درد دلى دوباره با همه مخــاطبین تئــاتر عروسکى ، مخــاطبین جشـــنواره اى ، مرضـــیه برومند و عـــادل بزدوده

 …و امّا جشنواره ی امسال :

دوره ی گذشته نوشتم که باید برای کودک امروز کاری کرد کارستان !

خطابم به مرضیه برومند ، پیشکسوت تئاتر عروسکی و دبیر همان دوره جشنواره و عادل بزدوده بود .

عادل بزدوده را همه ی عروسک دوستان به خوبی می شناسند خصوصاً کسانی که هم نسل من (متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ ) هستند .

اینها آخرین بازمانده های غول های عروسکی کشورم هستند .

در همان جا هم یادی کردم از نعمت شریف ها و صمیمی مفخم ها ، در همان جا گفتم باید برای کودک امروز به زبان روز مسلح شد .

زبانی که کودک امروز می فهمد ، نه زبانی که کودکان نسل ما متوجه می شدند . به توصیه های جامعه شناختی هم در آنجا اشاره کردم که از بازگویی آنها در این مقال صرف نظر می کنم و همگان را با این لینک دعوت به خواندن آن نوشتار می کنم .

این دوره هم از قضای روزگار دبیری جشنواره ی عروسکی سراغ مرضیه برومند را گرفت . و ایشان نیز لبیک گفت . و عادل بزدوده نیز دوباره اثرى آماده کرد برای جشنواره امسال .

اما…

این جشنواره هم نشد آنچه باید مى شد .

نه شهر ، عروسکی شد * و نه نسل امروز و کودک اش جدی گرفته شد .

به این می گویند در جا زدن و اگر دوباره دبیری جشنواره سراغ مرضیه برومند را بگیرد – که گرفته است – و ایشان نیز برای بار سوم لبیک بگویند – که گفته اند – و باز هم در جشنواره اتفاق خاصی نیفتد ؛ به آن دیگر در جا زدن نمی گویند ، بلکه می گویند : پس رفت !

و عادل جان بزدوده نیز که عزیز دل ماست ، همچون مرضیه برومند ، ارزش اش برای نسل ما محفوظ است . اما ، عزیزمان ،  عادل جان !  نسل امروز ، کودک امروز دچار انتزاع امروزش است . مشورت ، مشورت و باز هم مشورت با روانشناسان و جامعه شناسان توصیه مى شود ، شدیداً  ! و مصاحبه های پی در پی با کودکان ** در بوستان ها و مهدهای کودک و نشستن ها و برخاستن های فراوان تا کشف شود سوژه ی امروزه و فرم مناسبش نیز یافت شود .

به من بر می خورد وقتی کودکانی را می بینم که سر اجرای امثال شما بی قراری می کنند و یا این قدر اولیاء خود را کلافه می کنند تا آنها مجبور شوند سالن اجرا را ترک کنند . حق عادل بزدوده بیشتر از اینها است .

هنوز هم در باور من او تنها کسی است که می تواند کودک را یک ساعت بر صندلی اش میخکوب کند ،  با آن میزانسن های دقیق و فهمیده ! کافی است از دلخوری هایش دست بردارد ، نفسی چاق کند و دوباره شروع کند .

که او هنوز از جوان های پر ادعا و بی سواد مان ، عالم تر و جوان تر است .

مرضیه برومند و عادل بزدوده می توانند – باید بتوانند – فرزندان من و نسل من را تربیت کنند ، با هنرشان ! چنان که ما را پیگیر و مطالبه گر تربیت کردند ، آن هم در این جامعه متضاد و ولنگار …

عادل جان بزدوده و مرضیه برومند عزیز ، لطف کنید تا زمان هست و اندک جوانی باقی مانده است ، ستاره شوید… تا جوان هاى ما ” راه ” را گم نکنند  .

خواهش می کنم… و خواهش می کنیم…!

______________________________________

* اشاره به مصاحبه ی مانیفست گونه ی سرکار خانوم مرضیه برومند دارد که در حدود دو سال پیش با خبرگزاری ها انجام داده بودند .

** منظور مصاحبه های علوم انسانی است و فرایند تحقیق میدانی ؛ نه مصاحبه های رسانه ای .

الف.فرهمند – نویسنده میهمان