نمایش “آوایی در زندگی دوردست” به کارگردانی احسان فلاحیان یک از نمایش هایی است که در بخش صحنه ای چهارمین جشنواره تئاتر شهر در خانه نمایش به روی صحنه رفت . فلاحیان که علاوه بر کارگردانی در این نمایش بازی هم می کرد ، دارای فوق لیسانس تئاتر از دانشگاه آزاد است . او که کار خود را از سال ۷۷ با تئاتر سیاه بازی در همدان و زیر نظر صادق عاشورپور آغاز کرد ، تجربه ی مجری گری و گویندگی در تلویزیون همدان را دارد . این کارگردان جوان از شیوه اجرایی نمایش ” آوایی در زندگی دوردست” و دغدغه های تئاتری خود برای ما می گوید .
احسان فلاحیان با بیان اینکه نمایش “آوایی در زندگی دوردست” دغدغه و مشکلات یک زن و شوهر تئاتری را نشان می دهد ، در مورد شیوه اجرایی و گروه اجرایی این نمایش گفت : نمایش “آوایی در زندگی دوردست” تلفیقی از بازی در بازی به شیوه ی بلک باکسی است که یک سویه با دو بازیگر اجرا شد . خانم زینب قمری از بازیگران خوب گروه ما هستند که در جشنواره های مختلف کشوری جایزه های متعدد بازیگری گرفتند . بازیگر مقابل من خیلی خوب بوده و باعث شده من هم خوب باشم . از گروه موسیقی آقای سمیر مصلحی و آقای آستراکی و آقای سید صالح حسینی و دوستانی که ما را در این مجموعه یاری کردند که در جشنواره تئاتر شهر به روی صحنه برویم ، همه و همه تشکر می کنم .
وی در ادامه با انتقاد از وضعیت کسانی که تئاتر کار می کنند ، گفت : چرا منی که ۱۷ سال است که تئاتر کار می کنم و تحصیلاتم در این زمینه است باید باز هم سالن کرایه کنم . چرا به ما رسیدگی نمی شود . در متن نمایش هم گفتیم این همه تئاتر کار می کنیم که دیده شویم . چرا استعدادیابی نمی کنند . چرا هر جایی که می رویم صحبت از اسپانسر می کنند. باید حتما یک آدم سن بالا و پیشکسوت باشی که به تو سالن بدهند آن هم با کلی منت ، حتی پیشکسوت ما را هم اذیت و دلخور می کنند . اصلا چرا پیشکسوت ها در جشنواره ها نیستند . من هنگام ورود به دانشگاه به چیزهای دیگری فکر می کردم ولی هیچکدام از آن ها اتفاق نیافتاد . در این تئاتر تحصیلات فقط کافی نیست باید حتما پول داشته باشی یا یک پدر گردن کلفت و پولدار . اما من هنوز امیدم ، ناامید نشده ، هنوز برای هدفم می جنگم و تلاش می کنم . همه ی این ها باعث می شود که حرف دلم این باشد که دوست دارم روزی که تمام شدم ، در همین صحنه تمام شوم .
فلاحیان در مورد کیفیت برگزاری جشنواره تئاتر شهر که سابقه ی حضور در سه دوره ی آن را دارد ، به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : واقعا باید از این جشنواره تشکر کرد چرا که از خیلی از جشنواره ها دارد گوی سبقت را می گیرد . من در سه دوره ای که از چهار دوره ی جشنواره در آن حضور داشتم ، از روندی که طی می شود راضی بودم . جشنواره ای است که فکر می کنم از سایر جشنواره ها دارد جلو می زند . به نظرم به گونه ای این جشنواره فجر زودرس است . جشنواره تئاتر شهر فجر تابستانه است و نه تنها چیزی کم ندارد ، بلکه بیشتر دارد . اما خدا کند همه چیز خوب شکل بگیرد ، در داوری ها حق به حقدار برسد و عادلانه قضاوت شود و سیستم تعارف و تمجید کنار برود ، سیستم واقعیت ها جلو بیاید و شاهد شایسته سالاری باشیم . تئاترها فقط در جشواره اجرا نشوند ، در همان سالن به آن ها اجرای عموم بدهند و به گونه ای نباشد که بچه هایی که تئاتر کار می کنند ، ناامید شوند و تئاتر را کنار بگذارند . من از جشنواره خیلی راضی ام ، امیدوارم همین روندی را که پیش گرفته ، ادامه دهد . کلاس های کارگاهی برگزار کنند و یک نتیجه گیری و محصول خوبی داشته باشد .
