” و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد
با عصیان بزرگی که درونمان هست
و تنها چیزی که گرممان می دارد ، آتش مقدس امیدواری است. “

(ناظم حکمت)

در چند ماه گذشته ایران و ایرانی روزهای سختی را پشت سر گذاشته است . غم ، پشتِ غم امکان نفس کشیدن را از آدمی سلب می کرد  و غم و اندوهی که گریبان همه را گرفته بود ، غیرقابل انکار بود .

روزهایی که مشکلات اقتصادی و معیشتی، شرایط زندگی را بیش از همیشه برای مردمان ایران زمین سخت کرده بود ، گرانی ناگهانی بنزین و حوادث تلخ آبان ماه و مسائل پس از آن نیز مردم عزیزمان را در بهت و اندوه فرو برد . هنوز چیزی از حوادث تلخ آبان ماه نگذشته بود که اتفاق دردناک دیگری رخ داد : شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی که دردی عظیم بود و خود به تنهایی می توانست همگی مان را ، تا مدتها در شوک فرو برد و مایه اندوه مان باشد.
و هنوز عزادار شهادت سپهبد سلیمانی بودیم که در مراسم تشییع ایشان در شهر کرمان ، تعداد زیادی از هموطنان مان را نیز از دست دادیم . کمی بعد از آن ، حادثه هولناک و دردناک هواپیمای تهران-کی یف رخ داد و اندوهمان را چند برابر کرد ، بلافاصله سیل ، سیستان و بلوچستانِ عزیزمان را با خود  برد و هموطنانمان را در سخت ترین شرایط قرار داد و گویی غم ما را انتهایی نبود…

هرکدام از این وقایع به تنهایی کفایت می‌کند برای این که درد تمام وجود آدمی را بگیرد و حتی نا امیدش کند از فردایی روشن .
شکی نیست که این وضعِ طبیعی است اگر این حجم از غم و درد نا امیدمان کند ، اما یقینا این وضع طبیعی ، چاره کار نیست و هیچ امری در این وضعیت درست نمی شود که به قول نادر ابراهیمی : “غم حریص است و بیشترخواه و مرز ناپذیر .هر قدر که به غم میدان بدهی ، میدان می طلبد . هر قدر در برابرش کوتاه بیایی ، قد می کشد ، سلطه می‌طلبد و له می کند . “

پس ما نباید اجازه دهیم که زیر ضربه های سهمگین غم له شویم . ما باید دست به زانو هایمان بگذاریم ، قد علم کنیم ، بایستیم و با تمام حجم غم درون مان، همچنان کار کنیم و کار کنیم و کار کنیم . باید پشت به پشت هم دهیم ، پشت یاران و هم خانه هایمان را خالی نکنیم و با همدلی ، به قول نادر برهانی مرند عزیز : #در_خانه _خویش_بمانیم .
چرا که دیروز پیشینیان ما و امروز همگی ما برای ساخت این خانه ، برای تک تک پلاتوهای این شهر، برای این که تئاتر این مملکت ، شکل بگیرد ؛ تلاش کرده‌ایم و دل سوزانده ایم .

امروز ما ، اهالی این قوم هستیم و قوم تئاتر ازهم نخواهد پاشید . ما روزهای سخت را هم #به_امید_روزهای_روشن پشت سر می‌گذاریم و سنگرمان را حفظ می کنیم که تئاتر مأوا و پناهگاه ما است .

*******

امسال جشنواره تئاتر فجر، یک جشنواره عادی مانند هر سال نیست . رنگ و بویی دیگر دارد ؛ اساسا جشن نیست ، چرا که وجود همه ما آکنده است از اندوهی بزرگ ؛ سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر فقط یک گردهمایی است تا یادمان نرود که باید بایستیم ، باید کار کنیم و باید روزهای سخت را با همدلی و هم یاری و امید پشت سر بگذاریم .
پس ما در تئاتر فستیوال با تمام آنچه در توانمان هست در این گردهمایی شرکت می‌کنیم و وظیفه خود را که اطلاع رسانی به مردم و حمایت از تئاتر است انجام خواهیم داد . اما به قول دبیر محترم جشنواره که گفت امسال جشنی نخواهیم داشت ، طبعاً عملکرد ما نیز در تئاتر فستیوال تغییراتی در قیاس با دوره های قبل خواهد کرد .
امسال جشنواره‌ای با تعداد آثار کمتر و بخشهای محدودتر داریم . تعداد سالن های حاضر در جشنواره نیز کمتر شده است . برنامه‌های شاد و مفرح جشنواره تغییر کرده است و قرار است همگی فراموش نکنیم که کشورمان غمی بزرگ دارد .
در این شرایط ما در تئاتر فستیوال نیز تصمیم گرفته ایم که در سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر به هیچ حاشیه‌ای نپردازیم . پرداختن به حاشیه ها در هر مراسم و رویدادی ، بخش جذاب و سرگرم کننده آن رویداد تلقی می‌شوند و به مسئولین نیز کمک می کنند تا نقاط قوت و ضعف خود را در هر بخشی بدانند و در جهت رفع مشکلات تلاش کنند .

اما امسال ، در شرایطی که همگی تنها به عشق تئاتر و فقط برای انجام وظیفه ، دور همدیگر جمع شده ایم ، پرداختن به حاشیه‌ها وصله‌ای ناجور است .

بگذارید ما نیز در تئاتر فستیوال ، رنگ جشن را از پوشش اخبارمان بگیریم ، تنها به متن بپردازیم و امیدوار باشیم که در روزگاری بهتر، مجدداً با تمام قوا حاشیه ها را ببینیم و بنویسیم و نقد کنیم و بازخورد حاشیه‌نگاری های مان را ببینیم .
پس همین جا اعلام می کنیم که تئاتر فستیوال در سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر حاشیه نگاری بر جشنواره و ستون زردنگار نخواهد داشت.

دیگر اینکه برخلاف دوره‌های پیشین ، به کیفیت پوستر جشنواره ، عدم حضور رسانه ها در رونمایی آن ، نحوه بلیت‌فروشی و در حاشیه بودن همیشگی اهالی رسانه و… نمی پردازیم ؛ که فرصت برای این حرف ها زیاد است و گوش های شنوای این نقدها نیز هر ساله برای بهبود اوضاع جشنواره و رفع مشکلات آن تلاش کرده و خواهند کرد .

نباید فراموش کنیم که در روزگار سختی و غم ، آنچه کمک مان می کند تا این روزگار را بگذرانیم و پشت سر بگذاریم ، وحدت و همدلی است ، پشت هم ایستادن و حمایت از همدیگر است ، فراموش نکردن این است که همگی ما که با عشق در تئاتر هستیم یک #آرمان_مشترک داریم و برای این آرمان مشترک می جنگیم که امروز وظیفه مان این است که خانه و سنگرمان را حفظ کنیم و کنار هم بایستیم و این روزهای سخت را تاب بیاوریم و فردا ، دوباره با تیغ تیز نقد همدیگر را ارتقاء دهیم و باعث رشد و پیشرفت تئاتر در کشورمان شویم.

بنابراین امسال ، در سی و هشتمین دوره از جشنواره تئاتر فجر ، همگی با غم بزرگی که در سینه هایمان داریم ، گرد هم می آییم و همدیگر را تنها نمی گذاریم و تئاتر ، این پناهگاه امن انسان ساز را نه ‌تنها تحریم نمی کنیم که با حمایت خود از تئاتر و با امیدواری این روزهای اندوهناک و سرد را پشت سر خواهیم گذاشت .

محبوبه صادقی _ سردبیر وبسایت خبری ، تحلیلی تئاتر فستیوال