یادداشتی بر نمایش ” بازار ” کاری از کشور عمان به بهانه ی حضور در سی و سومین جشنواره ی تئاتر فجر

نمایش ” بازار ” اولین حضور تئاتر عمان در ایران بود . این حضور با حاشیه های زیبای قبل از اجرا شروع شد . بروشورهای دو زبانه و با کیفیت برای معرفی گروه و نمایش در ورودی لابی این احساس را بوجود می‌آورد که با گروهی حرفه‌ای طرف هستیم . آنها با پذیرایی ساده‌، (قهوه و حلوای عمانی) سعی در اشاعه‌ی فرهنگ عمان در میان مردم ایران داشتند .

پخش خلاصه‌ی داستان به زبان فارسی در برگه های کوچک کمک شایانی به تماشاگر ایرانی برای لذت بیشتر از اجرای عربی کرد . داستان با درونمایه‌ی جدال اقوام و عشق و قلمی سنجیده پیش می‌رفت . کمی کندی ریتم در هر صحنه دیده می‌شد که تنها در صحنه های عاشقانه می‌توانست بی دلیل نباشد . دکور بسیار ساده و بی آلایش و طراحی نور خلاقانه و زیبا بود و طراحی لباس پر زحمت و سنجیده به نظر می‌رسید ، و در نهایت بازی‌ها بسیار زیبا و قابل تحسین بود.

نمایش ” بازار ” به عنوان نماینده‌ی تئاتری شناخته نشده خوش درخشید و به سختی می‌شد ایراد بزرگی از این اجرا گرفت . یا بهتر است بگویم از آنها اینچنین انتظار نداشتیم که شد . عمانی ها به بهترین شکل ممکن با “بازار” ، فرهنگ خود را برای ما سوغاتی آوردند .

متن با درونمایه‌های جهان پسند و امروزی ، همراه با تم قصه‌ی رومئو و ژولیت و پر از شوخی‌های به جا بود . گریم کار نیز به همان قدرت نور و لباس بوده و در مجموع تصاویر زیبایی به خورد تماشاچیان داده شد . استفاده‌ی کارگردان از نماد‌ در کار دیده می‌شد . صدای زیبای بازیگر زن در طول اجرا رنگ دلپذیری به صحنه می‌داد و نوازندگی زیبای دمام و همخوانی سرود های بومی توسط بازیگران ، رنگ فرهنگ عربی را رنگ غالب نمایش بازار کرده‌ بود .  بازیگران در “بازار” ، حضور حرفه‌ای و کم نقصی داشتند . دست قدرتمند کارگردان در تمام میزانسن‌های اجرایی به شدت احساس می‌شد و پیدا کردن میزانسن اشتباه در این کار کمی دشوار بود . جدای از بازی خوب نقش‌آفرینان ، کارگردانی بزرگترین نقطه‌ی قوت بازار بود .

عمانی ها به عنوان اولین حضور خود در ایران در پیشگاه سفیر کشورشان خوش درخشیدند و سطح توقع ما را از تئاتر کشور خود بالا بردند .

مجتبی جوادزاده – نویسنده مهمان