مهدی جواهری که پیش از این در نمایش “دایی وانیا” به کارگردانی میکائیل شهرستانی بازی درخشانی از خود نشان داد ، بار دیگر در نمایشی به کارگردانی شهرستانی به روی صحنه رفته است . او در نمایش “ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی” که این روزها در تماشاخانه ایران به روی صحنه می رود ، نقش ارباب پونتیلا را ایفا می کند . در ادامه می توانید گفتگوی خبرنگار تئاتر فستیوال را با جواهری بخوانید .
مهدی جواهری در مورد شرایط بازی در نمایش پر پرسوناژی همچون “ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی” گفت : نمایش ارباب پونتیلایی که ما به روی صحنه بردیم ، از تعداد پرسوناژهایش کاسته شده است و با توجه به شرایط سالنهای ما که امکانات زیادی ندارند ، باید با شرایط کنار بیاییم . جز صحنه ی اول که ما مونولوگ می گوییم به دلیل اینکه همه ی بازیگران در صحنه هستند و دچار مشکل هستیم ، در صحنه های دیگر چون بازیگران پخش می شوند ، فشار زیادی روی کار بازیگران نیست . تئاترها عموما باید بیش از این بازیگر داشته باشند . کارهایی که ما در مملکت مان با پنج شش بازیگر به روی صحنه می بریم ، شاید نتوانند حق مطلب را خوب ادا کنند . خیلی وقت ها مجبور می شویم برخی از نقش ها را کم کنیم یا بعضی از نقش ها را بین بازیگران تقسیم کنیم تا بتوانیم حق مطلب را ادا کنیم . ولی این مسئله واقعا سخت است .
وی در مورد تجربه ی بازی در نمایشنامه ای از برشت که موزیکال هم هست ، گفت : تئاتر مجموعه ای از هنرهای هفت گانه است ولی خودش جزء هنرهای هفت گانه نیست . موسیقی بخش اعظم این کار است و برای من تجربه بسیار خوبی بود . من قبلا تئاتر کار کرده بودم ولی به این شکل تئاتر موزیکال انجام نداده بودم . اگر دقت کرده باشید نمایش عروسکی هم جز این نمایش بود . برای دانشجویانی که بخواهند کار اولشان را انجام دهند که هم تئاتر داشته باشد هم موسیقی و هم نمایس عروسکی ، تجربه ی خوبی بود .
بازیگر پرسوناژ ارباب پونتیلا در مورد تمریناتی که با توجه به موزیکال بودن نمایش انجام دادند ، گفت : تمرینات سلفژ و صدا را که همیشه برای تمرینات تئاتری مان داریم . اما دو دوست آهنگسازمان آقا و خانم کبیری ، با همه گروه بازیگران کار کردند ، تا توانستیم موسیقی نمایش را ضبط و پخش کنیم .
جواهری در پاسخ به اینکه در نمایشی از برشت چه میزان تلاش کرده است که پیرو سبک بازیگری برشت باشد ، گفت : آثار برشت ، شخصیت های پیچیده ای ندارد و ساده هستند و قابل دسترس . چیزی که وجود دارد این است که از سادگی به سختی می رسد و اینکه به عنوان بازیگر بتوانیم در ایفای نقش حق مطلب را ادا کنیم ، دچار مشکل می شویم . باتوجه به پشتوانه و راهنمایی های آقای شهرستانی ، بچه ها توانستند شخصیت های نهفته ی نمایشنامه ارباب پونتیلا را در آورند . نمایشنامه ای که از آن ترجمه های زیادی هم در دسترس نیست . به نظرم در نهایت یک کار شسته رفته از آب در آمده و امیدوارم در حد بضاعتی که ما داریم توانسته باشیم حق مطلب را ادا کنیم .
وی در مورد اینکه برای نزدیک شدن به پرسوناژ ارباب پونتیلا چه تمریناتی داشته است ، گفت : سعی کردم از شخصیت های ایرانی که می شناسم ، دو سه نفر را مجموع کنم و از خرده رفتارهای شان استفاده کنم تا بتوانم این شخصیت را درآورم . البته ارباب پونتیلا یک شخصیت تیپیکال است و مجموعه رفتار هایش است که او را به شخصیت می رساند . ولی در تابلوهای مختلف ارباب پونتیلا بیشتر یک شخص تیپیکال است .
او در ادامه در مورد تجربه کار با آقای شهرستانی چه در مقام استاد و چه در مقام کارگردان به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : کار کردن با آقای شهرستانی سه چیز را به آدم می آموزد : اول تمرین ، دوم نظم و انضباط ، سوم دوباره تمرین . فکر می کنم برای کسانی که نوآموزند این بسیار مهم باشد که چگونه برای کار اول پرورش پیدا می کنند . در روزهای اول ما فکر می کردیم که این کار به اجرا نرسد . خیلی سخت بود . ما از روی دورخوانی هایمان صداهایی را ضبط کرده ایم که با چیزی که امروز اجرا می شود از زمین تا آسمان فرق می کند . اما چون آقای شهرستانی کارشان را بلد بودند ، می دانستند که برای پرورش بازیگر چه مسیری را طی بکنند . این یکی از شانس های بنده است که خدمت آقای شهرستانی رسیده ام . خیلی از ایشان یاد گرفته ام .
مهدی جواهری در پایان گفت : این نمایشنامه یک اجرا در سالهای قبل داشته و دیگر در ایران اجرا نشده است. دیدن این نمایش فرصت خوبی است برای کسانی که تئاتر دوست دارند . بد نیست دوستداران تئاتر حتما به دیدن این نمایش بیایند .
