مراسم بزرگداشت داوود رشیدی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، به مناسبت چهلمین روز درگذشت زنده‌یاد داوود رشیدی سه‌شنبه ۱۳ مهر مراسم بزرگداشت وی در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این مراسم که با حضور اعضای خانواده رشیدی و چهره‌های فرهنگی و هنری همراه بود، ابتدا فیلم مستند «دایره داوود» به کارگردانی اردشیر شلیله در قالب برنامه‌های مستند سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش در آمد و پس از آن هنرمندان و اهالی فرهنگ از رشیدی سخن گفتند. از چهره‌های حاضر در این مراسم می‌توان به کیومرث پوراحمد، مرضیه برومند، احترام برومند، لیلی رشیدی، سینا رشیدی، فرهاد رشیدی، لیلا حاتمی، مجید رجبی معمار، علی دهکردی، اردشیر شلیله و.. نام برد.
در ابتدای این مراسم مجید رجبی معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، به آثار هنری برجسته رشیدی اشاره کرد و گفت: چهل روز از فقدان داوود رشیدی در میان جامعه فرهنگی و هنری ایران می گذرد. او کسی بود که در کنار هنرمندانی مانند عزت الله انتظامی، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز و جمشید مشایخی توانستند با کوشش فراوان پیوندی وثیق و اساسی میان تئاتر و سینمای ایران برقرار کنند و خدمات بزرگی در هر دو عرصه داشته باشند. کسانی که مورد اقبال توده های مختلف قرار می گیرند و ذکر خیر آنها وجود دارد، در سنت الهی نیز مورد رحمت خاص خداوند هستند. امیدواریم تا زمانی که این عزیزان در بین ما هستند قدرشناس زحمات آنها باشیم. تلاش مجموعه خانه هنرمندان ایران نیز بر این است که زحمات و آثار بزرگان و پیشکسوتان عرصه های مختلف هنری هرچه بیشتر شناخته و عرضه شود. از این رو تمام ظرفیت های این مجموعه در اختیار این عزیزان و از جمله سینماگران و اهالی تئاتر است.
پس از آن اردشیر شلیله به بیان خاطراتی از ساخت فیلم مستند خود پرداخت و گفت: عشق به داوود رشیدی است که ما را در اینجا گردهم آورده است. در طول ساخت این فیلم شاهد زحمات احترام برومند در پرستاری از رشیدی بودم و بدون کمک های او امکان ساخت مستند وجود نداشت. ضمن اینکه رشیدی صرفا به خانواده خود تعلق نداشت، بلکه متعلق به فرهنگ و هنر این سرزمین و همه مردم ایران بود. او از ایام قدیم رفتاری پدرانه و دوستانه با جوانان داشت و این به شخصیت مهربان و فروتن او برمی گردد. رشیدی همواره با اعتبار خود برای حل مشکلات مختلف هنرمندان پیش قدم می شد. اگرچه چهل روز از درگذشت او می گذرد، اما حس خوبی داریم که با رشیدی هم عصر بودیم و سال ها با او زندگی کردیم.
در ادامه علی دهکردی در سخنانی کوتاه ضمن اشاره به فعالیت های رشیدی در انجمن بازیگران گفت: رشیدی مدیریتی مدبرانه و دلسوزانه در انجمن بازیگران داشت. بخش های زیادی از شخصیت و منش اخلاقی او هنوز پنهان مانده که امیدوارم روزی به عنوان میراث انسانی جامعه ما از آنها هم سخن گفته شود. همچون دیگر مفاخر ملی ما، مرگ پایان داوود نبوده و نخواهد بود.
سخنران بعدی مراسم مرضیه برومند بود که در سخنان خود گفت: به بهانه مراسمی که برای داوود رشیدی برگزار شد، سری به آرشیو تلویزیون زدیم و در کمال تعجب دیدم نسخه ای از اجرای «در انتظار گودو» وجود دارد. آرشیو تلویزیون خوشبختانه در حال انجام کارهایی برای بازسازی نسخه های ۱۶ و ۳۵ میلی متری است. ما نیز باید بکوشیم به طریقی به این آثار را از تلویزیون بگیریم و به شکل تخصصی بازسازی و استفاده کنیم. همانطور که فیلمخانه ملی داریم، برای تئاتر هم فیلمخانه داشته باشیم و اگر تصاویری از اجراهای تئاتر برجای مانده، آنها را بازسازی و برای آیندگان حفظ کنیم. رشیدی زمانی که در ساختمان ۴ طبقه واحد نمایش بود و مدیریت آنجا را برعهده داشت، پایه گذار جریان های مهمی در هنر ایران شد؛ داوود میرباقری تله تئاتر «حکایت مسافر گمنام» را در آنجا کلید زد، خود من عروسک های «مدرسه موش ها» را همانجا ساختم و تمرین کردیم و اولین جشنواره عروسکی در همین محل پایه ریزی شد و.. .
پس از آن کیومرث پوراحمد ضمن اشاره به فعالیت های رشیدی گفت: خوش به حال داوود رشیدی که در تمام عرصه های مدیریتی و بازیگری و… شاهکار بود؛ چه زمانی که در واحد نمایش مدیر بود، چه زمانی که در «فرار از تله» و «هزاردستان» و.. نقش بازی می کرد. او کسی بود که تئاتر مدرن جهان را به ایران آورد و آن را متحول کرد. در رفاقت بی نظیر بود و در خانواده شوهر و پدری نازنین. حوش به حال همه ما که رشیدی دوست و پدر و استاد ما بوده است. چه چیزی بهتر از این که بیایی و بروی و این همه آثار ماندگار از خود برجای بگذاری؟ مرگ داوود رشیدی مانند زندگی اش تمیز و دلپذیر بود.
در ادامه پدرام اکبری که اجرای برنامه را بر عهده داشت، نامه اسماعیل شنگله به داوود رشیدی را قرائت کرد؛ شنگله در بخشی از این نامه گفته بود «نکند آخرین نقش تو در این دنیا هم یک طنز بوده است؟ به باور من طنز بود، اما طنزی تلخ. این اولین بار است که بازی تو را نپسندیدم. داوود جان، بازی آخر تو بدترین نقشی بود که از تو به یاد دارم، یک بازی اندوهبار و ماندگار. اما می دانم برای همیشه در تاریخ سینما و تلویزیون و تئاتر پیوسته هستی و خواهی بود».
سخنران پایانی این مراسم احترام برومند بود که ضمن تشکر از خانه هنرمندان ایران برای برگزاری این مراسم گفت: در این مدت که از درگذشت رشیدی می گذرد، مساله افتخارآمیز برای ما حضور توده های مردم در مراسم او بوده است. در روز خاکسپاری او، کسی برای گرفتن امضا یا عکس یادگاری نیامده بود. مردم خود پیش قدم شدند و مراسم را برگزار کردند. مردم او را دوست داشتند و در دورترین نقاط ایران نیز آثار او بر سر زبان ها بود. رشیدی بارها گفته بود که آنچه بیش از هر چیز برایش اهمیت دارد، توده های مردم و قضاوت آنهاست. در عمل هم دیدیم که توده مردم فقط بخاطر خود او در مراسمش حضور یافتند و از همه آنها بسیار بسیار تشکر می کنم.
