محسن حسینی از داوران حاضر در جشنواره تئاتر استانی ایلام گفت: بازیگران زن حاضر در این جشنواره نسبت به بازیگران مرد واقعی تر و بهتر بازی می کردند.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از ایران تئاتر، محسن حسینی یکی از اعضای هیات داوران جشنواره تئاتر استان ایلام، در خصوص کیفیت برگزاری این جشنواره گفت: «نمایشها از سطح نسبتا خوبی برخوردار بود. در نهایت توانستیم از میان هفت نمایش اجرا شده دو نمایش را برای حضور در جشنواره منطقهای انتخاب کنیم.»
او ادامه داد: «البته تئاتر ما در ایلام و باقی استانها هنوز در مسائلی چون تعریف کردن قصه و نمایشنامه ضعفهایی دارد. ما هنوز بلد نیستیم داستان تعریف کنیم. روایتها معمولا پیچ در پیچ است و یک سری اتفاقات را خود تماشاگر باید حد بزند. در حوزه سینما هم این ضعف دیده میشوند. خیلیها میگویند عمده مشکل سینمای ایران از فیلمنامه است.»
این هنرمند با تاکید بر اینکه نمایشهای استانی بیشتر درگیر ماجرای تعریف کردن قصه هستند عنوان کرد: «بچههای شهرستانی فکر میکنند تئاتر مدرن یعنی نفهمیدن موضوع توسط مخاطب. داستانهای پر پیچ و خم و کلاف سردرگم هسته اصلی نمایشنامه هاست که این مساله واقعا باید اصلاح شود.»
حسینی به تلخ بودن موضوع نمایشهای در استان ایلام نیز اشاره کرد و گفت: «برای من عجیب بود که چرا هنرمندان ایلامی اینقدر روی موضوعات تلخ دست گذاشتند. ایلام استان محروم و دردمندی است اما اینها دلیل نمیشود که ما افق و چشم انداز به آینده را در نمایشهایمان ترسیم نکنیم. از هفت کار اجرا شده در این جشنواره پنج اثر نمایشی از ناامیدیها بود. معمولا هم مادران ستم دیده مرکز اصلی این نمایشها بودند. من نمیگویم سیاهیها نشان داده نشود اما بخشی از وظیفه هنرمندان هم این است که بگوید دنیا را جور دیگر هم میتوان دید.»
وی همچنین افزود: «خونینترین آثار دراماتیک جهان هم به اندازه نمایشهای روی صحنه رفته در ایلام تلخ تمام نمیشوند. فک میکنم هنرمندان استان ایلام میتوانند از زاویه دیگری هم به مسائل پیرامونشان توجه کنند.»
این بازیگر با بیان اینکه بازیها به اندازه بضاعت استان و توان هنرمندان ایلامی قابل قبول بود، تصریح کرد: «ما در کل کشور آکادمی بازیگری مناسبی نداریم که بگوییم در طول سال یک خروجی مشخصی داشته باشد. در ایلام هنرجویان به صورت خودجوش به تئاتر رو آوردند. این استان کلاس بازیگری ندارد و ممکن است که هر چند وقت یک بار کارگاه آموزشی بازیگری یا کارگردانی برگزار شود. میدانید که این کارگاهها هم اگر به صورت مداوم و منظم برگزار نشود فایدهای ندارد.»
او خاطرنشان کرد: «هر چه در زمینه تئاتر در استان ایلام اتفاق میافتد مربوط به تلاش علاقه مندان به این حوزه است. البته نباید تلاشهای مدیر کل استان ایلام را هم نادیده بگیریم که با وجود همه محدودیتها بیست و هشت سال در این استان جشنواره تئاتر برگزار و همچنان شرایطی برای کار کردن جوانان فراهم میکند. همانطور که میدانید حضور خانمها در تئاتر در ایلام محدودیتهای خاص خودش را دارد اما این بازیگران روی صحنه رفتند و از بازیگران مرد هم بهتر ظاهر شدند. بازی آنها نرمتر و راحتتر بود اما آقایان اغراق شده و اگزجره بازی میکردند.»
حسینی در توضیح اینکه چگونه میتوان به خروجی داشتن از جشنوارههای استانی امیدوار بود، عنوان کرد: «من در اصفهان و بوشهر هم داور بودم. راحت بگویم برای نتیجه دادن این جشنوارهها باید دورههای سیستماتیک کارگردانی و بازیگری به صورت مناسب در قالب ورک شاپ یا به گونههای دیگر برگزار کرد. کسی با یک جلسه کارگاه آموزشی یا حتی شش ماه حضور در کلاسهای بازیگری بازیگر نمیشود.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «به همه هنرمندان ایلامی که از شهرستانهای بدون امکانات این استان در این جشنواره حضور پیدا کردند خسته نباشید و دست مریزاد میگویم. علاقه و همت این عزیزان برای روی صحنه بردن نمایشهایشان با وجود زلزله و محدودیتهای مالی و اجتماعی ستودنی بود.»