حضور ۷۰ نفر در شورای کارشناسی آثار بخش مرور جشنواره تئاتر فجر، امکان اعمال سلیقه توسط چند نفر را از بین برده و تعداد بالای اعضاى گروه کارشناسى، شبهاتی از قبیل رانتخواهی و لابیگری را در انتخاب آثار شرکتکننده در جشنواره از میان می‌برد.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از روابط عمومی سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، حسین پاکدل که به عنوان یکی از نمایندگان صنف کارگردانان در این گروه کارشناسى حضور داشت، شرکت این تعداد را در هیات انتخاب در بر گیرنده طیف وسیع‌تری از سلایق می‌داند و معتقد است در عین حال کار برای مدیران جشنواره سخت‌تر می‌شود. او دراین‌باره توضیح می‌دهد: این ۷۰ نفر که به کارشناسی آثار پرداختند، خارج از این حرفه نبودند و حضور این تعداد طبعا سلایق بیشتر و گسترده‌تری را در بر می‌گیرد. اما جمع‌آوری آرا این تعداد و بررسی آنها کار را برای هیات اجرایی سخت‌تر و زحمت آنها را بیشتر می‌کند. چون این کار انرژی و وقت زیادی می‌برد.
پاکدل ادامه می‌دهد: من از جزییات اجرای این طرح آگاه نیستم. اما وقتی ستاد جشنواره چنین طرحی را پیاده می‌کند به همه چیز فکر کرده است. حالا اینکه چقدر تیزبینی داشته باشند و در شمارش آرا دقت کنند، جز کارهایی است که به ستاد مربوط می‌شود. این رفتار پیش از این در خانه سینما هم اجرا شد. اما تعداد زیادی از افراد به صورت حضوری به تماشای فیلم‌ها می‌نشستند که خروجی بی‌مسئله‌ای داشت. مهم این است که ما بتوانیم افکار عمومی را قانع کنیم.
کارگردان نمایش “کابوس حضرت اشرف” با اشاره به اینکه این نوع رای‌گیری درصد خطا را پایین می‌آورد، می‌گوید: طبیعتا همه این ۷۰ نفر تمامی نمایش‌ها را ندیدند و چنین توقعی هم از آنها وجود ندارد. اما درصدی از آنها به تماشای هر نمایش نشستند که این کار همپوشانی لازم را ایجاد می‌کند و از جهت آماری، آمار منطقه‌ای و عادلانه‌ای را به دست می‌آورد که ضریب خطا را پایین خواهد آورد.
پاکدل بحث‌هایی را که پیرامون این روش انتخاب به وجود آمده، ناشی از این می‌داند که چنین طرحی برای اولین بار است که به اجرا گذاشته شده و طبعا درباره آن تحلیل و تفسیرهای مختلفی وجود خواهد داشت.
نادر برهانی‌مرند دیگر کارگردان تئاتر هم از جمله اعضای گروه کارشناسی بود. او به دلیل مشغله کاری موفق به تماشای نمایش‌های زیادی نشده اما به گفته‌های اعضای ستاد اجرایی جشنواره اعتماد کرده و از میان آثار محدودی که به تماشای آنها نشسته، برترین‌های خود را برگزیده و آرا خود را به ستاد جشنواره اعلام کرده است. از میان نمایش‌هایی که او به آنها نمره بالایی داده، تعدادی انتخاب شدند و تعدادی از آنها هم در میان نمایش‌های برگزیده نیست، چراکه او به همراه ۶۹ نفر دیگر امتیاز خود را به نمایش‌ها داده و سلیقه او نمی‌تواند به تنهایی در انتخاب آثار دخیل باشد.
برهانی‌مرند دراین‌باره می‌گوید: من حدود ده نمایش را در طول سال دیدم که به اعضای ستاد هم توضیح دادم اما خانم مقتدی و آقای دشتی به من گفتند که اگر تنها هفت نمایش را دیده باشید، می‌توانید دراین امتیازدهی شرکت کنید. چراکه درصد امتیازاتی که یک نمایش خواهد گرفت اهمیت دارد نه تعداد آرایی که به آن تعلق می‌گیرد. با اینکه من می‌خواستم از حضور در گروه کارشناسی به دلیل کم بودن نمایش‌هایی که دیدم عذر بخواهم اما آنها آگاهانه پشت این روش ایستادند و از آن حمایت کردند. حتما این کار برای آنها قابل دفاع است و می‌توانند دلایل خود را برای انتخاب این روش بازگو کنند.
کارگردان نمایش “سردار” با بیان اینکه حسن استفاده از این روش انتخاب، این است که اعمال سلیقه کمتری در آن وجود دارد، توضیح می‌دهد:حسن این روش این است که سلیقه در انتخاب‌ها کمترین نقش را دارد چون آرا متکثر است و رای‌های ناب‌تری در نهایت به دست می‌آید و کیفیت نمایش در انتخاب آثار حرف اول را می‌زند.
