نمایش ” چند خوان رستم ” به نویسندگی مشترک علیرضا و احسان رحیم دل و کارگردانی علیرضا رحیم دل از شهر پاکدشت در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاترفستیوال گفتگویی با کارگردان این اثر انجام داده که می توانید در ادامه بخوانید :
در این نمایش دو شخصیت تاریخی و اسطوره ای ایران یعنی حکیم فردوسی و رستم دستان از دل تاریخ بیرون کشیده شده و به زمان حال می آیند و از این طریق مشکلات و اتفاقات امروزی در قالب طنز مطرح می شود . علیرضا رحیم دل در رابطه با شکل گیری این ایده و نوشتن متن به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : اگر دقت کنید در یکی از سریال های تلویزیون که در حال پخش است ، وقتی از هر شغلی صحبت می شود ، رو به دوربین می گویند به کسی بر نخورد ! ما هم احساس کردیم که نمی شود از کسی انتقاد یا شوخی کرد ، مگر آنکه آن فرد مرده باشد . چه بهتر از کسانی استفاده شود که اسطوره های این تاریخ اند و کم کم در حالی فراموشی هستند . ما هر آنچه از رستم شنیده ایم درباره جنگ و جنگاوری و خونریزی است ولی شاید به این فکر نکرده باشیم که رستم می تواند آدم طناز و شعر پردازی باشد . شاید او هم سرگرم کشاورزی و زندگی خودش بود و به واسطه ی فردوسی ماندگار شد .
وی افزود : برای گفتن دغدغه های روز جامعه احتیاج به دستاویزی داشتیم که بتوانیم حرفمان را از آن شخص یا شخصیت بزنیم که دچار مشکل هم نشویم و به کسی هم بر نخورد . هدفمان فقط این بود . نمی دانم چقدر موفق بودیم .
او درباره قیاس اسطوره های تاریخی و مردمان معاصر توضیح داد : کسانی که در حال حاضر زندگی می کنند هم اسطوره هایی هستند که زیر بار مشکلات کمر خم نکرده اند . می خواهیم بگوییم یک کارگر شاید خیلی از رستم قوی تر باشد یا شاید یک خواروبار فروش از فردوسی قوی تر باشد . چون هیچ کدامشان زیر بار این همه فشار کمر خم نمی کنند . همه ما در گیر وام ، اختلاس و مسائل دیگری هستیم ولی داریم ادامه می دهیم و زندگی می کنیم .
رحیم دل در خصوص قسمت هایی از دیالوگ فردوسی و رستم در این نمایش که به نظم نوشته شده است ، اذعان داشت : من رشته ادبیات خوانده ام و هم من و هم برادرم دستی بر شعر داریم . با اعضای انجمن ادبی هم در این رابطه بحث داشتیم و آنها می گفتند که شما فردوسی و رستم را ضایع کرده اید ولی در واقع این طور نیست . به نظر من در این نمایش از اسطوره ها استفاده ی بهینه و مثبتی شده است . ما با آنها شوخی نکرده ایم . اگر شما به مونولوگ آخر رستم دقت کرده باشید ، تمام آنچه در طول نمایش به او نسبت داده شده ، از نگاه و دیالوگ رستم پس گرفته می شود و رستم همچنان یک اسطوره است .
او با اشاره به بازخورد مثبت این نمایش در اجرای عمومی خود گفت : من از همان ابتدا به بچه های گروه گفتم اگر به مرور بر تماشاچی های ما اضافه نشود ، ما مطمئنا اجرا را کنسل می کنیم . ولی خدا را شکر که بازخورد خوبی داشتیم و یک نفر حتی هشت بار برای دیدن کارمان آمده بود و تقریبا کل دیالوگ های نمایش را از حفظ بود .
در پایان علیرضا رحیم دل درباره حضور در سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اظهار داشت : جشنواره تئاتر فجر فرصت خوبی است که دور هم کارهای یکدیگر را ببینیم و در واقع قله تئاتر این مملکت جشنواره تئاتر فجر است . ولی برای من کار کردن به خاطر عشقم که تئاتر است بیش از هر چیزی اهمیت دارد . مهم این است که بتوانیم به واسطه آن حرف مان را بزنیم .
