این هنرمند باسابقه تئاتر ادامه داد: مهمترین وظیفه تئاتر و مهمترین رسالت کارگردان، منتقل کردن شعف بازیگری به بازیگر و انتقال شعف تماشا کردن به تماشاگر است. اگر این اتفاق نیفتد، تئاتر کمترین ارزشی برای هیچ کس ندارد.
وی خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که در برنامه حضور داشت، ادامه داد: اما جناب وزیر مطمئن باشید که این شعف در زیرزمین‌ها و انباری‌های تئاتر شهر به دست نمی‌آید.
او با ابراز تاسف از وضعیت سالن‌های تئاتر افزود: چهل سال از جمهوری اسلامی می‌گذرد اما کمترین قدمی برای تئاتر بر داشته نشده است. حتی وقتی جوانان از سر استیصال، نیاز و عشق خانههای کلنگی اجاره می‌کنند و با خون دل پول خود را برای تئاتر هزینه می‌کنند، باز هم آن شعف حاصل نمی‌شود.
رفیعی با بیان خاطراتی از دوران جوانی‌اش اضافه کرد: زمانی که در فرانسه دانشجوی تئاتر بود، وزیر فرهنگی که تازه از سوی ژنرال دوگل منصوب شده بود، برای افتتاح نمایشی آمد و من که آن زمان دانشجوی تئاتر بودم جملهای در حرف‌هایش را به یاد دارم که گفت تئاتر در جوامع امروز همان نقشی را دارد که کلیساها در جوامع گذشته داشته‌اند.
این کارگردان صاحب سبک تئاتر ابراز تاسف کرد: هنرمند در ایران از احترامی که شایسته اوست و از ثبات حرفه‌ای برخوردار نیست و تماشاگر هم سر در گم است. تئاتر بسازید! به هنرمندان تئاتر احترام بگذارید. تئاتر در تمام جوامعی که ما از آنها پیروی می‌کنیم، حکم بازتاب دهنده و منعکس کننده آرمان‌ها و رویاهای مردم آن جامعه را دارد. تئاتر مرکز ثقل انتقادها و گفتنی‌های خود به دولتمردان است.
او که با همراهی از بازیگران و تعدادی از دوستانش روی صحنه رفته بود، آنان را قوت قلب خود دانست و از آنان به‌ویژه محمود کلاری و حسین پاکدل و محمد چرم‌شیر قدردانی کرد.
همچنین رضا کیانیان در ادامه صحبت‌های رفیعی گفت: متاسفم که دیگر سمندریان را نداریم. در همه جهان از مفاخرشان تقدیر می ‌کنند و دولت‌ها با افتخار تمام تئاتر خصوصی می‌سازند که این افراد بتوانند دانشجویان خود را پرورش دهند و تجربیاتشان نسل به نسل منتقل شود اما امروز آموزشگاه خصوصی سمندریان چه وضعیتی دارد و تئاتر خصوصی رفیعی کجاست؟!