بخش : نقد و یادداشت


یادداشتی بر نمایش «خانه مادری» به کارگردانی پویا حسنوند به بهانه اجرای آن در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر ؛

«خانه مادری» یا شعار عجین شده با شعور


«خانه مادری» به کارگردانی «پویا حسنوند» و نویسندگی «امین ابراهیمی» نمایشی است که درد را هنرمندانه به تصویر می‌کشد. هنرمندانه از آن جهت که درد را آرام آرام به جانت می‌نشاند؛ تو گویی دردی بزرگ را با کمی مورفین برایت قابل تحمل کند، فقط قابل تحمل، ا ...

نقدی بر نمایش «وی آی پی با طعم مرگ» به کارگردانی علی صادقی زاده به بهانه اجرای آن در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

شجاعتِ سادگی یا چگونه همه مردم را به سالن های تئاتر بکشانیم


حرف های بزرگ را ساده و همه فهم زدن توانایی هرکسی نیست . در روزگاری که هر هنرمندی به دنبال این است که در اثرش نقدی اجتماعی یا سیاسی بر وضع موجود بگجاند و در این مسیر، بسیاری از هنرمندان در دام شعار زدگی و پیام های گل درشت می افتند . اثری مثل "وی آی ...

حفظ حریم یا حرمت‌شکنی؟


ضد یادداشتی درباره‌ ساختمانِ دوست‌داشتنیِ تئاترشهرمان بعد از چند سال، بالاخره رفته‌ام به تئاترشهر تهران تا نمایشی ببینم و خاطره سال‌ها مأنوس بودن با این فضا را زنده کنم. به روش همیشگی خودم از خیابان پشتی مجموعه ... می‌روم تا هم به ترافیک وحشتن ...

نقدی بر نمایش «بهمن» به کارگردانی علی زندیه ؛

سادگیِ دوست داشتنی و اصولیِ «بهمن»


نقدی بر نمایش «بهمن» به کارگردانی علی زندیه عطشِ نوشتن نمایشنامه در میان جوانان را دوست دارم. اما طی این سالیان که تلاش کرده‌ام به تماشای آثار گروه های جوان تئاتری بنشینم و نقد را ابزاری در جهت رشد این نسل شجاع و خلاق قرار دهم، کم نبوده اند ن ...

نقدی بر نمایش «باغ شب‌نمای ما» به کارگردانی هادی مرزبان ؛

معجزه ای به نام هادی مرزبان


هادی مرزبان استادِ کارگردانی نمایشنامه های اکبر رادی است. او در همه‌ی این سال ها متعهدانه روی صحنه بردن آثار رادی را ادامه داده و بهتر از هر کس می‌داند که چه زمانی و در چه برهه‌ای ، کدام نمایشنامه رادی را برای اجرا انتخاب کند. "باغ شب نمای ما" بر ...

نگاهي به نمايشنامه‌ «شب به خير دزدمونا / روز به خير ژوليت» آن‌مری مک‌دانلد

زیستن در نمایشنامه‌های شکسپیر


یادداشت زیر نگاهي به نمايشنامه‌ي «شب به خير دزدمونا ( روز به خير ژوليت) » به نویسندگی آن‌مری مک‌دانلد و ترجمه ی مهرناز شیرازی اصل به بهانه انتشار این کتاب ، منتشر شده است . آن‌مری مک‌دانلد را برخی بیشتر یک هنرپیشه می‌دانند، هنرپیشه‌ای فارغ‌الت ...

نقدی بر نمایش "خانه عروسک" به کارگردانی رویا صفری

خیمه شب بازی در “خانه عروسکِ” ایبسن


اجرای نمایشنامه ی "خانه عروسکِ" ایبسن به کارگردانی رویا صفری اجرایی شجاعانه است. حرکات فرم بازیگران در ابتدا و در طول نمایش، که تداعی گر حرکات یک عروسک هستند؛ انتخابی هوشمندانه و موفق است. حرکاتی که در همان ابتدای نمایش، تکلیف مخاطب را با جهان نمای ...

یادداشتی بر نمایش "آلزایمر" به کارگردانی حامد رحیمی نصر

یک کمدیِ ایرانیِ علمی-تخیلی


"آزایمر" یک نمایشنامه ساده و طناز دارد که مبتنی است بر یک ایده علمی-تخیلی. در واقع نویسنده و کارگردان در بستر یک نمایش ساده و در بستر یک خانه و خانواده ایرانی، با کاراکترهایی همه تیپیکال و آمیختن اینها با یک ایده علمی-تخیلی و خلق یک فضای سورئال، تم ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش خیابانی "مرغ همسایه غاز نیست" به نویسندگی مصطفی کولیوندی و کارگردانی سعیده عبداللهی و مصطفی کولیوندی

حال همه‌ی ما خوب است اما…


نمایش "مرغ همسایه غاز نیست" یک عیب دارد و آن هم نام نمایش است. خیلی بهتر بود اگر برای نمایش نامی خلاقانه‌تر و گویاتر (نسبت به سوژه‌ی نمایش) انتخاب می‌گردید؛ نامی جذاب‌تر. جز این نمایش خیابانی "مرغ همسایه غاز نیست" نمایش کاملی است که بسیار دغدغ ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش خیابانی "بیز اوچ نفر" به نویسندگی و کارگردانی محمد یوسفی زاده

عدم شعارزدگی عامل موفقیت “بیز اوچ نفر”


وقتی کلام از یک اثر نمایشی حذف می شود، باید فرم ارائه اثر آنقدر درست و حساب شده باشد که جایی برای بحث نگذارد. نمایش خیابانی "بیز اوچ نفر" به نویسندگی و کارگردانی محمد یوسفی زاده با بهره گیری از آئین های خطه آذربایجان و البته بدون استفاده از کلام ...

نقدی بر نمایش خیابانی "جلیکی برای ماما دریا" به کارگردانی حسن سبحانی

اثری ناقص الخلقه یا مُشتی که آب از آن نمی‌چکد!


وقتی که فراموش شود در چه فضایی قرار است نمایش‌ اجرا گردد، وقتی جایگاه تماشاچی و زاویه دید او نسبت به صحنه (محل اجرا) فراموش گردد و فراموش گردد که باید میزانسن را طوری طراحی کرد که 360 درجه باشد، که ممکن است هر جایی از صحنه تماشاچی ایستاده باشد و حق ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش خیابانی "پینوکیو" به نویسندگی و کارگردانی سعید خیراللهی

یک “پینوکیو”ی تماشایی و معرکه


نتیجه تلفیق یک قصه و کارگردانی خوب و بازیگرانی حرفه‌ای و کاربلد می‌شود نمایشی به نام "پینوکیو". وقتی هم کارگردان و هم بازیگر به خوبی با مدیوم تئاتر خیابانی آشنا باشند، نتیجه این می‌شود که از همان ابتدای نمایش نبض تماشاگر در دستان بازیگر است و در ...