آرمین جوان : شریف ترین جشنواره تئاتری کشور جشنواره تئاتر دانشگاهی است


آرمین جوان کارگردان نمایش ” قصر ” کارهای دیگری چون “مهر ششم” و “نقاب برکش بناپارت” را در کارنامه خود دارد و نمایش “قصر” سومین نمایشی است که وی کارگردانی آن را برعهده داشت .  این نمایش در سومین روز از سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان به روی صحنه رفت . خبرنگار تئاتر فستیوال به بهانه ی اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر فجر ، گفت و گویی را با آرمین جوان انجام داده است که آن را می توانید در ادامه مطالعه کنید .

تئاتر فستیوال

“قصر” اولین حضور شما در جشنواره فجر است ؟

بله . ولی پیش از این کار در مقام بازیگر در جشنواره شرکت کرده بودم . متاسفانه امسال به دلیل خیلی مسائل ، از این بابت که در جشنواره حضور دارم لذت نمی برم ، من فکر می کنم اگر دوستان اجازه دهند کماکان شریف ترین جشنواره تئاتری کشور ، جشنواره تئاتر دانشگاهی است .

ایده شکل گیری نمایش ” قصر ” چه بود ؟

ما تلاش می کنیم چیزی را امتحان و تجربه کنیم . البته نه به آن معنی که اکنون به عنوان تئاتر تجربی در کشور ما باب شده است که همه در حال تجربه هستند و تجربه گرا . ما چند جوان تحصیل کرده ی رشته تئاتر هستیم که سعی می کنیم آموخته های خود را با هم به اشتراک بگذاریم و تئاتری را تولید کنیم که جهت علمی و تجربی دارد .

ما نه ادعای تجربه گرایی داریم و نه نوگرایی . تنها در گوشه ای کار می کنیم و محصول آن هم این کار و یا کار قبلی است.

لطفا توضیحی یک خطی در مورد کار خود بدهید.

در حقیقت نمی شود یک قصه ی سر راست برای این کار ارائه داد. چون کار از قصر کافکا گرفته شده یک قصه ی خطی دارد ولی این قصه ی خطی با چند قصه ی کوتاه از خود کافکا و عهد عتیق ترکیب شده است.

نمایش “قصر” در چه بخشی از جشنواره شرکت کرده است ؟

نمایش ما ابتدا در بخش مرور آثار بود ولی بعد به بخش مسابقه بین الملل فرستاده شد .

اجرای عموم نمایش ” قصر” چه زمانی بود ؟

“قصر” تیر و مرداد ۹۳ در سالن سمندریان ایرانشهر به روی صحنه رفت .

طراحی لباس و طراحی صحنه نمایش شما به چه صورت بود؟

از روز اول چیزی را در نظر نگرفتیم و سعی کردیم تمام متریالی که داریم از جمله متن ، در اختیار و خدمت نوعی از هماهنگی و هارمونی در جهت ایده ی کلی باشد. در کل، طراحی ها به این شکل بود.

نسبت به اجرای عموم کار تغییری داشته است؟

نه. نمی توانیم این کار را انجام دهیم. اصلا پروسه ی پذیرش کار در جشنواره ی ما به شدت ضد تئاتر است . من متوجه نمی شوم که چطور می شود کار ناگهان تغییر آنچنانی داشته باشد.

کیفیت جشنواره امسال را چطور ارزیابی می کنید ؟

من در رابطه با کارهای جشنواره صحبت نمی کنم ، این جشنواره برخلاف ادعای مسئولین برگزار کننده آن یکی از پر حاشیه ترین جشنواره ها است. البته همیشه اینطور بوده است. بعضی اوقات کارهای زشت و زننده ای رخ می دهد که نه در شأن تئاتری ها است و نه مسئولین. همین امروز قبل از اجرا مشکل داشتیم. کاری که اجرای عموم داشته و بیش از ده بار از شورای نظارت مجوز گرفته است باز هم برای مثال به لباس کار ایراد گرفته می شود. اگر اینطور است تئاتر برگزار نکنند و راحت باشند و بگذارند ما هم کارمان را انجام دهیم. ما دغدغه ی معروف شدن نداریم. من به جرات می گویم حداقل گروه من این دغدغه را ندارد.

به نظر شما برای بهتر شدن جشنواره در سال های آینده باید چه کرد؟

اول از همه باید کسی باشد که پاسخگو باشد. خودمانی آن این می شود که جشنواره باید صاحبی داشته باشد. البته صاحب آن خود ما هستیم به این دلیل که مدیران می آیند و می روند . ولی باید در قبال این همه سوالاتی که وجود دارد ، پاسخگویی باشد یعنی کسی باشد که بتواند جواب قانع کننده بدهد که مثلا چرا آقای صالح پور که البته ایشان استاد ما هستند و تخصصشان چیز دیگری ست باید به این جشنواره بیایند. این ها پرسش هایی است که باید جواب بدهند به این دلیل که اگر قرار است تئاتر داشته باشیم در درجه اول ما نیازمند یک پاسخگو هستیم. من نمی دانم این همه نگرانی برای چیست و کار را به خود تئاتری ها بسپارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *