زیبا برجی فلاح نویسنده و کارگردان نمایش کودک “ردپای نی نی نو” که این روزها در تالار هنر اجرای عموم خود را پشت سر می گذارد ، کار خود را در زمینه کودک با سرودن شعر آغاز کرد و پس از آن به نمایشنامه نویسی پرداخت و نمایش “ردپای نی نی نو” اولین کار او در زمینه ی کارگردانی تئاتر کودک می باشد . به بهانه ی اجرای این نمایش ، خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان جوان و پرانرژی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید :

زیبا برجی فلاح در مورد دغدغه ای که باعث شکل گیری نمایش “ردپای نی نی نو” شده است ، به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : دغدغه این متن از افراد پیرامونم شکل گرفت زیرا همیشه در پیرامونم می دیدم که فاصله فرزند اول خانواده با فرزند دوم زیاد است و فرزند اول حضور بچه جدید را درک نمی کند . این جرقه برای من یک سری سوال ایجاد کرد و باعث شد که با خانم های باردار و بچه هایی که تک فرزند هستند و می خواهند دارای خواهر یا برادر شوند ، صحبت کنم و شروعی برای آغاز نگارش این متن شد .

وی در ادامه با اشاره به تحقیقاتی که در این زمینه انجام داده است ، اظهار کرد : کتاب های زیادی در این زمینه خواندم زیرا می خواستم که زبان نمایش ، هم به زبان بچه هایی باشد که به دیدن این نمایش می نشینند و هم به زبان پدر و مادرهایشان . همچنین با افراد بسیاری مصاحبه کردم و به همین خاطر اگر در نمایش می بینید که بچه ها با بعضی از دیالوگ ها همزادپنداری می کنند ، به این خاطر است که از قول خود بچه ها گفته می شود و اصلا حرف غریبی نیست . نگارش و به سرانجام رسیدن نمایشنامه تقریب به یکسال زمان برد .

این شاعر و نمایشنامه نویس کودکان در مورد بازیگر کودک نمایش و چگونگی ارتباط او با آن توضیح داد : هلیا خودش بچه اول است و یک برادر کوچکتر دارد . نمایش تماما از روی متن پیش رفته است ولی برای آنکه او حضور نی نی را درک کند برای او مثال های زیادی می آوردیم و از او می پرسیدیم که اگر برادرت فلان کار را می کرد ، چه کار می کردی ؟ و از این طریق او بیشتر موقعیت قصه را درک می کرد . همچنین ما قصه ها و خاطراتی را که تعریف می کرد را کامل و با گوش شنوا می شنیدیم . این بازیگر از بین تعداد زیادی بازیگر کودک که از آن ها تست گرفتم ، انتخاب شده و اولین کار تخصصی او است .

کارگردان نمایش “ردپای نی نی نو” در مورد استقبال کودکان و خانواده هایشان از این نمایش گفت : دیدن هر روزه تماشاچیان کودک خوب است علاوه بر آن برخورد والدین و ارتباطی که کودکان با این نمایش برقرار می کنند ، جالب است . والدین بچه ها پس از نمایش به سراغ من به عنوان کارگردان می آیند و از من تشکر می کنند و می گویند این موضوع دغدغه روز ما بوده است . می گویند کودک ما این مشکل را داشته و الان با خواهرش صمیمی تر شده است . می گویند که خیلی خوشحالیم که در این نمایش تن پوش خرس و گرگ نمی بینیم بلکه نمایشی می بینیم که راجع به خانواده است و با آن ارتباط برقرار می کنیم . شنیدن این حرف ها و انرژی که از آن ها می گیرم ، خیلی لذت بخش است .

وی در این رابطه ادامه داد : وقتی نمایشنامه ای کار شود که دغدغه روز یک خانواده در آن مطرح شود و حرف آن ها را بیان کند ، آن خانواده رغبت می کند که به تماشای آن نمایش بنشیند . من نیز سعی کرده ام در این نمایش به این موضوع توجه کنم .

زیبا برجی فلاح در پایان گفت : سعی کنیم بچه ها را بیشتر به دیدن نمایش ها بیاوریم چون تئاتر بچه ها را بزرگ می کند . من در کودکی زیاد تئاتر نمی دیدم ولی قصه بسیار می شنیدم . هر تئاتری ، قصه دارد و قصه ها باعث می شود که بچه ها زندگی را یاد بگیرند و خوب را از بد تشخیص دهند .