« بازرس » به کارگردانی شهرام مسعودی ، یکی از آثار اجرا شده در نوزدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی بود که با استقبال خوبی از سوی مخاطبان رو به رو شد . در این نمایش افشین هاشمی ، اتابک نادری ، سروش طاهری ، آناهیتا همتی و… بازی می کردند . به بهانه ی این اجرا ، خبرنگار تئاتر فستیوالگفت و گویی با افشین هاشمی ، بازیگر نقش “سیاه” در این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
در نمایش « بازرس » در نقش “سیاه” حضور دارید . چند بار در قامت سیاه ایفای نقش کرده اید ؟ در رابطه با تجربه تان از حضورتان در این نقش بگویید .
من پیش از این برای اولین بار در نمایش « سه خواهر و دیگران » به کارگردانی حمید امجد نقش سیاه را بازی کرده ام . البته من با این مقوله بیگانه نبودم و در نمایش « هتل ایران » که سالها پیش آن را نوشتم ، یک قسمت بسیار کوتاه سیاه بازی در آن وجود دارد . در این نمایش هم برای دومین بار در نقش سیاه بازی می کنم .
این دو سیاه که بازی کرده اید با یکدیگر متفاوت هستند . درباره تفاوت های این دو نقش بگویید .
« سیاه » در نمایش « سه خواهر و دیگران » ، سیاه چخوف بود ، اما اینجا قرار بود یادآور سیاهِ سنتی باشد و طبیعتا از خاطراتم ؛ از سیاه هایی که پیش تر راجع به آنها شنیده و از قدیمی ترهایی که روی صحنه دیده بودم مثل سعدی افشار و مجید افشار و چه از متاخرینی که هنوز هم روی صحنه هستند مثل آقای جواد انصافی ، به عنوان الگو استفاده کردم تا چگونگی اجرای سیاه بازی را از آنها روی صحنه به شکل عملی یاد بگیرم .
افشین هاشمی در نمایش «سه خواهر و دیگران» به کارگردانی حمید امجد
چه راهکارهایی مدنظرتان داشتید که این سیاه متفاوت از سیاه نمایش آقای امجد باشد ؟
در این نمایش اصلا به دنبال یک سیاه متفاوت نبودم و قرار بود که این یک سیاه سنتی باشد . هرچند که آن سیاه در نمایش آقای امجد ، یک سیاه متفاوت بود با این حال در آن نمایش هم ، از شمایل و جلوه بیرونی سیاه سنتی استفاده کرده بودم . ولی چگونگی نگارش متن و کارگردانی است که اجرای متفاوتی را ایجاد می کند و در « بازرس » باید کاملا سنتی اجرا می شد و تلاش من هم بر این بود .
در رابطه با کلیت این نمایش صحبت کنیم . همکاری تان با آقای شهرام مسعودی چگونه شکل گرفت ؟
پیش تر با آقای مسعودی در چند نمایش همکاری کرده بودم و مهم تر اینکه او در نمایش « شیرهای خان بابا سلطنه » به کارگردانی من بازی کرده بود و او ایده ای داشت در برگرداندن نمایشنامه « بازرس » نیکلای گوگول به فارسی و شکل اجرای تخت حوضی که ایده بسیار جذابی بود . متن را نوشت . سپس در طول تمرینات ایده های اجرایی و ایده های متنی دیگری هم به نمایش اضافه شد و نتیجه این چیزی شد که روی صحنه می بینید .
در رابطه با بازخوردهای اجرای جشنواره ای این نمایش بگویید . خوشبختانه در هر دو سانس ، سالن پر از مخاطب بود .
بسیار خوشحال بودم که در تمام طول اجرای این نمایش ، تماشاگر می خندید . این نمایشی بود برای تفریح و خنده تماشاگر و اینکه در نهایت باعث خنده و تفریح تماشاچی شد بسیار خوب است .
پیش از این هم در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی حضور داشتید . نظرتان درباره جشنواره ی این دوره چیست ؟
در رابطه با این دوره نمی توانم نظر بدهم ، به این دلیل که درگیر تمرینات این نمایش بودم و اجرایی را ندیده ام . اما در رابطه با کلیت این جشنواره باید بگویم که یک اتفاق بسیار خوب است و چه خوب که برگزار می شود و امکانی است برای گروه های جوان تر که در این حوزه کار کنند و با شرکت در جشنواره ، امیدی برای ارائه آثارشان فراهم می شود و این ها همه باعث می شود که با جدیت بیشتری در زمینه نمایش ایرانی فعالیت کنند . از دیگر مزایای این گونه از جشنواره ها این است که ما از دیدن آثار پیشینیان که از سالها پیش تا الان مشغول به کار هستند ، چیزهای زیادی یاد می گیریم .
کار جدیدی در تئاتر در دست تهیه ندارید ؟
خیر . فعلا منتظر اکران فیلمم به نام « خداحافظ دختر شیرازی » ، در فصل پاییز امسال هستم .
