حسن زارعی به همراه احمد سپاسدار ، اولین جایزه بهترین کارگردانی را در اولین دوره ی برگزاری جشنواره تئاتر فجر با اجرای نمایش « دقیانوس » از آن خود کرد . او که پس از سالها دوری از صحنه با بازی در فیلم سینمایی « نهنگ عنبر » و سریال « دیوار به دیوار» ( ۱ و ۲ ) به کارگردانی سامان مقدم ، دوباره به عرصه بازیگری بازگشته است ، در گفت و گو با خبرنگار تئاتر فستیوال ، خاطرات خود را از حضور در جشنواره تئاتر فجر مرور کرده است . این مصاحبه جذاب را می توانید در ادامه بخوانید :
حسن زارعی در رابطه با اجرای نمایش « دقیانوس » در اولین دوره جشنواره تئاتر فجر به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : اولین جشنواره تئاتر فجر ، در سال ۱۳۶۱ شکل گرفت . در آن زمان من دانشجوی دانشگاه هنرهای دراماتیک بودم و دانشگاه مدتی به دلیل انقلاب فرهنگی تعطیل بود . در این زمان من هنوز با تئاتر شیراز ارتباط داشتم و کارهایی در رابطه با تئاتر انجام می دادم . در این زمان از فرصت این تعطیلی استفاده کردم و نمایشنامه « دقیانوس » را خواندم و به دوستانم پیشنهاد دادم که این نمایش را برای جشنواره آماده کنیم . بعد از آن به شیراز رفتم و در کنار آقای علی سپاسدار که در کارگردانی همراه من بودند ، شروع به کار کردیم و بعد از تمرینات مان در شیراز ، به تهران آمدیم و با این نمایش در اولین دوره جشنواره تئاتر فجر شرکت کردیم .
عکسی از بازیگران و عوامل نمایش « دقیانوس » در جشنواره تئاتر فجر
زارعی از بازیگران این گروه نمایشی یاد کرد و گفت : در آن زمان آقای حبیب دهقان نسب جایزه بهترین بازیگر مرد را برای بازی در نمایش « دقیانوس » دریافت کردند . علاوه بر او ، آقای محمود پاک نیت و آقای احمد علامه دهر نیز حضور داشتند . بقیه اعضای گروه ، تئاتری های دوست داشتنی و فعال تئاتر شیراز ، از جمله آقای کاظم روزی طلب ، مجید اوجی ، کاظم بی طرف ، جمال وفایی ، محمدجواد بخشی زاده بودند . الان به دلیل گذر زمان حضور ذهن ندارم تا نام همه را به یاد بیاورم .
عکسی از نمایش « دقیانوس » در جشنواره تئاتر فجر
او با بیان اینکه در آن دوران ، تئاتر در شهرستان بسیار فعال بود ، نام دیگر گروه های نمایشی که در آن دوره از جشنواره کاندید شده بودند ، را برشمرد و گفت : نمایش « خانات » به کارگردانی رضا صابری را به وضوح به خاطر دارم که از مشهد آمده بودند . در آن سال فکر کنم « خانات » هم جایزه گرفت و از شهر گرگان نیز یک نمایش – اگر اشتباه نکنم – به نام « دست نوشته ها » ، حضور داشت . در آن زمان ، همه شهرستان ها بسیار خوب ، فعالیت می کردند و اثری به جشنواره معرفی کرده بودند . در آن دوران هر یک از شهرستان ها ، اغلب ده تا پانزده گروه فعال داشتند . اما اینکه داوران آن دوره چه کسانی بودند ، در خاطرم نیست .
نمایی از نمایش « دقیانوس » در جشنواره تئاتر فجر
کارگردان نمایش « دقیانوس » ، خاطره ای که از جشنواره تئاتر فجر به یاد دارد ، بهترین خاطره اش را عشق و علاقه به تئاتر می داند و در این رابطه توضیح داد : بهترین خاطره این است که ما با عشق و علاقه به سمت تئاتر می رفتیم و تئاتر برایمان قداستی داشت و هنوز هم دارد . نسل ما با نسل امروز بسیار متفاوت است . نمی دانم شما تا چه حد این موضوع را لمس کرده اید که نسل نصیریان ها ، انتظامی ها ، مشایخی ها و کشاورزها و… بزرگ ما بوده اند و ما نسل پایین تری بودیم که از آن ها آموزش می گرفتیم و عمدتا قداستی در تئاتر می دیدیم که باید فقط با صداقت با آن روبرو شویم .
او همچنین اضافه کرد : می دانستیم که باید با صداقت و ایمانی که در درونمان بود به سمت کاری که می خواستیم به مردم ارائه دهیم ، پیش برویم تا مردم با ما هم ذات پنداری کنند ، تا ما و آنچه می گوییم را بپذیرند . تئاتر در آن دوران بسیار سالم بود و اهالی تئاتر در آن دوران خودشان را برای تئاتر و آن رشته هلاک می کردند .
متاسفانه در حال حاضر این طور نیست و تئاترها فقط تبدیل به خودنمایی شده است و هر بازیگری که وارد تئاتر یا سینما می شود ، اولین موردی که در خاطرش می آید این است که من به جلوی دوربین یا به روی صحنه بروم و عکسم همه جا باشد ، مصاحبه داشته باشم و همه من را ببینند . حس خودنمایی در آنها بیشتر از عشق و علاقه ای است که به کارشان دارند .
عکسی از نمایش « دقیانوس » در جشنواره تئاتر فجر
عکسی از نمایش « دقیانوس » در جشنواره تئاتر فجر
حسن زارعی در ادامه خاطره ای شیرین از آن ایام تعریف کرد : یک سالی در بهمن ماه که برف شدیدی هم آمده بود ، ما به سختی با ماشین شخصی ، خودمان را برای جشنواره تئاتر فجر تهران رساندیم . تعداد اعضای گروه مان بسیار زیاد بود و در خاطرات آن سال چیزی جز صداقت ، دوستی و تلاش در خاطرم نیست .
زارعی ، که در دوره ی دیگری از جشنواره تئاتر فجر ، در نمایش “هفت خوان رستم” به کارگردانی آتیلا پسیانی نیز بازی کرده است ، در مورد روند تغییرات جشنواره تئاتر فجر در این سی و هفت دوره گفت : من مدتی در ایران نبودم و بعد از برگشتن هم در آثار تلویزیونی و سینمایی حضور داشتم . بنابراین در جریان تغییرات جشنواره تئاتر فجر نیستم و نمی توانم به آن پاسخ دهم . دوستانی که در بطن ماجرا بودند شاید بتوانند به این سوال پاسخ بدهند . اما آنچه آشکارا دیده می شود این است که تئاتر و سینما نمی توانند از هم جدا باشند . هر دو در راهی که از این جشنواره به جشنواره بعدی سپری می کنند جدا از هم نیستند و نمی توان گفت که تئاتر بهتر از سینما است . به نظر من تئاتر و سینما هم پای هم جلو می روند .
