بهروز غریب پور نویسنده و کارگردان تئاتر و سینما که تاکنون اپرای عروسکی حافظ ، رستم و سهراب ، لیلی و مجنون ، عاشورا و … را به روی صحنه برده است ، در سی و چهارمین جشنواره تئاتر شهر اپرای عروسکی مولوی را در سالن فردوسی که مخصوص اجرای نمایش های عروسکی است به روی صحنه برد که با استقبال بسیاری از جانب مخاطبان روبرو شد . خبرنگار تئاتر فستیوال به بهانه ی اجرای اپرای عروسکی مولوی که در ادامه ی اجرای عموم این نمایش بود پای صحبت های بهروز غریب پور نشست و او از دغدغه های خود در عرصه ی نمایش عروسکی و استقبال از این نمایش ها در سراسر جهان گفت .

الناز امیرخانی – تئاتر فستیوال : بهروز غریب پور با بیان اینکه هنر اپرا را در سال هایی شروع کرده که این هنر در ایران از بین رفته و به فراموشی سپرده شده بود ، در مورد دغدغه ی به روی صحنه بردن اپراهای عروسکی به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : اپرای ایرانی در دوره پهلوی دوم بیشتر تکرار یا تقلید اپرای غربی بود و من در ابتدا می خواستم اپرای ملی مان را که تعزیه است ، احیا و شرایطی فراهم کنم که دستگاه های موسیقی ایرانی ، ردیف های آوازی ایرانی به کار گرفته شود و اینگونه با توده مردم ارتباط پیدا کند . همچنین از نظر استفاده از مضامین عرفانی یا تاریخی و هر آنچه که ریشه ایرانی دارد ، مدیومی که می توانست به من در این رابطه کمک کند و آنچه را که می خواستم به روی صحنه بیاورد ، زبان عروسکی بود . اپرا عروسکی نخی در غرب سابقه کوتاه مدتی دارد ولی آن ها هم تقلیدی از اپرای زنده روی صحنه را انجام می دهند و بیشتر برای نسل جوان اهداف آموزشی دارند به این خاطر که آنها را به عنوان مخاطبین تازه اپرا عادت دهند .

وی در ادامه گفت : ولی من به دلیل این که کارگردان تئاتر و سینما هستم و همچنین کار تلویزویونی انجام داده ام و نزدیک به نیم قرن در زمینه عروسکی کار کرده ام ، دلم می خواست که بزاعت و توانمندی نمایش عروسکی را در بیان مفاهیمی که تا به امروز هیچ کارگردانی به سراغ آن نرفته ، مانند جنگ با عروسکی نخی و یا صحنه های عاشقانه و کاملا فانتزی با مدیوم عروسکی به کار برم و به این واسطه گرامر تئاتر ، نمایش عروسکی ، سینما و سایر رسانه هایی که به بیان هرچه غنی تر موضوع کمک می کنند را با هم تلفیق کنم .

این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه هنر اپرای عروسکی ، هنر هم افزایی هنرهای گوناگون است ، گفت : اپرای عروسکی ، هنر هم افزایی هنرهای گوناگون است تا بتواند به علاوه موسیقی ، طراحی صحنه ، طراحی نور و آنچه که در زبان نمایشی است ، تئاتر ، سینما و نمایش عروسکی ، یک زبان دیگر پدید بیاید که فکر می کنم خوشبختانه این اتفاق افتاده است و این موفقیت حاصل شده و ما می توانیم امروز مضامینی را به روی صحنه ببریم که هم در سینما مشکل است و هم در تئاتر . شاید تنها رقیب ما انیمیشن سینمایی باشد که بتواند چنین کاری کند اما باز هم به دلیل اینکه زنده نیست و با توجه به آنکه امکانات فنی و مونتاژ دارید ، کوچکترین شباهتی به اپرای عروسکی ندارد . به همین دلیل به روی صحنه بردن اپرای عروسکی یک کارگردانی دشوار و تیمی آزموده می خواهد که خوشبختانه گروه تئاتر عروسکی آران دارای تمام این امکانات و قابلیت ها است .

کارگردان نمایش “هفت خان رستم” در مورد اجرای اپراهای عروسکی در کشوهای مختلف و بازخورد این نمایش ها از سوی مخاطبان غیرایرانی گفت : نمایش “عاشورا” ، “مولوی” ، “رستم و سهراب” ، “مکبث” را در کشورهای مختلفی مانند فرانسه ، لهستان ، امارت متحده عربی و گرجستان به روی صحنه برده ایم . البته به این دلیل اینکه گروه ما سی نفره است و سازه و صحنه ما کاملا ویژه است و در جای دیگری وجود ندارد و لازم است سازه خود را به همراه مان ببریم ، میزان سفر هایمان کم است . ما در کشورهایی اجرا کرده ایم که زیر نویس هم نداشتیم ولی به رغم این مسئله به جهت تصویری بودن آثارمان کاملا روی تماشاگر اثر می گذارد . بازخورد مخاطبین در خارج از کشور فوق العاده بوده و من به کررات گفته ام که در اجرای فرانسه و لهستان شاید ما تنها دو نفر ایرانی در سالن داشتیم ولی موجی از شوق ، درک عمیق یک ماجرا را می شد از تماشاگران فهمید .

او در ادامه افزود : وقتی بعد از اجرا با تماشاگران صحبت می کردم ، آنها پیام اثر را گرفته بودند . تلاش من این بود که یک نمایش تصویری کامل به وجود بیاورم ، درست است که فهم دیالوگ ها کمک می کند و باعث لذت می شود اما چون دیالوگ ها به شیوه آوازی گفته می شود ، عاطفه دیالوگ ها از سوی ببینده ای که زبان را هم نمی داند قابل اخذ است . در فرانسه با خانم پیری که بعد از دیدن “عاشورا”  اشک می ریخت ، صحبت کردم و از او پرسیدم شما با واقعه کربلا آشنا هستید ؟ ایشان به من گفت ، نه اصلا حسین کیست ؟ حتی بروشور ما را هم نخوانده بود . بنابراین خوشبختانه  اثر نمایش بر روی مخاطب غیر ایرانی و کسانی که زبان را نمی دانند ، هم فوق العاده بود .

بهروز غریب پور در پایان در مورد جشنواره تئاتر فجر و کیفیت مدیریت و برنامه ریزی های انجام شده ، گفت : من نمی توانم در مورد آثاری که به روی صحنه آمده اند ، داوری کنم که این آثار خوب بد یا متوسط هستند . ولی به هر حال آقای اسدی و تیم ایشان جانانه در شرایط بسیار سخت مالی تلاش کردند و جشنواره را زنده نگه داشتند . از روی جدول می توانم بفهمم که تمام تلاش این بوده که  گروه های ایرانی شهرستان و تهران و همچنین گروه های خارجی حضور داشته باشند و به رغم مشکلات مادی که داشتند بسیار موفق عمل کردند .