نگاهی به برنامه اجراهای سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر و حضور نداشتن بسیاری از بزرگان اهالی تئاتر در این رویداد مهم که سالانه در کشور برگزار می شود ، ما را بر آن داشت تا به سراغ این عزیزان برویم و از دلایل عدم حضورشان در این دوره از جشنواره و کیفیت برگزاری این جشنواره بپرسیم.  به این بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال با رضا فیاضی نویسنده ، کارگردان تئاتر،بازیگر و صداپیشه،  که مدتی است پایتخت را ترک کرده است ، به گفتگو نشست که در ادامه می توانید آن را بخوانید :

رضا فیاضی بازیگر و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه در کیش زندگی می کند و مدتی است که تهران را ترک کرده است ، در خصوص حضور نداشتن در سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر گفت : باید بودجه ای باشد که بتوان کار کرد . من قبل از اینکه به کیش بیایم ، نمایشی را برای کودکان به روی صحنه بردم ولی برای اجرا و به سرانجام رسیدن آن بسیار اذیت شدم و اجرای آن نمایش جز آزار و حال بد برای من چیزی نداشت و کاملا از کار کردن متنفر شدم ، شاید همین هم باعث شد که من از تهران فرار کنم .

فیاضی با اشاره به مشکلات مالی جشنواره ، گفت : مگر از لحاظ مالی چقدر کمک می کنند ؟ وقتی کارگردانی بخواهد کاری را انجام دهد ولی به او بگویند “برو خودت کار کن ، تا بعد ! ” دیگر چه می توان گفت !؟ اکنون چند نفر از افراد حرفه ای در جشنواره کار می کنند ؟ واقعا جشنواره نمی تواند مسائل مالی را تامین کند . به همین خاطر جوان هایی که علاقه مند و عاشق هستند ، چاره ای ندارند و برای اینکه خودشان را نشان دهند در جشنواره شرکت می کنند .

وی در خصوص پوستر سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر گفت : من وقتی برای اولین بار این پوستر را دیدم خنده ام گرفت ، در حالی که ما طراحان پوستر خوش فکر بسیاری داریم که همگی دارای اندیشه هستند ، ولی درباره این چهره ها که پوستر جشنواره را شکل داده اند ، نمی دانم چه بگویم ؟ متاسفانه این پوستر حتی برای جشنواره کودک هم مناسب نیست .

کارگردان نمایش “پدر یک دقیقه ای”، مسئولیت دبیر جشنواره را بسیار مهم دانست و گفت : یک مدیر باید تمامی مشکلات را بشنود و دستور دهد تا اساتید فن آن ها را مرتفع کنند و تا حل نشدن مشکل از برگزاری و راه اندازی جشنواره جلوگیری کند . زیرا وقتی به مشکلات رضایت دهیم ، مدام جشنواره کوچک و کوچک تر می شود . جشنواره تئاتر فجر بسیار مهم است که در سطح بین المللی برگزار می شود ، گروه های خارجی به اینجا می آیند و کارهای ما را می بینند و این خوب است که ما بدانیم که نگاهشان به تئاتر ما چیست ؟ من از بسیاری ازنمایش ها بی خبر هستم و نمی توانم قضاوت صحیح کنم، ولی این موضوع را درنظر بگیرید که وقتی در جشنواره ای بین المللی بسیاری از چهره ها و بزرگان هنر نباشند ، چه کار می توان کرد ؟

وی در پایان با ابراز ناراحتی افزود : این موضوعات درد مشترک همه ما است . آنقدر در تئاتر به من فشار آمد که از تهران خسته شدم و ترجیح دادم که تنها در گوشه ای باشم . هم اکنون نیز در کیش کتاب فروشی دارم و با کتاب ها وقتم را می گذرانم و با بچه های کیش کار می کنم و بالاخره خودم را به این شکل راضی می کنم .