در مصاحبه اختصاصی با تئاتر فستیوال ؛

محمد هادی عطایی: تئاتر خیابانی یکی از شریف ترین، ناب ترین و جذاب ترین تئاترهای جهان است


نمایش خیابانی «شال فرمز» به نویسندگی و کارگردانی محمدهادی عطایی از آثار اجرا شده در چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر است که در محوطه مجموعه تئاترشهر اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاترفستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داد که می توانید در ادامه بخوانید :

لطفاً توضیح مختصری در مورد ایده ی شکل گیری نمایش خیابانی «شال قرمز» بفرمایید.

نمایش «شال قرمز» برگرفته از اتفاقاتی است که این روز ها در حال افتادن است.

یکی از کامل ترین نمایش های ایرانی و آیینی ما به اسم «تعزیه» آنطور که باید و شاید به آن پرداخته نمی‌شود و حتی از نظر من دارد به بیراهه می رود. برای اینکه چیزهایی به آن اضافه می کنند که شأن و جایگاه تعزیه را متزلزل می کند. برای تعزیه خواندن باید صدای خوبی داشت، از آواز شناخت داشت، بحر طویل بلد بود و همه این ها از ابتدایی ترین داشته ها و ابزار یک بازیگر می باشد که کار بسیار دشواری است. از همه ی این ها که بگذریم چون تعزیه نمایشی است که تم مذهبی دارد، باید باور و اعتقاد قلبی را نیز به آن اضافه کرد.
از این رو نمایش بسیار قابل احترامی برای بنده حقیر می‌باشد و از آنجایی که آبا و اجداد من تعزیه خوان به زبان آذری بودند عرق خاصی به این ماجرا دارم.

بازخورد مردم از اجرای نمایش «شال قرمز» چگونه بود؟

بازخورد مردم خیلی خوب بود و نمایش را خیلی دوست داشتند. ما سعی کردیم در این نمایش تذکری به همکاران خودمان در حیطه ی تئاتر بدهیم و همینطور یک معرفی برای مردم داشته باشیم.

وضعیت تئاتر خیابانی را در چند سال اخیر چگونه می بینید؟

وضعیت تئاتر خیابانی خیلی خوب نیست برای اینکه دفتر تئاتر خیابانی عملا تعطیل شده است. امیدواریم با درایت و مدیریت آقای اتابک نادری این دفتر دوباره بازگشایی شود، رپرتوارش ادامه پیدا کند، نمایش هایی که تولید می شود چه در تهران چه در شهرستان ها برای مردم به اجرای عموم در بیاید، مردم آن ها را ببینند و لذت ببرند. امیدوارم همه ی این اتفاقات به بهترین شکل ممکن بیافتد.

برنامه ریزی این دوره از جشنواره را چگونه ارزیابی می کنید؟

جا دارد از عزیزان در این دوره تشکر کنم چون در بخش تئاتر خیابانی دوباره اجراها به قلب تئاتر ایران یعنی تئاتر شهر برگشته است. متاسفانه با کم لطفی دوستانمان در شهرداری، محوطه ی تئاتر شهر همچنان سیما و صورت زیبایی ندارد اما خب مردم می آیند، می ایستند و اجراها را می‌بینند و لذت می برند. امیدوارم به زودی اتفاقات خوبی در این زمینه هم بیافتد.

در آخر اگر صحبت، انتقاد یا پیشنهادی دارید، بفرمایید.

در انتها می خواهم بگویم تئاتر خیابانی یکی از شریف ترین، ناب ترین و جذاب ترین تئاتر های جهان است و امیدوارم در ایران بیش از این برایش ارج قائل شویم. فقط به جشنواره ها بسنده نکنیم و امیدوارم جایگاه واقعیش را چه بین مردم و چه بین مسئولین و چه بین هنرمندان دوباره پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *