رحمت امینی نویسنده ،کارگردان و مدرس تئاتر که سال گذشته نمایش “جیجک علیشاه” را که یک نمایش کمدی بود ، به روی صحنه برد ، این روزها به سراغ دنیای کودکان رفته و نمایش “قصه بخت برگشته” را که برگرفته از یک قصه فولکلور قدیمی است ، در تالار هنر به روی صحنه برده است . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت گویی با وی داشته است که  می توانید آن را در ادامه بخوانید :

رحمت امینی در رابطه با اجرای نمایش “قصه بخت برگشته “و کارگردانی نمایشی در ژانر کودک گفت : “این اجرا بازگشت به یکی از علایق ذاتی من بود . حدود ۱۹ سال پیش متنی با عنوان “خرس و چشمه” را که اقتباسی از یک قصه بود ، نوشتم که آقای حسن وارسته آن را کارگردانی کرد و در سالن ۲ تئاترشهر که امروز سالن کنفرانس شده است ، آن را اجرا کردیم . اجرای خیلی خوبی به همراه بازیگرانی چون محسن تنابنده و شهرام عبدلی داشتیم که امروز از چهره های شاخص شده اند . ارتباط من با تئاتر  کودک همچنان ادامه داشت و پایان نامه ام در مورد تئاتر پداگوژیک که شیوهای تعلیمی و تربیتی است ، بود. برای کارگردانی یک نمایش کودک و نوجوان دلتنگ بودم و حدود ۷ سال است که “قصه بخت برگشته” در ذهنم است ولی هیچ وقت موقعیت اجرای آن فراهم نشد . بالاخره آستین را بالا زدم و انجامش دادم ، هم بخت خفته ام را بیدار کردم و هم کار کودک انجام دادم و الان هم نتیجه آن را می بینید .”

او ادامه داد : “ایده ام در این کار این بود که اگر پدر یا مادری با فرزندش به تماشای نمایش می نشیند ، هم بچه و هم پدر و مادر از کار لذت ببرند . این اتفاق را وارث شهر قصه می دانم ، یادم است که در هشت سالگی شهر قصه را گوش می دادم و با آن که خیلی از مفاهیمش را نمی فهمیدم ، از آن خوشم می آمد . الان هم که بزرگ شده ام ، از سی سالگی به بعد باز هم شهر قصه را دوست داشتم و دلیل آن به جادوی قصه های ایرانی و قصه های ملل بر می گردد . “قصه بخت خفته” ، یک قصه فولکلور و تمثیلی از وضعیت انسانی ، چه در صد سال پیش ، چه الان و چه صد سال آینده است .”

کارگردان نمایش “قصه بخت برگشته” در مورد مشارکت دادن بچه ها در این نمایش گفت : “از ابتدا این مسئله مدنظر ما بود ولی به این هم توجه داشتیم که زیاده روی نکنیم . در جاهایی به بازیگران تذکر می دهم که به اجبار بچه را وارد مشارکت نکنید ولی در بعضی قسمت ها نیاز است که بچه ها را وارد نمایش کنیم به طور مثال در اواسط قصه بچه را هوشیار می کنیم ، که برای چه آمده ، کجا می خواهد برود و … و کودکی که این نمایش را می بیند ، به قول یکی از دوستان فقط بله یا نه نمی گوید بلکه جواب سوالات را می دهد .”

رحمت امینی با ذکر این نکته که در کارهای کودک توجه به سه عامل بسیار مهم است ، توضیح داد : “اول از همه این که بچه باید در نمایش چیزی را پیگیری کند . نمی گویم که حتما یک قصه اول و آخری وجود داشته باشد ولی باید چیزی در نمایش پیگیری شود مثلا در این نمایش فردی به دنبال بخت اش می رود که آن را بیدار کند و یا فیلی که دندانش شکسته ، به دنبال دندانش می رود . دوم این که موسیقی به صورت شعر و آواز ، چه به صورت زنده و چه پلی بک (Play Back) باید در جای جای نمایش وجود داشته باشد و سومین عامل حرکت و رنگ است یعنی نباید غافل شویم که در هر صحنه ای ، سکون وجود داشته باشد البته نباید اغراق کرد .”

او در ادامه گفت : “شعرها توسط نویسنده نمایش یعنی آقای کیومرث قنبری آذر که در طول سه ماه تمرین متن را ۱۲ بار بازنویسی کرده اند ، سروده شده است . من تغییری در متن ایجاد نکردم و فقط در نحوه بیان ، تعویض بعضی از کلمات و یا پس و پیش کردن آن ها تغییراتی وارد کردم  ولی شاکله اصلی توسط ایشان نوشته شده است .”

این استاد دانشگاه با بیان اینکه بسیاری از او پرسیده اند که آیا به نظر او دکور نمایش کم نبوده است و یا اینکه در صحنه خلا حس نمی شده است ، گفت : “با این موضوع بسیار درگیر بوده ایم ولی فهمیدیم که برای روایت یک قصه فولکلور لازم است قوه تخیل بچه ها بیدار شود . همیشه عادت کرده ایم که صحنه را پر کنیم و دکور بسازیم ، من کتمان نمی کنم شاید بعدها کاری بسازم که بسیار دکور داشته باشد ولی در این کار تلاش کرده ایم ، خلاقیت و تخیل بچه ها بیدار شود . نمی دانم تا چه مقدار موفق بوده ایم ، عده ای معتقدند اینکه المانی کار کرده ایم ، کار خوبی است و عده دیگری می گویند ، ای کاش رنگ آمیزی دکور بیشتر بود .”

امینی در مورد میزانسن های نمایش “قصه بخت برگشته” نیز توضیح داد : “اصولا در طراحی میزانسن ، در تمرینات ابتدا بازیگران را آزاد می گذارم و به آن ها می گویم ببنید که چطور راحتید ، به این خاطر که میزانسن ها تصنعی و مکانیکی به نظر نیاید و فرم و شکل داشته باشد ، امیدوارم این اتفاق در این نمایش افتاده باشد . چه در میزانسن و چه اتفاقاتی که در صحنه مانند نور و گریم رخ می دهد نباید میزانسن یا حرکت مکانیکی باشد ، باید در کار حل شود . بنابراین تلاش کردم وقتی تماشاگر کار را می بیند ، با خود بگوید کار پیچیده و عجیبی نیست ، ولی اگر یک فرد متخصص کار را ببیند ، متوجه شود که بر روی حرکات ، رفت و آمدها و جابه جا شدن ها فکر شده است که طبیعی جلوه کند .”

رحمت امینی در پایان در مورد رضایت از اجرای این نمایش گفت : “اجرای ما به مرور چفت و بست هایش محکم تر می شود و خوشبختانه در چند شب اخیر تماشاگران راضی تر از روزهای اول هستند . اجرای تئاتر مانند گلدانی است که هر روز باید به آن نور و آب برسد ، به ویژه در کارهای اینچنینی که در ارتباط با مخاطب است . به همین دلیل من هر روز با چند ایده جدید سر اجرا می آیم و تلاش می کنیم که کار خوب اجرا شود ، زیرا اگر خوب اجرا شود قطعا رضایت تماشاچی را به همراه دارد .”