فرهاد فزونی ، که بیشتر در زمینه هنرهای تجسمی ، گرافیک و تایپوگرافی شناخته شده است ، با طراحی و کارگردانی ” دستورالعمل های پرواز برای خدمه و خلبان ” در سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر حضور دارد و این تئاتر را در تالار مولوی اجرا کرده است . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال ، گفت وگویی با این کارگردان داشته که می توانید در ادامه بخوانید :
ایده اولیه این تئاتر چگونه شکل گرفته است ؟
در امتداد تجربیاتی که در ساخت اشعاری که فقط با کلمات ساخته نمیشدند بلکه از همهی امکانات هنر برای ساخت شعر کمک میگرفتم، بعد از اشعار تصویری و اینستالیشنها، اسلاید شو و … نیاز داشتم که تجربهای با حضور بازیگران بر روی صحنه داشتهباشم که شعر بتواند از طریق آنها، دکور، لباس، صدا، موسیقی و میزانسن، روی صحنه حرکت کند و جان بگیرد. این بود که تمرینات این تئاتر را شروع کردیم. در واقع ایدهی اولیهی آن، ساخت شعری رویا گونه بود بر روی صحنهی تئاتر.
در رابطه با سبک این تئاتر ، تکنیک استفاده شده در آن و اجرای آن توضیح دهید .
به هرحال من تجربیاتی در هنرهای تجسمی داشتهام و همچنین شعر و قصه و موسیقی. بنابراین آنچه در ذهنم رخ میدهد ترکیبی است از همهی آنها. سعی کردیم که اجازه بدهیم به شکلی همهی هنرها روی صحنه در هم بیامیزند و در هم جاری شوند. این البته سبک یا تکنیک نیست ولی شاید نگاهی در شیوهی اجرایی تئاتر به حساب بیاید که روی آن تمرکز کردیم. به شکلی تلاش کردیم که فرم و محتوا را در هم بتنیم و احساسات را دخالت دهیم تا با درون مخاطب ارتباط برقرار شود، با قلبش و خیالش بیش از آنکه با مغز و ذهنش.
از ابتدا با متن پیش رفتید ؟ چطور قصه را با میرانسن های بازیگران طراحی کردید ؟
خیر، ما در ابتدا هیچ متنی نداشتیم. متن به موازات تمرین نوشته میشد. میزانسنها هم بر اساس متن و موسیقی طراحی شد.
انتخاب بازیگران بر چه اساسی انجام شد ؟ و تمرینات تان به چه صورت پیش رفت ؟
بازیگران را بر اساس توانایی و در عین حال دغدغههایشان انتخاب کردیم. این کار به بازیگرانی نیاز داشت که دغدغه زیستن و زندگیکردن داشته باشند و تمرینهای طولانی روی موسیقی، طراحی، حرکت، قصهخوانی و گفتگو در مورد زندگی و ترسها و… داشتیم که همه در آخر در متن و روی صحنه به کارمان میآمد. شاید بازیگران خیلی نمیدانستند که این تمرینها به چه کار خواهد آمد ولی خوشبختانه به من اعتماد کردند و همراه بودند، اگر همراهی و اعتماد گروه مشاورین، بازیگران و طراحان نبود، این کار هرگز به اجرا نمیرسید.
در رابطه با حضورتان در جشنواره تئاتر فجر بگویید ؟
از این که این کار در بخش بینالملل پذیرفته شد شخصا خوشحال شدم. تمرین و اجرای جشنواره بسیار طاقتفرسا بود و دست کمی از اجرای عموم نداشت. نا آشنایی با سالن کار را دشوارتر میکرد و ایکاش یکی دو روز فرصت تمرین در سالن برای گروهها میسر میشد.
اما در مجموع اجرای جشنواره با همهی سختیهایش و با وجود مشکلات فنی که در حین اجرایمان رخ داد برای من دلچسب، جذاب و آموزنده بود.
بازخورد های اجرایتان چطور بود ؟
خیلی خوب. خیلی صادقانه و دوستداشتنی.