال بهتر می شود ولی نمی دانم چرا بودجه مدام کاهش پیدا می کند ، برای مثال در فراخوان جشنواره مبلغی ذکر شده بود که بعد آن مقدار کمتر شد و ما امروز برای اجرای این نمایش در جشنواره بیشتر از چهارمیلیون تومان کمک هزینه نگرفتیم . باید این فکر مسئولان ما عوض شود که وقتی اسم جشنواره عروسکی می آید می گویند : “نمایش عروسکی چیز خاصی نیست ! ” اتفاقا این طور نیست ، کار عروسکی متریال زیادی می برد ، به نظر من اگر این مشکل برطرف شود خیلی از مشکلات دیگر ما برطرف خواهد شد . چون در این صورت ما به انجام دادن کارهای دیگر نمی رسیم و تمام وقت و هزینه ی ما گرفته می شود در نمایش ” آبجی آب انبار” ما هرچه بودجه داشتیم خرج صحنه کردیم شاید به چشم مسئولان نیاید ولی قیمت ها بالاست . این بچه ها هنرمند هستند و من خجالت می کشم که در انتها به آن ها بگویم هیچ چیزی نمانده است ، حداقل باید بتوانم هزینه ایاب و ذهاب شان و یا یک هدیه و یا کمکی به آن ها بدهم ، اما نمی توانم ! بدهکار هم شده ام . اینها حرف های همیشگی است . در جشنواره همه می گویند آسمان عروسک ها آبی است ، همه زحمت می کشند که آسمان عروسک ها آبی باشد اما آیا واقعاً آسمان کارگردان های عروسکی هم آبی است ؟”

وی در پایان گفت : “البته همه چیز هم مقصر مردم و مسئولان نیست اگر کیفیت کارهای عروسکی هم بالا بیاید و جهانی شود و بچه ها کارهای جهانی را ببینند وضع تغییر خواهد کرد زیرا ما هنوز در اینجا درگیر این هستیم که آیا کاری که می کنیم عروسکی است یا نه ؟ به نظرم مهم فکر است ، یک کار می تواند هیچ عروسکی نداشته باشد ولی تفکر عروسکی پشت آن باشد .”