مراسم بزرگداشت زنده یاد اکبر رادی به مناسبت هفتاد و پنجمین سالروز تولد این هنرمند فقید، روز جمعه ۱۸ مهرماه جاری با حضور هنرمندان نام آشنا و شناخته شده تئاتر در سالن اصلی محموعه تئاتر شهر برگزار میشود.
در این مراسم بزرگداشت علاوه بر سخنرانی درباره شخصیت زندهیاد رادی و جایگاه او در تئاتر کشورمان، برنامههای جنبی مختلفی همچون پخش کلیپ، اجرای قطعات زنده نمایشی و موسیقیایی در نظر گرفته شده است.
زندهیاد اکبر رادی، نمایشنامهنویس برجسته و تاثیرگذار معاصر، ۱۰ مهرماه سال ۱۳۱۸ در یکی از محلههای غربی رشت (پیرسرا) پا به صحنه زندگی گذاشت. او از زمره کسانی است که کوله بار چند دهه نمایشنامهنویسی ایران را بر دوش میکشد. رادی در سال ۱۳۳۵ اولین داستانش با عنوان “موش مرده” را در روزنامه کیهان به چاپ رساند. در همان سال داستان بلندی به نام “مسخره” را نوشت که البته منتشر نشد. “افسانه دریا” داستان دیگری از اوست که در سال بعد نگارش یافت و به سرنوشت “مسخره” دچار شد. پیشنویس اولین نمایشنامه جدی رادی “روزنه آبی” در همین سال نوشته شد که در سال ۱۳۴۱ به چاپ رسید. پیش از “روزنه آبی” او نخستین نمایشنامهاش را با عنوان “از دست رفته” قلم زد که خود آن را خام میانگارد. در سال ۱۳۳۸ “باران” اولین داستان برجسته او برنده جایزه اول مسابقه داستان نویسی مجله اطلاعات شد. در همین سال در کنکور پزشکی موفق شد اما سال بعد در رشته علوم اجتماعی پذیرفته شد و همزمان مجموعه داستانهایش با عنوان “جاده” را در مجله اطلاعات جوانان و نیز “کوچه” را در ماهنامه سخن به چاپ رساند.
پس از چاپ “جاده” در سال ۱۳۴۹ داستان نویسی را رها میکند و در مسیر شکوفایی حقیقی گام برمیدارد. بدین ترتیب با شاملو آشنا شد که او را به شاهین سرکیسیان معرفی کرد. در سال ۱۳۴۰ دوره یک ساله تربیت معلم را گذراند و با حکم رسمی وزارت خانه معلم شد. سال بعد کارش را با تدریس در کلاس سوم دبستان بامشاد و ششم دبستان شهرام در جنوب تهران آغاز کرد. در همین سال به عضویت گروه ادبی “طرفه” درآمد. در همین سال بود که با جلال آلاحمد در دفتر “کتاب ماه” آشنا شد و جلال چاپ “روزنه آبی” را مشروط به اصلاحاتی کرد که از سوی رادی مقبول نبود و در نتیجه این نمایشنامه در “کتاب ماه” چاپ نشد، “روزنه آبی” شکاف عقیدتی بین دو نسل قدیم و جدید را بیان میکند و از تاریخ چاپ این اثر، رادی به عنوان نمایشنامهنویس مطرح شد و این تولدی دوباره در عرصه نمایشنامهنویسی گیلان بود که حکایت “پیله آقا” بازاری خشکی است که از ثروت مناسبی برخوردار است و با بزرگان شهر، رفت و آمدی دارد و باقی داستان او با اعضای خانوادهاش است.
اکبر رادی با سابقه سیودو سال تدریس در رشته ادبیات سال چهارم دبیرستان، ادبیات نمایشی انستیتو مربیان امور هنری، نمایشنامهنویسی مقطع کارشناسی دانشگاه تهران و نمایشنامهنویسی کارشناسی ارشد دانشگاه هنر، در سال ۱۳۷۳ از تدریس بازنشسته شد.
زندهیاد اکبر رادی در حالی در ۵ دی ماه سال ۱۳۸۵ چشم از جهان فروبست که در طول حیات خود بیش از ۳۵ نمایشنامه به رشته تحریر درآورد. نمایشنامههای”ملودی شهر بارانی”، “آهنگهای شکلاتی”، “هملت با سالاد فصل”، “شب روی سنگفرش خیس”، “لبخند باشکوه آقای گیل”، “ارثیه ایرانی”، “آهسته با گل سرخ”، “آمیز قلمدون”، “تانگوی تخم مرغ داغ” و… از جمله نمایشنامههای زندهیاد رادی هستند.