اشاره : این روزها با آغاز به کار سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر ؛ خالی از لطف ندانستیم که به بررسی شرایط ادوار گذشته جشنواره و عملکرد دبیران این دوره ها بپردازیم و یادی کنیم از آنانی که در دبیری این رویداد مهم تئاتر ایران زمین، شاید نمره شان بیست نبود ، اما عملکردی اغلب خوب و یا قابل قبول داشتند و نتیجه ی عملکردشان نیز جشنواره هایی خوب و یا حداقل قابل قبول بود ؛ نه مثل این دوره از جشنواره که تا امروز که ۸ روز از آن گذشته است ، نتوانسته هیچ قشر و یا طبقه ای از مخاطبین خود را راضی کند ؛ مگر اینکه در ۳ روز باقی مانده اتفاقی بیفتد و شرایط تغییر کند .

امسال جامعه تئاتری ، سی و ششمین دوره از جشنواره بین المللی تئاتر فجر را تجربه می کند ، جشنواره ای که متفاوت از تمامی ادوار پیشین این رویداد مهم هنری در حال برگزاری است و اتفاقات و حواشی آن بیشتر از تغییر دبیر در واپسین لحظات برگزاری جشنواره سی و دوم ما را متعجب کرده است .

در سال ۹۲ کمتر از ده روز مانده به آغاز سی و دومین جشنواره تئاتر فجر ، قادر آشنا که مدیر پیشین اداره کل هنرهای نمایشی بود به عنوان دبیر سی و دومین دوره از جشنواره بین المللی تئاتر فجر جایگزین اسماعیل عالی زاد شد و این تغییرات باعث ایجاد حاشیه های پی در پی در آن دوره از جشنواره تئاتر فجر شد .

گرچه جشنواره تئاتر فجر در آن دوره با مشکلاتی من جمله ، تغییر ناگهانی دبیر و حواشی پیش آمده برای گروه های اجرایی و برنامه های شان مواجه بود ، ولی آنچه ما از قادر آشنا به عنوان یک دبیر دیدیم ، تلاش بیش از حد او برای برگزاری جشنواره ای ارزشمند بود . از این رو سی و دومین جشنواره تئاتر فجر جشنواره ای لذت بخش را برایمان به یادگار گذاشت و با اینکه تمامی بار شکایات و نارضایتی ها از گروه های شرکت کننده در جشنواره تا بزرگان و اهالی تئاتر بر دوش آشنا بود ، ولی او تمام تلاش خود را کرد و در کمترین فرصتی که در اختیار داشت به جشنواره جانی دوباره بخشید و برنامه ها را سازمان دهی کرد تا جشنواره بین المللی تئاتر فجر به بهترین شکل ممکن برگزار شود .

خود او دلایل تلاش بیش از حد و کم نیاوردنش در میانه ی راه ، را در مصاحبه ای که با تئاتر فستیوال در همان دوران داشت ، این طور بیان کرد : “جشنواره تئاتر فجر ، جشنواره ای است که به بهانه پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود و تنها نام انقلاب را یدک نمی کشد ؛ به همین خاطر باید برگزاری آن بی نقص و ایراد باشد .”

قادر آشنا کسی بود که خود حکم دبیری جشنواره تئاتر فجر را به عالى زاد داده بود ولی به دلیل عملکرد ضعیف و نادرست عالی زاد ، خود وارد میدان شد و دبیری جشنواره را بر عهده گرفت تا اعتبار تئاتر کشور را حفظ کند . وقتی نظر او را درباره عملکرد عالی زاد پرسیدیم ، گفت : ” عالی زاد به عنوان دبیر یک سال فرصت داشت و باید ستاد اجرایی‌اش را می‌چید ، اما مشاورانش در این زمینه اشتباه کردند تا اینکه من خود وارد کار شدم .”

آشنا تا پایان جشنواره برای به ثمر رسیدن این اعتقاد خود بسیار تلاش کرد ، زیرا بر این باور بود که وقتی شخصی سمت دبیری را پذیرفته ، باید به وظایف خود به درستی عمل کند و به افکار عمومی پاسخگو باشد . او رسانه را نماینده افکار عمومی می دانست و همواره خود و گروه اجرایی جشنواره را مجاب به پاسخگویی به رسانه ها می کرد .

چنین عملکرد مثبت و نگاه ویژه ی قادر آشنا در جشنواره سال ۹۲ ، باعث دلگرمی رسانه ها بود تا هر چه تمام تر اخبار جشنواره را پوشش دهند .

در حالی که بعد از پایان یافتن هر دوره از جشنواره تئاتر فجر ، پرونده آن بدون بررسی نقاط قوت و ضعف برگزاری آن دوره برای همیشه بسته می شود ، در اوایل اسفند ماه همان سال قادر آشنا نشستی خبری با خبرنگاران برگزار کرد و از تمامی نقاط قوت و ضعف جشنواره سی و دوم نام برد و دلایل آن را بررسی کرد .

توجه به این مسئله اهمیت زیادی داشت چرا که در بسیاری از ادوار نادیده گرفته شده و یا در حد حرف باقی مانده است .

با همه این اوصاف ، هر آنچه از نقاط قوت و ضعف جشنواره سی و دوم در خاطره ها مانده است نشان از دبیری مسئولیت پذیر ، دغدغه مند و آشنا با مسائل و مشکلات تئاتر دارد ؛ که در حالی که می توانست از بار مسئولیت شانه خالی کند و همه مشکلات را بر دوش دبیر قبلی بگذارد ، صادقانه ایستاد و بر نقاط قوت تکیه کرد و جشنواره را آبرومند به سرانجام رسانید .

نسترن داوودی-تئاترفستیوال