نمایش ” در بازی آخر هیچ راهی برای خروج نیست ” به نویسندگی و کارگردانی امید مصطفایی از بوکان ، از جمله نمایش هایی بود که در بخش محیطی سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اجرا شد . به بهانه ی اجرای این نمایش خبرنگار تئاتر فستیوال با کارگردان این نمایش گفت و گویی داشته است که در ادامه می توانید آن را بخوانید :
امید مصطفایی کارگردان جوان تئاتر که برای نخستین بار در جشنواره تئاتر فجر شرکت کرده است ، در رابطه با حضور نمایش ” در بازی آخر هیچ راهی برای خروج نیست ” در بخش محیطی جشنواره تئاتر فجر گفت : ” این نمایش ، برگزیده جشنواره مریوان است و از این طریق به بخش مرور جشنواره تئاتر فجر راه یافته است و خداراشکر اجرایمان تا حدودی خوب و راضی کننده بود . “
نویسنده ، کارگردان و طراح فضای نمایش ” در بازی آخر هیچ راهی برای خروج نیست ” در رابطه با سوژه این نمایش خیابانی گفت : ” این نمایش بیشتر بر طبیعت تمرکز دارد و به این موضوع اشاره دارد که انسان چقدر می تواند برای طبیعت و دنیای اطراف خود مخرب باشد و تاثیر منفی بر دنیای اطراف خود بگذارد . این نمایش روایتگر دست به دست هم دادن این عوامل است تا دنیا نابود شود . “
وی در خصوص دو پرسوناژ این نمایش توضیح داد : ” این دو تنها افرادی هستند که بر روی زمین باقی مانده اند . آن ها برای بدست آوردن ماشینی که می خواهد آن ها را از اینجا نجات دهد ، در تلاش هستند ولی هیچکدام نمی توانند آن را بدست آورند و در نهایت همانطور که در اپیزود سوم دیدید ، تک تک نخ هایی را که نمادی از زندگی است را پاره می کنند و هیچ کدام نمی توانند به ماشینی که ظرفیت یک نفر را دارد و از دنیایی که در حال نابودی است ، نجات پیدا کنند . و در آخر طبیعت که گرفتار انسان ، ماشین آلات و دنیای مدرن بود ، پیروز نهایی می شود . او قفس و حصاری را که برایش کشیده بودند را همچون ابزار آلات صنعتی ، دود و … می شکند و بر انسان غلبه می کند . درخت ، خاک و حیوان نماد های این نمایش بودند و در آخر نجات پیدا کردند و انسان نتوانست طبیعت را نابود کند .”
مصطفایی ضمن ابراز رضایت از وضعیت تئاتر خیابانی در شهر سقز در رابطه با بهبود هرچه بیشتر کیفیت برگزاری بخش محیطی فجر گفت : ” رقابت در اجرای تئاتر خیابانی خیلی تنگاتنگ است . ما هر روز در تئاتر خیابانی شیوه نوین اجرایی را می بینیم به عنوان مثال ، تئاتر شورایی که چندسال است که مورد استقبال قرار گرفته است . یعنی اجرای تئاتر خیابانی مدام در حال تغییر است و شیوه های جدیدی در آن ارائه می شود . ما در نمایش ” در بازی آخر هیچ راهی برای خروج نیست ” سعی کردیم خودمان را به این شیوه های نوین و جدید نزدیک کنیم . “
