یادداشتی بر نمایش 《چتری برای آسمان》به کارگردانی و نویسندگی مهرداد توکلی از شهرستان الیگودرز

به بهانه ی اجرا در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر لرستان

با نگاهی اجمالی به کلیت محصول اجرایی با اجزای متعارف و هدایت کارگردان در خصوص چگونگی مطلوبیت این مولود می توان ای چنین گفت:

نوشته : تمامی عناصر لازم در خلق نمایشنامه《ایده و پرورش آن، اشخاص و هویت شان، کشمکش ها و انواع شان، اوج و اتفاقاتش و نیز فرود و نتیجه ی آن》به وضوح دیده می شود حال آنکه درستی و قدرت تاثیرگذاری تا چه اندازه ای است را باید به ذائقه مخاطب ارجاع دهیم. با این حال می توان به وجود اضافات در متن اشاره نمود که این چالش موید اُفتِ قدرت تاثیرگذاری اثر در پی اس کلی است . اگر به مفاهیم بنیادین نویسندگی در نمایش عنایت داشته باشیم و آنکه هرچه اضافه باشد از لحاظ گفتگو ها، صحنه های نچسب، رخدادهای غیردراماتیک به این اتفاق نظر خواهیم رسید که با هرس کردن شاخه های اضافه نوشته مذکور می توان به کلیتی مطلوب تر دست یافت.

بازیگران: به نظر می رسد در حوزه کشف و پرورش بازیگر در شهرستان با یک تناقض آزاردهنده مواجه هستیم. استعداد ناب به وفور به چشم می آید اما پرورش و هدایت آنها به نادرستی لحاظ می شود و با نهایت تاسف این نطفه های نورسته در آغازین لحظات عمر هنری با تیمار ناصحیح به بیراهه رفته و نیامده می روند.

کارگردانی : بی شک سنجش توان کارگردان در بستری که از مایحتاج و ملزومات تولید عاری است، کار درستی به نظر نمی رسد. اما در این وانفسا و ازدحام عقاید بعضاً نهیلیستی چگونه می توان در مسیر پویش های فرهنگی و هنری ماندگار شد؟؟ با در نظر گرفتن بستر نامناسب حال حاضر نه تنها به مهرداد توکلی بلکه به تمامی عاشقان هنر فاخر و بی بضاعت تئاتر باید دست مریزاد گفت که از هر حیث اقدام به تولید و ارائه نمایشی شریف نموده است. مع الذلک و براساس آنچه دیده شد می توان به ضعف ریتمیک اثر، عدم پردازش تیم بازیگران در مسیر کارکترهای آرمانی نمایشنامه نویس و نقصان توان کارگردان در زمینه ی هماهنگی عناصر و عوامل اجرایی اشاره نمود.

پژمان باقری پور – تئاتر فستیوال