نمایش “پرسه های موازی نوشته پیام لاریان و کارگردانی علی کاظمی وند از تبریز که در سومین روز از سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت ، یکی از نمایش های بخش مسابقه ی تئاتر ایران یک این دوره از جشنواره محسوب می شود . به بهانه اجرای این نمایش خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
آیا اولین حضور خود را در جشنواره تئاتر فجر تجربه می کنید ؟ از حس و حال خود و این تجربه برای ما بگویید .
برای بار دوم است که در جشنواره تئاتر فجر حاضر می شوم . بار اول در بخش مرور آثار حضور داشته ام .
بزرگترین دورهمی تئاتری های ایران ، حال خوبی را به آدم تزریق می کند و از این حال خوب خوشحالم .تجریه بسیار زیبا و جذابی به شخصه برای من بود .
چه شد که نمایشنامه پرسه های موازی را برای اجرا انتخاب کردید؟ آیا دخل و تصرفی هم در متن اصلی انجام داده اید؟
بعد از خواندن متن ، درگیری های شخصی خود را با متن مقایسه کردم و در هم سو بودن آن مطمئن شدم و با علاقه ای که در مورد تئاتر مدیا داشتم ، متن را مناسب دیدم .
با همکاری نویسنده برخی موارد را در متن به ذهنیت کار نزدیک کردیم .
آقای پیام لاریان نویسنده این اثر ، سال گذشته خودشان این نمایشنامه را به روی صحنه برده بودند.آیا اجرای ایشان را دیده بودید ؟
متاسفانه نتوانستم ببینم .
از تمرینات نمایش “پرسه های موازی” بگویید . چه مدت تمرین داشتید ؟
ما از خرداد ماه ۹۷ تمرین ها را شروع کردیم و بعد گذراندن جشنواره استانی ، تمرین های شخصی را درمورد روانشناسی با بازیگران گذراندیم و سعی کردیم نمایش و بازیگر را هم سو کنیم .
این نمایش را در تبریز اجرای عموم داشته اید؟ استقبال تماشاچیان چگونه بود؟
به مدت ۱۵ روز در تبریز اجرا داشتیم و استقبال بسیار خوبی شد ولی حال استقبال در شهرستان ها خوب نیست !
وضعیت تئاتر تبریز چگونه است؟
شهرستان همیشه از نظر امکانات در تنگنا بوده و تبریز نیز از این نظر جدا نیست !
فعالان تئاتر زیادی در تبریز در حال پویایی هستند و نسل جدید و نیروی جوان در حال تغییر بدنه تئاتر در تبریز است ولی حتما باید فکری به حال تئاتر پر توان شهرستان کرد .
