نمایش “یک” به نویسندگی و کارگردانی لیزا وربلن از کشور هلند یکی از نمایش های بود که در بخش بین الملل سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان جوان هلندی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

لیزا وربلن در ابتدا در مورد کمپانی خود و اینکه بیشتر به چه نوع تئاترهایی در این کمپانی پرداخته می شود ، گفت : اسم کمپانی ما ” bog ” است که معنای خاصی ندارد ، در واقع منظور افرادی است که دور هم جمع شده‌اند و کمپانی تئاتر تشکیل داده اند . کار ما این است موضوعات خیلی پیچیده و سخت را انتخاب کنیم و آنها را به گونه‌ای طراحی کنیم که قابل درک و سازمان یافته باشند . بعضی مواقع می توانیم کل زندگی را در قالب کلمات بیاوریم و ارائه دهیم و بعضی مواقع هم به شکلی که در نمایش “یک” دیدید با شیوه ای متفاوت ارائه می دهیم .

او در ادامه در مورد هدف خود از اجرای نمایش” یک ” گفت : هدفم این بود که نشان دهم همه چیز در حال حرکت و تغییر است از افکار و احساسات آدمیزاد گرفته تا دولت ها ،  سازمان ها ،  مردم و … این زیبا است و می خواستم این تغییر را نشان دهم . این اجرا تجربه ی جدیدی در موسیقی بود و می خواستم ببینم آیا تماشاچی نقاط و خطوط موسیقی را با آنکه به شکل نت های رایج موسیقی نیستند ، باز هم دنبال خواهد کرد یا نه و در نهایت این ترکیب ، اجرایی شد که شما دیدید .

با توجه به اینکه در این نمایش موسیقی نقش عمده ای بر عهده داشت ، وربلن در پاسخ به خبرنگار تئاتر فستیوال در مورد تحقیقاتی که در این زمینه انجام داده است ، گفت : برای این اجرا تحقیقی نداشتم و از چیزهایی که تاکنون یاد گرفته ام ، استفاده کردم اما برای کار جدیدم می خواهم به خاورمیانه بروم و به موسیقی خاورمیانه گوش دهم تا ایده های جدیدی از خاورمیانه بگیرم . چون صداها و نت ها ی موسیقی شهر خودم با نقاط دیگر جهان خیلی فرق می کند و می خواهم آن ها را تجربه کنم و این دو را با هم ترکیب کنم .

وی همچنین در پاسخ به اینکه به نظر او ” یک ” تئاتر است یا پرفورمنس ، گفت : طبیعتا سخت است که اسم خاصی برای آن انتخاب کنم . چون همه ی آن ها را نمی‌توان در یک جعبه جا داد شاید بتوان گفت پرفورمنسِ موسیقی یا در واقع پرفورمنسِ موزیکال.

این کارگردان تئاتر در مورد تئاترهایی که در هلند اجرا می شوند نیز گفت : خیلی متفاوت است ، ما تئاتر های کلاسیکِ روایتی داریم که کارگردان ، بازیگر و سیر داستانی دارد و هم کارهایی مثل این نمایش داریم که سیر داستانی ندارد ، بازیگر در واقع پرفورمر است . بهر حال متفاوت است و برای هر دو نوع هم تماشاچی می آید ، هم برای سبک قدیمی و کلاسیک و هم برای سبک جدید و مدرن .

وربلن در مورد حضور در ایران و نمایش های ایرانی گفت : من تا به حال در ایران و خاورمیانه نبودم و برایم اتفاق جدیدی است و تئاتر ی از ایران ندیده ام اما در هلند یک فیلم ایرانی به نام “فروشنده” اکران شده است که آن را دیده ام . فیلم جالبی بود چون هر آن تماشاگر انتظار داشت اتفاق غافلگیر کننده ای بیافتد اما اینگونه نشد و واکنش افراد به اتفاقات چقدر می تواند متفاوت و عجیب باشد و دیدیم که می شود به گونه ی دیگری هم با اتفاقات برخورد کرد .

او در پایان گفت : خیلی دوست داشتم که در ایران اجرا داشتم و برایم خیلی جالب است که بدانم بازخورد مردم از اجرای من چه بوده است .